In dagblad Trouw staat een interessant artikel van Els de Baan te lezen: Van pokkenpleister tot modemondkapje: hoe een pandemie de mode voorgoed kan veranderen. De pestepidemie schijnt de grootste verandering teweeg hebben gebracht in de mode. Tot circa 1340 was er nauwelijks verschil tussen mannen- en vrouwenkleding. De ramp verandert het wereldbeeld van de overlevenden razendsnel en radicaal. Binnen tien jaar ontstaat een totaal nieuw kledingbeeld. De op maat gemaakte kleding door kleermakers begint te komen en zij ontwikkelen een nieuw systeem: knoop en knoopsgat. Een voorbeeld van de ‘net-na-de-pest-mode’ is de jas van de Franse hertog Charles de Blois uit circa 1360.
In latere eeuwen veroorzaken pokken-epidemieën nare littekens. Witte gezichtscrèmes worden gebruikt om de littekens te bedekken. Vanaf de 17e eeuw komt daar een modieuze zwarte pleister bij: in het Frans mouche genoemd. Het is dé camouflage oplossing voor littekens, ontstekingen, abcessen of puisten. In de 18e eeuw worden ze zelfs een communicatiemiddel. Een mouche bij het oog betekent hartstochtelijk, bij de mondhoek kuslustig en op een moedervlek mysterieus.
De in de 19e eeuw heersende cholera-, Russische griep- en gele koorts epidemieën hadden geen zichtbare invloed op de mode. De Spaanse griep (1918) drukt evenmin een stempel op de mode. Tijdens de Sars-epedimie in 2003 introduceren labels zoals Louis Vuitton en Nike mode-mondkapjes met daarop hun logo. Nu ontwikkelen de mondkapjes zich tot het nieuwe mode-accessoire, ook weer vaak voorzien van een logo.
Lees hier het volledige artikel van Els de Baan.