Borduurmuseum in Barneveld

Rien van den Brand verzamelde zo’n tienduizend borduurwerken in vijftien jaar tijd. Zo’n vijfhonderd werken zijn te bewonderen in het Borduurmuseum aan de Espeterweg 7a te Barneveld. Elke woensdag open van 13.00 tot 16.30 uur. Informatie: 06-25285394. De entree is € 3,75, inclusief koffie of thee met koek. Kinderen tot 8 jaar gratis.

Het oudste borduurwerk in het Borduurmuseum stelt een Bijbels tafereel voor. Adam en Eva die uit het paradijs worden verdreven. Het is waarschijnlijk tweehonderd jaar oud. Wil je dit borduurwerk zien dan zul je er speciaal naar moeten vragen. Rien van den Brand heeft het verwijderd omdat de bezoekers uit streng christelijke hoek bezwaar hadden tegen de afbeelding.

Borduurwerken zijn er in het museum in allerlei varianten te bewonderen: ‘gewone’ borduurlappen, letterlappen, schellenkoorden, kussens, dienbladen, lampenkappen en meer. Op de eerste verdieping kom je stoelen en voetenbankjes met borduurwerk tegen.


Alles is ingedeeld naar thema: vogelzaal, bloemenkamer, letterlappenmuur, jachthoek. De verzameling is nooit af. Rien van den Brand wil een borduurwerk waar iemand vanaf wil, een tweede kans geven in zijn museum.

Foto: Hans Verhorst

Tradities in de wereld

Wij houden van tradities. Op 1 november 2008 werd het Jaar van de Tradities op feestelijke wijze geopend door Koningin Beatrix. Tegelijkertijd werden de honderd tradities bekendgemaakt die het meest waren genoemd door de Nederlandse bevolking. Op nummer één staat pakjesavond. Niet alleen wij houden van tradities, over de hele wereld komen we ze tegen.


Miho Sakato was in 2008 in Hong Kong waar ze met Nieuwjaar de gewoonte hebben om geld te offeren door dit te verbranden. Het geld is tegenwoordig vervangen door fraai bedrukte papiertjes die de Chinezen het nodige geluk moeten brengen. In het midden van het rode papiertje staan de Chinese tekens voor een lang leven. Bovenaan staat rijkdom te lezen, middenonder lezen we respect en links en rechts hiervan geven de Chinese tekens geluk aan. Dit alles tezamen moet voor een zeer succesvol jaar zorgen.


Japan staat bekend om zijn mooie papier. Miho Sakato bracht deze drie fraaie envelopjes mee uit Tokyo. Met Nieuwjaar krijgen de kinderen een envelopje met geld erin.


Miho Sakato is grafisch vormgever en heeft diverse boekjes voorzien van een fraaie lay-out. Zo ook deze boekjes. In Happy Book of Origami staan voorbeelden om zelf mee aan de slag te gaan, mooie velletjes papier zijn toegevoegd. Happy Book of Kirigami is een mix van vouwen en knippen. Prachtige voorbeelden om zelf te maken. Ook hier is weer aan gedacht om mooi papier toe te voegen. De kleine knipwerkjes maken een cadeautje extra feestelijk.


Mari Kumada laat in dit boekje knipwerk zien dat erg leuk is om samen met kinderen te maken. Van eenvoudige knipkleedjes, zoals wij die vroeger maakten, tot de heks met de bezem. Aan de hand van tekeningen wordt de uitleg gegeven.

Kostuumdrama Downton Abbey


Het kostuumdrama Downton Abbey werd de afgelopen maanden op de Britse commerciële zender ITV uitgezonden. Wekelijks keken meer dan 8 miljoen mensen. De serie krijgt in Groot-Brittannië een vervolg. De NCRV heeft de dramaserie Downton Abbey aangekocht en zal de eerste afleveringen deze zomer uitzenden.


Downton Abbey is in 1912 het landgoed van de Crawley-familie. De familie heeft een sterk besef van hun bevoorrechte positie en de lusten en lasten die dat met zich meebrengt. Het welgestelde leven op Downton Abbey wordt mogelijk gemaakt door de inzet van het toegewijde personeel onder aanvoering van de butler. In Dowton Abbey komen de twee werelden samen.


