Paulien houdt van handwerken

De column van Paulien Cornelisse in de Volkskrant: ‘Ik hou van handwerken, en al helemaal als er iets noodzakelijks vanuit gaat. Sokken breien voor soldaten aan het front, dat had ik bijvoorbeeld erg leuk gevonden. Daarom kwam het maken van mondkapjes als geroepen. Want anders konden we de tram niet in! Een ramp! Pak de Husqvarna, en voel je eindelijk weer eens nuttig!

Ik volgde het patroon van maakjemondmasker.be, want België is toch een beetje het gidsland in dezen. Het was een meerlaags/geplooid concept, met mogelijkheid om er een filter in weg te stoppen. Wetenschappelijke inzichten, praktisch nut, ambitie, alles kwam in dit masker samen.
Fast forward naar vijf uur later: ik heb een mondmasker gemaakt. Ik zet dat op. Het blijkt een attribuut uit een horrorfilm. Dat ik bloemetjesstof heb gebruikt maakt het alleen maar enger. Ik zie eruit als een gevaarlijke gek, op zoek naar een slachtoffer.

En dan zegt mijn man: ‘Je kunt ze ook voor drie euro bij de Primera kopen.’ ‘

Eerder op mijn blog schreef ik Paulien Cornelisse borduurt… en Borduurt Paulien nu wel of niet?

Schapenboutmouw


De schapenboutmouw; oud wordt weer nieuw.

Wikipedia over de schapenboutmouw: ‘De schapenboutmouw is een strengere versie van de pofmouw, er wordt in extra ruimte voorzien bovenaan de schouder in plaats van over de gehele bovenarm, de lengte van de mouw is meestal tot voorbij de elleboog of volledig. Een typisch voorbeeld van de schapenboutmouw is de kledij van een strenge gouvernante. Een ruimere versie van de schapenboutmouw, waarbij de bout van de mouw verder uitstrekt dan de schouder zelf is terug te vinden in Friese klederdracht van de late 19e eeuw.’

‘Textiel’postzegels

Hier lees je over de bijzondere postzegelverzameling van Anneke den Herder. Het zijn allemaal speciale postzegels die een link hebben met textiel/handwerken. Vandaag wil ik nog eens enkele voorbeelden laten zien.


De kantwerkster van Johannes Vermeer is in het verleden al veelvuldig gebruikt voor een postzegel. Deze postzegel is afkomstig uit Fujeira. Fujeira is een van de staten van de Verenigde Arabische Emiraten in de Perzische golf.


In 1967 heeft de USSR een postzegel uitgegeven met daarop een schilderij van Vasili Tropinin (1776-1857): De Kantkloster – 1823.


Oudhollandse kantklossen gevonden in het VOC-schip de Batavia dat in 1629 voor de kust van Australië verging. Op mijn blog schreef ik eerder een uitgebreid verhaal over kantklosjes dat je hier kunt lezen. Dan staat er op de postzegel nog een schaar afgebeeld die gevonden is in het VOC-schip de Zeewijk dat in 1727 voor de kust van West-Australië verging.


Een spinster afgebeeld op een postzegel uit Griekenland. De postzegel is uitgegeven in 1974, het jaar dat Griekenland een republiek werd.


Toen Vincent van Gogh in Nuenen woonde, raakte hij gefascineerd door de thuiswevers. Ze leidden een armoedig bestaan en moesten heel hard werken om rond te komen. Hij maakte er zestien grote tekeningen van. Het weefgetouw vult bijna het hele beeld. Van Gogh besteedde veel aandacht aan het zorgvuldig weergeven van het werktuig. Dit was lastig, ‘omdat men in de kleine vertrekken zijn afstand niet kan nemen om ’t getouw te teekenen…’, schreef hij. De wever van Van Gogh is hier gebruikt voor een postzegel uit Togo.


Nog een wever afgebeeld op een postzegel die uitgegeven is door de Republiek der Maldiven.


Weefwerk van de Sami. De postzegel is uitgegeven in 1973.

Shady Lace


Het belooft een zonnige week te worden, fijn weer om buiten te zitten maar dan niet in de volle zon. Een parasol biedt uitkomst zoals de Shady Lace die door de open kantachtige structuur het effect van een bladerdak nabootst. Onder deze parasol zit je niet in de felle zon zodat je niet wegsmelt op het heetst van de dag, maar ook niet in de volledige schaduw doordat plukjes zonlicht nog kunnen doordringen. Het creëert ook een gevlekte, natuurlijke schaduw. Bovenop zit een klein vogeltje.

Chris Kabel heeft de Shady Lace parasol ontworpen in 2004 voor het Nederlandse designconcept Droog.

Gaat corona de mode beïnvloeden?

In dagblad Trouw staat een interessant artikel van Els de Baan te lezen: Van pokkenpleister tot modemondkapje: hoe een pandemie de mode voorgoed kan veranderen. De pestepidemie schijnt de grootste verandering teweeg hebben gebracht in de mode. Tot circa 1340 was er nauwelijks verschil tussen mannen- en vrouwenkleding. De ramp verandert het wereldbeeld van de overlevenden razendsnel en radicaal. Binnen tien jaar ontstaat een totaal nieuw kledingbeeld. De op maat gemaakte kleding door kleermakers begint te komen en zij ontwikkelen een nieuw systeem: knoop en knoopsgat. Een voorbeeld van de ‘net-na-de-pest-mode’ is de jas van de Franse hertog Charles de Blois uit circa 1360.


De jas van Charles de Blois uit circa 1360. Foto: Musée des Tissus / Textile Arts Museum.

