Het Tassenmuseum moest onlangs noodgedwongen de deuren definitief sluiten. Nu luidt de noodklok voor het Klederdrachtmuseum in Amsterdam.
Vier jaar geleden is het Klederdrachtmuseum opgericht als zelfstandige stichting zonder subsidies. Ze zijn op eigen kracht gegroeid naar 25.000 bezoekers in 2019, afkomstig uit binnen- en buitenland.
Ze hadden net een succesvolle tentoonstelling over de Surinaamse kotomisi gestart waar ze veel publiciteit voor kregen, na drie maanden moesten ze helaas de deuren al sluiten. Dit had men niet aan zien komen.
De inkomsten zijn gestopt, ze bezuinigen waar mogelijk, ze hebben geen personeelskosten omdat ze met vrijwilligers werken. Ook al mogen de musea straks weer open, de inkomsten zullen in 2020 en 2021 nog laag zijn doordat er maar een beperkt aantal bezoekers binnen mogen komen.
Er is in de eerste vier jaar nog geen buffer opgebouwd om de komende tijd de vaste kosten (huur etc.) te kunnen blijven betalen. De meeste regelingen en overheidssteun gelden alleen voor al reeds (door gemeente en/of Rijk) gesubsidieerde instellingen. Niet voor musea zoals het Klederdrachtmuseum die met eigen geld en op eigen risico dit heeft opgezet. Ze hebben vijf jaar lang onbetaald hieraan gewerkt.
De nood is erg hoog. Uw steun is dringend nodig om te overleven en te blijven bestaan. Het museum heeft meer dan € 100.000,- nodig om door deze periode heen te komen. Er is een crowdfunding gestart voor het Klederdrachtmuseum:
Red het Klederdrachtmuseum!
Deze hele situatie is zo ontzettend jammer, we zullen qua winkels, musea en wat al niet meer alles zien afvlakken. Het werd juist zo afwisselend met allerhande kleine initiatieven en juist die kunnen momenteel het hoofd niet meer boven water houden.
Tineke, … wat gaat er nog meer volgen? Het museumbezoek zie ik voorlopig nog niet zitten want hoe ga je dit in goede banen leiden?