Textielpost – Brugge II


Gigi: ‘Zo jong en al aan ’t werk.’

Zeg dat wel, Gigi! De foto van het Vlaamse kantklostertje is genomen in 1900 en voor die tijd was het heel gewoon dat je op jonge leeftijd aan ’t werk ging. Of ze er plezier in had, is de vraag. Ze kijkt niet erg vrolijk. Heeft ze een kanten muts op, en zou ze die zelf geklost hebben?

In deze log lees je hoe het gekomen is dat Brugge dé kantstad van België is.

Textielexposities

Van het kleden van de ceremoniedames tijdens de Olympische Spelen in Beijing tot het op touw zetten van kunstzinnige modeshows, ook in de schouwburgen van Nijmegen en Doetinchem, She Hu houdt van schoonheid. Schoonheid als uiting van kunst. Onlangs verzorgde hij samen met schrijfster Lulu Wang een bijzondere avond, een event met een combinatie van kunstvormen: creatief ontwerp, literatuur en dans.

Couturier She Hu (36) wiens bijzondere creaties all over the world worden geshowd, draait er zijn hand niet voor om. Hard werken zit de Chinees in de genen. De ontwerper gebruikt het liefst hoogwaardige oosterse stoffen met kleurige borduursels en zijde of leer van topkwaliteit. Aan de korte Kapoeniestraat in Doetinchem en in Amsterdam bestiert de couturier, die voor het modevak werd klaargestoomd aan de Rietveld Academie in Amsterdam, zijn eigen atelier. Zus Sushan is gastvrouw in Doetinchem, daar kun je in een prachtige ambiance komen kijken naar de ontwerpen van She.

Sinds hij tien jaar geleden in Doetinchem domicilie koos, rijgt de bescheiden couturier het ene internationale succes aan het andere. In 2007 won hij in Indonesië de prijs voor jong talent tijdens de Bali Fashion Week. In 2008 won hij een competitie van liefst 3.000 medekandidaten om alle dames aan te kleden die bij de zomerspelen in Beijing ceremonieel hun opwachting moesten maken.

Ook in Nederland laat Hu zich niet onbetuigd. Meerdere televisieoptredens volgden op zijn werk voor de Olympische zomerspelen. Hij kleedde, gewone en bekende, vrouwen en mannen met zijn ontwerpen. Zijn nieuwe zaak, met atelier, in Amsterdam is een vervolg op zijn succes in Doetinchem. Zijn beroemdste model is Esmé Wissels, wier ster snel rijzende is. Nu al frequenteert de Doetinchemse schone de catwalks in New York, Parijs en Londen.

She Hu geboren in de Noordchinese provincie Binnen Mongolië, kwam op zijn zestiende naar Nederland. Na omzwervingen belandde hij in Doetinchem, waar hij naar eigen zeggen met veel plezier woont. In het kunstkerkje is een ontmoeting met She Hu mogelijk. De couturier vertelt graag over zijn passie voor stoffen en creaties.

Expositie Red Emotions, Haute Couture in het Kunstkerkje is te zien tot en met 13 februari 2011, elke zaterdag en zondag van 11.00 tot 17.00 uur.

——————————

De leden van Experikant en KantelinK hebben de zeer bijzondere expositie Er loopt een rode draad doorheen gerealiseerd in Museum de Kantfabriek, waar men objecten en doeken kan bewonderen met een grote variatie in vormgeving en gekozen materialen en werkwijzen.

Experikant (samenvoeging van experimenteel en kant) uit Nederland bestaat voor een groot gedeelte uit docenten die binnen de eeuwenoude traditie nieuwe wegen proberen te vinden. Het woord kant wordt nog steeds verbonden met kraagjes, zakdoekrandjes en prachtige frêle doopjurkjes. Maar de leden van Eperikant houden zich op experimentele wijze bezig met het vervaardigen van kant wel uitgaande van de traditionele technieken. Losse draden zijn nog steeds het basismateriaal maar de toevoeging van andere materialen zoals handgeschept papier, zelf vervaardigde vliezen en zilver- en metaaldraad geven de werkstukken een bijzondere uitstraling. De leden van Experikant nemen regelmatig deel aan wedstrijden en exposities in binnen- en buitenland.

KantelinK (KK verwijst naar de Koninklijke Kunstkring waaruit de groep geboren is) uit België ‘kantelt’ de kant naar hedendaagse vormen en ‘linken’ deze aan de historische kantoefening in Sint Truiden, zodat de Vlaamse tradities behouden blijven voor het nageslacht. De groep bestaat uit enthousiaste afgestudeerden van de Haspengouwse Academie die zich hebben verenigd en hun werkplek hebben in de Koninklijke Kunstkring de Zoutkist in Sint Truiden. Een van hun doelstellingen is om nieuwe kanttechnieken aan te leren en door te geven. Naast genoemde activiteiten houdt men zich ook bezig met aanverwante, transparante textiel- en kunstvormen.