In latere eeuwen veroorzaken pokken-epidemieën nare littekens. Witte gezichtscrèmes worden gebruikt om de littekens te bedekken. Vanaf de 17e eeuw komt daar een modieuze zwarte pleister bij: in het Frans mouche genoemd. Het is dé camouflage oplossing voor littekens, ontstekingen, abcessen of puisten. In de 18e eeuw worden ze zelfs een communicatiemiddel. Een mouche bij het oog betekent hartstochtelijk, bij de mondhoek kuslustig en op een moedervlek mysterieus.


Vanaf de 17e eeuw is een zwarte pleister te zien op schilderijen, zoals op ‘De visvrouw’ (1660) van Quiringh van Brekelenkam. Foto: Rijksmuseum.

De in de 19e eeuw heersende cholera-, Russische griep- en gele koorts epidemieën hadden geen zichtbare invloed op de mode. De Spaanse griep (1918) drukt evenmin een stempel op de mode. Tijdens de Sars-epedimie in 2003 introduceren labels zoals Louis Vuitton en Nike mode-mondkapjes met daarop hun logo. Nu ontwikkelen de mondkapjes zich tot het nieuwe mode-accessoire, ook weer vaak voorzien van een logo.

Lees hier het volledige artikel van Els de Baan.

Digitale boekenkast


Phil Shaw maakt digitaal een boekenkast met titels van boeken die het verhaal vertellen van het coronavirus. Lees de titels van links naar rechts: The English patient had caught it on the beach. I should have stayed at home she said. Now she was in quarantine in the dark house of splendid isolation. Still hope springs eternal with a little bit of luck and personal hygiene. The corona book of horror stories must end soon. Always remember clean hands save lives and when in doubt don’t go out!

Etnische groep Naga


MaaikeW: ‘Ik heb dit kaartje gekocht vanwege de kledij van de mensen, niet vanwege de wapens die ze vasthebben, dat is me ontgaan. Als ik de kaartjes voor je uitzoek gaat dit kaartje steevast ook door de handen en waar ik bij het ene kaartje meteen weet wat ik wil schrijven, blijft het bij dit kaartje bij het bekijken van de kledij. Heel eerlijk gezegd denk ik ook niet dat ik veel wil weten van de stam Naga, een klein zoekrondje op internet. Not my cup of tea en dat kan, dat mag. Ik laat het bij dit kaartje om ook maar bij verwondering van wat ik zie. Misschien kun jij er meer mee. Fotograaf Frans Welman heeft meerdere etnische groepen gefotografeerd en hierover boeken gepubliceerd.’

In de Volkskrant stond in 2001 het artikel ‘Nagalim is al sinds mensengeheugenis een vrij land’.


MaaikeW: ‘Op het liveblog van de NOS las ik net dat Sail Amsterdam dit jaar niet doorgaat. Eerder waren de Harlingen-Terschelling Race al afgelast en de Visserijdagen Harlingen. Deze zeilkaart vond ik in het Scheepvaartmuseum in Groningen. Zeildoek is door de eeuwen gemaakt van vlasgarens of hennepgarens dat geweven is tot een zwaar maar sterk en dicht weefsel. Zeildoek wordt geweven met twee garens in de schering en een enkel garen in de inslag. Lichter weefsel is gemaakt van katoengarens, heeft zijn toepassing in scheepszeilen. Rond 1600 is in Nederland het ijszeilen ontstaan als methode van transport van mensen en goederen, sinds circa 1840 wordt het als sport beoefend. In Nederland zijn meer dan 1000 DN-ijszeilers geregistreerd. In 2009 werd het NK IJszeilen voor het eerst sinds 1996 in eigen land gezeild op het Oldambtmeer, provincie Groningen.’

Applaus


APPLAUS

Daar staan we met ons achten
in de straat. Pal voor onze huizen.

We klappen en klappen
en klappen.5 minuten lang

voor artsen en verpleging
die de wereld moeten redden

en ons ook en natuurlijk oma
en de buurman want die zijn het oudst.

We klappen en lachen. Zwaaien naar elkaar.
Dan doen we vlug de deur weer dicht.

Diet Groothuis

Dit gedicht staat in het speciale nummer Dichter. Corona – de wereld staat stil en op zijn kop.

Stil op ’t station


Het advies is om niet te reizen en zeker niet met het openbaar vervoer in verband met het coronavirus. Hier wordt gehoor aan gegeven zoals je op deze foto’s ziet. Op het station zag ik vier personen die om de een of andere reden met de trein moesten reizen. Zo stil heb ik het niet eerder gezien. Het is een aparte gewaarwording.

Mode voorjaar 2020


Acne Studios


Isabel Marant

Met breien, haken en knopen gooi je hoge ogen dit voorjaar, schrijft Cécile Narinx in Volkskrant Magazine. Narinx: ‘Jurken, tops en tunieken die verraden dat er een heleboel werk in zit. Handwerk wel te verstaan, want bij het samenstellen van de collectie voor dit voorjaar blijkt de herwaardering voor textiele technieken enorm opgelaaid. Er kwamen simpele breisels voorbij zoals de spencer van Acne Studios, allerhande macramévormen, diverse haaktechnieken – het jurkje van Isabel Marant. Er was hardanger, guipure- en kloskant bij McQueen en Loewe. Vooral bij de laatstgenoemde twee huizen werd er geweldig mooi handwerk getoond van het knapste niveau. Bij Miu Miu werd er gebreid, gesmokt én gesierstikt: sommige jurken leken wel voorbeeldlapjes van de handwerkjuf. Een hele coole handwerkjuf, dat wel.’


Loewe


Miu Miu