Op Youtube zijn diverse korte filmpjes te zien. Dit is er één van.

Het kantwerkstertje van Joost van Geel

Vooraf aan de uitzending Tussen Kunst & Kitsch van vanavond was er veel media-aandacht. Het duurste object ooit in de geschiedenis van het tv-programma zou aan bod komen. In deze log kondigde ik de bijzondere vondst al aan. Toen was er nog geen afbeelding vrijgegeven van het schilderij Het kantwerkstertje van Joost van Geel (1631-1698).


Het kantwerkstertje werd eerder getoond in Zwolle. Het schilderij zou van Gabriël Metsu kunnen zijn, maar John Hoogsteder had zijn twijfels en wilde uitvoerig onderzoek doen. Tijdens de opnames van het programma in Escher in Het Paleis in Den Haag kwam de onthulling. Het schilderij Het kantwerkstertje is van Joost van Geel, een leerling van Gabriël Metsu. Dit is vast komen te staan na onderzoek gedaan te hebben naar signatuurresten, voorstelling, schilderwijze en de herkomst van het schilderij die teruggaat tot 1780. Er zijn slechts 10 tot 15 schilderijen van Joost van Geel bekend, één ervan is Dame met min, 1660-1670. Dit schilderij bevindt zich in Museum Boijmans van Beuningen. Als je de twee schilderijen vergelijkt, valt het op dat beide dames een zelfde soort roodkleurige bontjas dragen. Geschatte waarde van Het kantwerkstertje: € 250.000.

Oni – de Japanse duivel


Miho Sakato uit Tokyo is in Nederland en vanmiddag was ze samen met haar Japanse vriendin Masami, die in Nederland woont, en Pascale die je van dit boek kent, bij mij op visite. Het was een erg gezellige middag waarbij onder andere Nederlandse en Japanse tradities ter sprake kwamen. Miho bracht voor mij uit Japan het masker van Oni mee en een doosje geluksbonen. Wat hebben zij met elkaar te maken? Het verhaal gaat als volgt: Tijdens de wintermaanden in Japan zit iedereen veel binnenshuis en daardoor min of meer opgesloten. Oni, een duivel met lange nagels, wilde haren, woeste blik en twee horens op zijn voorhoofd, jaagt op de zielen van mensen die slechte dingen hebben gedaan. Hij kan vliegen en draagt tijgerhuiden. Op 3 februari (Chinees Nieuwjaar) werd het begin van het voorjaar gevierd in Japan, dat gepaard gaat met het verdrijven van Oni. Mensen gooien sojabonen naar buiten en schreeuwen: ‘Oni wa soto! Fuku wa uchi’ – ‘Demonen eruit! Geluk erin’. Op deze dag bestaat de maaltijd uit sojabonen. Je eet zoveel bonen als je leeftijd is, plus één.


Doosje sojabonen met daaromheen een papieren wikkel waarop geluksbonen te lezen staat. Het bovenste teken staat voor geluk, het onderste voor bonen.


De doosjes met sojabonen kun je in Japan alleen rond deze tijd kopen. Het is te vergelijken met onze pepernoten die in principe alleen tijdens de Sinterklaasperiode te koop zijn. De sojabonen kun je net als de pepernoten eten, maar je begrijpt dat ik dit niet ga doen. Het verhaal moet voor mij compleet blijven.

Miho, Masami en Naomi maakten het boek Nederland, mijn interieur en Pascale, en haar familie.

Textielpost – Holland

De kop van de nieuwe week is er vanaf. Sommige mensen komen op maandag langzaam op gang, anderen gaan er juist flink tegenaan. Hoe vergaat het de postbodes op de eerste werkdag van de nieuwe week? Meestal vind ik sporadisch post op de deurmat, behalve vandaag. Alleen maar textielpost. Heerlijk! Mijn week begint dus stralend. Als eerste laat ik een op en top Hollandse textielkaart zien.