Na de expositie in Museum de Kantfabriek, die van 22 februari tot en met 15 mei 2011 is, wordt het werk opnieuw tentoongesteld in Kasteeldomein ’t Speelhof te Sint Truiden, België van 26 augustus tot en met 25 september 2011.
——————————

De expositie Etikettenkult biedt een reis door de modegeschiedenis van 100 jaar. Het strekt zich uit van het begin van de eerste labels tot aan de beroemde modelabels. De tentoonstelling Etikketenkult – vom gewebten Markenzeichen zum Label is van 13 februari tot 1 mei 2011 te zien in Museum Wäschefabrik in Bielefeld en van 9 april tot 12 juni 2011 in het Glockenmuseum- und Stadtmuseum in Apolda. Van deze expositie verschijnt een catalogus. Prijs: € 5,20.

Onlangs kocht ik deze handige labeltas. Inmiddels is de tas omgedoopt tot treintas.
——————————

Op 2 april 2011 vindt de opening plaats van de tentoonstelling van Draad tot Dress van de spingroep De Drechtspinners in het gemeentehuis van Zwijndrecht. De expositie kun je de hele maand april bezichtigen van 10.00 tot 12.30 uur, Goede Vrijdag en tweede paasdag gesloten.
——————————


In drie weekenden voor en tijdens Pasen wordt er een tentoonstelling over borduurwerk gehouden in Museum Eungs Schöppe Markelo. Er zal werk getoond worden van onder andere Jeanny Cobben uit Sittard, Geertje Westra uit Groningen en Ineke Mombarg uit Markelo. Drie weekenden: 8 tot en met 10 april, 14 tot en met 17 april (Palmpasen) en 22 tot en met 25 april 2011 (Pasen). Openingstijden: 13.30 tot 16.30 uur.
——————————


Dat tuinen en bronzen beelden een mooie combinatie vormen is algemeen bekend. Bij tuinen en textielkunst worden de wenkbrauwen gefronst. Om te laten zien dat textiel voortdurend in beweging is, wordt van 20 mei tot 15 september 2011 een expositie gehouden in vijf prachtige particuliere tuinen. Ongeveer 25 leden van textielgroep Steek Plus, maken speciaal een object voor in of op het water, in bomen, in de borders en in het gras. Een kleurrijk spoor van textiel zal de gemeente Steenwijk een aantal maanden in zijn greep houden. Kijk voor meer informatie op de website Tuinstruinen.
——————————

Zondag 10 april 2011 van 10.00 tot 16.00 uur geven Lisette en Octavio in Meeden de workshop De alpaca in de hooglanden van Peru. Het is een workshop touw vlechten van wol en een traditionele oor- en halsversiering maken voor de alpaca.

He chullomutsje dat je op de foto ziet, en ik cadeau kreeg van Elma, is gebreid door de overgrootmoeder van Octavio.

Bruidsjurk van plastic tasjes

We komen plastic tasjes overal tegen, maar in de supermarkt worden ze overvloedig gebruikt en verbruikt. Binnenkort is het afgelopen met deze tasjes die bij de kassa’s liggen. Voor sommigen een opluchting voor anderen een gemis. Corrie van Huisstede vindt het jammer dat de plastic tasjes verdwijnen, ze heeft er immers veel nodig voor haar ontwerpen. Kijk hier naar een filmpje dat te zien was bij Man bijt hond. Niet alleen in Nederland worden de plastic tasjes hergebruikt. Ankie King uit Australië maakte van de plastic tasjes een bruidsjurk, hoed met sluier en een bruidsboeket die te zien waren op de expositie Dare to Wear. In deze log is totaal ander werk van Ankie te zien.



Borduurproject meel-zitzakken


Vorige week ontving ik een mail van Léon met het volgende verhaal:

‘Ik heb een vraag en hoop dat je mij verder op weg kunt helpen. Het Kunstgebouw heeft bij ons de vraag neergelegd of wij (Studio Léon-Loes) voor het molenjaar 2011 vier molenuitkijkpunten kunnen ontwerpen welke minstens een jaar blijven staan. Wat ons opviel was naast de hoeveelheid techniek die in molens zit, de huiselijke sfeer ín de molens de boventoon voert en een interessant contrast oplevert; wat gekenmerkt werd door geborduurde kussens en merklappen aan de muur. Dat brengen we naar buiten. Aangezien de molens op de vier plekken (Schiedam, Rijpwetering, Aarlanderveen, en Vlist) korenmolens zijn, laten we geïnspireerd op meelzakken, vier grote meel-zitzakken maken (140 x 190 cm). Maar dan als merklap ontworpen. Op AIDA borduurstof laten we dit bedrukken en nu is het de bedoeling dat dit grotendeels wordt geborduurd door óf de ouderen uit de omgeving, of een ander clubje. Heb jij misschien tips of gegevens van mensen die dit leuk zouden vinden om te doen, als vrijetijdsbesteding?’


Inmiddels is een borduurgroep in Aarlanderveen bekend die de meelzak voor deze plaats gaat borduren. Betty gaat met haar borduurvriendinnen de meelzak voor Schiedam borduren en Afke neemt ook een meelzak voor haar rekening. Er blijft dus één meelzak over. Wie woont in Rijpwetering en/of Vlist of omgeving, en wil graag met vriendinnen de laatste meelzak van kruissteken voorzien?


De maand februari is ingeruimd om te borduren. In maart worden de geborduurde meelzakken deels aan elkaar gemaakt en over de kunststof kern heen getrokken en de kunststof hars erover verwerkt. 17 Maart is de plaatsing van de zakken met betonnen voet en verankering op de vier locaties. 23 April is de officiële opening van het molenjaar en na 23 april zijn er op alle vier de locaties openingen van de meel-zitzak, die data zijn nog niet
bekend.

Studio Léon-Loes levert de meelzakken aan (voor- en achterkant los van elkaar), alsmede het borduurgaren. Op de achterkant staan alleen vijf à zes logootjes. Vind je het leuk om mee te borduren aan de laatste meelzak en heb je tijd in de maand februari,
stuur dan een e-mail naar leon@leon-loes.nl of bel naar Léon, tel: 010 436 66 85.

Merklapje van Dorothé


Op 15 december 2010 werden we in het ooitje genomen door De Speld. Een grap kan ik best waarderen en zo ook Elma. Zij ging aan de slag en maakte van de ‘nieuwe volgorde’ van het alfabet een patroon. Ik pakte naald en draad uit mijn naaidoos en borduurde het Alfabet apart. Meer borduursters vonden het grappig om dit alfabet te borduren. Monique en Liza maakten eveneens een fraai merklapje en vandaag komt Dorothé er bij.

Gisteren vond voor de tweede keer de ontmoetingsdag plaats van Merkwaardig. Dorothé liet met veel enthousiasme haar rode merklapje zien. Helaas had ik mijn fototoestel thuis laten liggen, gelukkig was Saskia in de buurt om ons uit de brand te helpen. Dorothé borduurde het alfabet op 14-draads naturel linnen met DMC borduurgaren nummer 498.

Wist je dat…

Ik borduur verder op de expositie A’DAM Man & Mode. Op deze tentoonstelling kwam ik leuke weetjes tegen die ik jullie niet wil onthouden. Overigens is morgen de laatste dag dat je deze tentoonstelling kunt bezoeken.

Wist je dat…

– Bij een duur maatpak de onderste knoopjes van de mouw open kunnen?
– Bij goedkopere confectiepakken de knoopjes op de mouw zijn vastgezet?
– Londen het centrum is van de mode voor de mannenkleding, terwijl dit voor vrouwen Parijs is?
– Het krijtstreeppak voor het eerst werd gedragen door de Engelse koning Edward VIII in de jaren twintig van de vorige eeuw toen hij op wereldreis was? Krijtstreep komt van het Engelse chalk-stripe, het kleermakerskrijtje.
– Wanneer een pakdragende man gaat zitten, hij de knoopjes van zijn pak los hoort te doen? Zodra hij staat alleen de onderste knoop open is?

– Kleding werd en wordt gebruikt om je status te laten zien binnen en buiten de sociale, economische en maatschappelijke groepen waartoe je behoort?
– Kleding een middel is om je persoonlijke identiteit tot uitdrukking te brengen?


Roberto Payer, foto: Amsterdam Museum

– De Italiaanse Amsterdammer Roberto Payer – directeur van het Hilton Hotel Amsterdam – meer dan 800 dassen heeft?