Berthi: ‘Grapje! Een textielkaart die ik aan mijzelf stuur. Als honkvast persoon past deze oer-Hollandse textielansichtkaart perfect bij mij! Zaterdag 5-2-2011 liep ik na een bezoek aan de kapper, door het centrum van ’t stedje van lol en plezeer. Af en toe wipte ik een gezellige, niet alledaagse winkel binnen en zo kwam ik onverwachts zo’n op en top Hollandse kaart tegen, want als je speciaal gaat zoeken, vind je die niet. Het was trouwens ook nog eens de laatste kaart die in het rek stond. Waarschijnlijk lag hij op mij te wachten… Het moest zo zijn! O ja, nog iets voor de aardigheid, wat betaalde ik voor deze textielkaart? € 3,95.’

Zaterdag kocht ik de kaart, zondag schreef ik de kaart, deed hem vervolgens in de TNT brievenbus en vandaag lag de kaart op de deurmat. De postbode had er echt zin in vandaag!

Inviting The World At Home


In Nijkerk sprak ik met Thera Tegel over Textielpost. Dit project deed haar denken aan het postkaarten project van Rolf Weijburg dat hij begon in 1977. Zo’n 400 postkaarten uit vrijwel alle gebieden van de wereld verzamelde hij in 32 jaar die in 2009 werden gebundeld in een prachtige uitgave. Het was een enorme klus om deze hoeveelheid identieke eigengemaakte postkaarten bijeen te krijgen.

Ik had nog nooit gehoord van Rolf Weijburg, dus ging ik zijn naam googelen om meer te weten te komen. Zeer enthousiast geworden, kocht ik gelijk zijn boek Inviting The World At Home. Het is werkelijk een schitterend vormgegeven en boeiend document. Op iedere pagina staat een postkaart met een korte toelichting. Veel postkaarten verstuurde Rolf Weijburg zelf, maar ook schakelde hij anderen in. Op enkele postkaarten na zijn ze allemaal aangekomen.


De postkaart is verstuurd vanuit Santo Domingo. Verzonden op 6 januari 1978 en in Nederland aangekomen op 14 januari 1978.


De postkaart is verstuurd vanuit Lhasa. Verzonden op 1 juli 2006 en in Nederland aangekomen op 25 juli 2006.


De postkaart is verstuurd vanuit Gaborone. Verzonden op 8 juni 1979 en aangekomen op 17 juni 1979. De meeste postkaarten waren redelijk snel op de plaats van bestemming. Een uitzondering is bijvoorbeeld de postkaart die op 1 februari 1980 verstuurd werd vanuit Dumont d’Urville en aankwam op 15 januari 1981. Maar liefst 349 dagen was de postkaart onderweg.

Terug naar mijn Textielpost dat toch iets anders in elkaar zit dan het project van Rolf Weijburg. Ik maak bijvoorbeeld niet mijn eigen postkaart, maar het gaat mij om de ‘ouderwetse’ ansichtkaart. Dus een enkelvoudige kaart met textiel/handwerk als onderwerp. Op deze kaart komt op de achterkant een postzegel van het desbetreffende land van waar de textielkaart wordt verstuurd en de kaart is beschreven door de persoon die hem verstuurt. De kaart dus niet in een enveloppe versturen want het gaat mij ook om de postzegel. De textielkaart laat ik op mijn blog zien en waar het project uiteindelijk naartoe leidt is afwachten… Het is in ieder geval een meerjarenplan. Heb jij plannen om een mooie reis te maken en vind je het leuk om mij een textielkaart te sturen, mocht je deze toevallig tegenkomen, dan zou ik dat erg leuk vinden. Je krijgt een textielkaartje retour van mij. Voor mijn adresgegevens kun je het mailformulier invullen dat je linksboven op mijn blog vindt.

De schaatsmuts van Jaap Eden


De Jaap Edenbaan in Amsterdam heeft de sjerp en schaatsmuts van Jaap Eden (1873-1925) gekregen. Beide objecten van de eerste Nederlandse sportheld zijn meer dan honderd jaar oud. Deze gift is uniek, omdat er bijna niets bewaard is gebleven van Jaap Eden.

Jaap Eden uit Haarlem was eind negentiende eeuw Nederlands eerste grote sportheld. In 1893 won hij het WK schaatsen. Niet alleen als schaatser won hij wereldtitels, ook als wielrenner sleepte hij diverse titels in de wacht. Na zijn sportcarrière ging het snel bergafwaarts met hem. Hij was zelfs genoodzaakt om zijn medailles te verkopen om zo met de opbrengst zijn zoon Jaap op te kunnen voeden. Daardoor is er weinig bewaard gebleven van deze sportheld. Kleinzoon Jaap Eden had in de kast nog een sjerp met de tekst Amateur World Champion liggen en de schaatsmuts uit 1895. Deze objecten zijn nu overhandigd aan de directeur van de Jaap Edenbaan.

De muts is niet meer in zo’n goede staat. Kleinzoon Jaap Eden zegt hierover: ‘Deze muts zit vol met gaten van alle medailles en kunststukjes die eraan hebben gehangen. Aan het eind van zijn leven zijn die allemaal verkocht, omdat mijn grootvader een beetje in geldnood kwam.’


Jaap Eden draagt de muts op de beroemste afbeelding die van hem bekend is. Die is later trouwens ingekleurd, en, naar nu blijkt, incorrect. De muts blijkt een andere kleur te hebben.

Bron: VPRO Geschiedenis

Gieneke Arnolli, conservator Fries Museum, houdt een pleidooi voor de muts. Kijk naar het filmpje Toen de muts nog een muts was.

Warme Truiendag 2011


De Warme Truiendag zit erop. Zoals je hier kunt lezen was het een groot succes.

De Warme Truiendag is een initiatief van Vereniging Klimaatverbond Nederland en wordt jaarlijks op of rond 16 februari gehouden. Dat is de dag waarop in 2005 de Kyoto-overeenkomst in werking trad. In 2007 werd in Nederland deze dag voor de eerste keer in het leven geroepen. Het idee van de Warme Truiendag is simpel: trek een warme (eigen gebreide) trui aan, zet de verwarming lager, bespaar 7% energie per graad en dus 7% CO2 uitstoot.

Natuurlijk is het beter als je een Warme Truiendag niet beperkt tot deze ene dag per jaar. Misschien heb ik gemakkelijk praten omdat ik geen koukleum ben. Als ik overdag alleen thuis ben, staat de verwarming op 17,5 graad, maar zodra iemand thuiskomt gaat de temperatuur omhoog. Toch denk ik dat men in het algemeen beter met de energie om kan gaan en initiatieven als een Warme Truiendag helpen daar zeker bij.

Nu we het toch over breien hebben wil ik je vertellen over de flashmob die Stitch ’n Bitch Fryslân gaat organiseren.

Woensdag 2 maart houdt Stitch ’n Bitch Fryslân een flashmob. Op het station van Leeuwarden om 18.00 uur. Hoe dit eruit gaat zien is nog onder constructie, maar hierbij willen we graag heel veel brei(st)ers uitnodigen om eraan mee te doen! De flashmob loopt af door het plaatsen van gebreide en gehaakte bloemen op een van te voren afgesproken plaats. Hiermee willen we de grijze winter achter ons laten en de natuur vast wat opfleuren en kleuren met onze vrolijke bloemen en zo al een beetje voorjaar laten ontstaan. Wie wil meehelpen om heel veel bloemen te breien en te haken zodat het een grote fleurige boel gaat worden? Mocht je zelf niet kunnen op 2 maart, maar wel willen breien/haken dan kun je je bijdrage naar ons toesturen of langsbrengen. Stitch ’n Bitch Fryslân is iedere eerste en derde woensdag van de maand van 19.30 tot 21.00 uur in Grand Café Wouters in Leeuwarden (tegenover het station).

Er is aandacht vanuit de pers, de Leeuwarder Courant volgt ons met de voorbereidingen en zal verslag doen van de flashmob in tekst en beeld.