– De Nederlanders het vaak niet weten op kledinggebied? Zij willen graag bijzonder zijn, de Italianen willen kwaliteit uitstralen, aldus Roberto Payer.
– 18e Eeuwse schilders vaak een Japonse rok in hun atelier hadden zodat de geportretteerde heer er een kon lenen als hij er zelf geen had? Zo kon hij toch zijn rijkdom en status tonen.
– De eerste zijden kimono’s een gift waren van de Japanse keizer aan de Nederlandse gezant?
– Mannen al in de Oudheid rokken droegen?
– Enkele ontwerpers sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw zich laten inspireren door de Schotse kilt?
– Er steeds meer rok- of jurkachtige kledingstukken voor mannen verschijnen, maar in het straatbeeld de man met de gedurfde kleding niet zichtbaar is?

Wie waagt zich aan een toekomstvoorspelling van de mannenkleding?

Remco Campert

Achtervolgd door gelukkige omstandigheden breng ik deze weken veel tijd door in radio- en televisiestudio’s. Gewillig onderwerp ik me aan dagbladinterviews, soms telefonisch, soms in een horecabedrijf. Fotografen richten hun lenzen op me. Dat heet tegenwoordig een fotoshoot, iets waarvan ik dacht dat het alleen topmodellen ten deel viel, maar nu blijken ook oude heren ervoor in aanmerking te komen. Gezien mijn gevorderde leeftijd word ik overal met warme zorg omringd. Men helpt me mijn jas uit en weer in, schuift stoelen tegen mijn knieholten en houdt een oogje op me als ik een trap beklim, klaar om me op te vangen. Ik kan nog net verhinderen dat mijn koffie voor me wordt omgeroerd of dat de studiohap (‘Daar komt het vliegtuigje’) me wordt gevoerd. Al die aandacht kan licht tot gewenning leiden of, kwalijker, tot verwaandheid, tot denken dat het je voortaan altijd en overal toekomt. Ik ken tal van voorbeelden van sterkere geesten dan ik die daarvoor bezweken zijn. Wil ik niet verweken, is het raadzaam dat ik niet te lang in het warme bad van de publiciteit verwijl, anders raak ik nooit meer gewoon aan de doorgaans koele werkelijkheid. Televisiestudio’s vervreemden je al snel van de dagelijkse wereld. …

Zo begint afgelopen zaterdag (22 januari) de column van Remco Campert in de Volkskrant. Het nieuwe jaar is goed begonnen voor hem. Begin januari won Remco Campert De Gouden Ganzeveer, een onderscheiding die elk jaar wordt uitgereikt aan een persoon of instituut vanwege zijn of haar grote betekenis voor het geschreven en gedrukte woord in Nederland. Kort hierna wordt bekend dat zijn roman Het leven is vurrukkulluk eind oktober centraal staat tijdens de zesde editie van de nationale leescampagne Nederland Leest. Dan zijn we er nog niet. Vandaag is het Gedichtendag en op uitnodiging van Stichting Poetry International en Stichting Lezen Vlaanderen schreef Remco Campert de Gedichtendagbundel 2011. De bundel bevat zo’n tien nieuwe gedichten en is vanaf vandaag voor € 2,50 te koop in de boekhandel. De gedichten uit de gedichtenbundel Een oud geluid kun je hier beluisteren.


Afgelopen vrijdagavond brak Remco Campert zijn schouder tijdens een val van de trap in zijn woning in Amsterdam. Blijkbaar was er niemand aanwezig om hem op te vangen! De 81-jarige schrijver en dichter werd naar het ziekenhuis gebracht, maar gelukkig vielen de gevolgen van de valpartij mee. Remco Campert is weer thuis en zijn arm zit in een mitella.

Remco Campert was op 18 januari te gast bij De wereld draait door. Kijk hier naar het interview.

Steltlopen


Naar aanleiding van mijn log van gisteren over de schoenen die Jan Taminiau ontwierp voor zijn laatste show, stuurde Ine mij foto’s van Jeanne Melief en haar groep. Deze dames bekijken het van een immense hoogte. Ine maakte deze foto’s op 13 september 2009. Fascinerend om te zien zoals zij schrijft. ‘Prachtige figuren, mooie gewaden, feeëriek, Straattheater met een hoofdletter!’


Ine: ‘Het was een grote manifestatie waarbij Deurne zich presenteerde met “cultureel erfgoed uit de Peel”. Verspreid door het centrum was van alles te zien op het gebied van kunst: schilderen, textiel, fotografie, acrobatiek, muziek en dus ook dit straattheater van Jeanne Melief. Ook een optreden van Ernst Jansz in de stromende regen! Maar zeer de moeite (natworden) waard. Zaterdag 22 januari nam Jeanne afscheid met een voorstelling in het Cultureelcentrum Martien van Doorne, waarbij ze de legpenning van de gemeente Deurne mocht ontvangen.’