Tineke kennen we inmiddels van haar mooie zelfgemaakte kaarten. Nu lag er een paar weken geleden weer zo’n schitterende kaart op mijn deurmat die ik graag aan jullie wil laten zien.

Confectie of met een Frans woord prêt-à-porter, is kleding en schoeisel aangeboden in afgewerkte staat en in standaardmaten, dit in tegenstelling tot maatkleding, die op maat gemaakt wordt. Anders dan maatkleding wordt confectie in massaproductie vervaardigd. Het voordeel hiervan is dat de prijs van de kledingstukken relatief laag gehouden kan worden.

Wikipedia: ‘Omstreeks 1800 ontstond in Europa een levendige handel in tweedehandskleding, die ertoe leidde dat speciaal daarvoor kleding werd vervaardigd. Ook kochten marskramers bij kleermakers restanten kleding op die niet afgehaald was door de besteller. Deze kleding was in eerste instantie dus wel op maat gemaakt, maar werd door de marskramers als confectie aan de deuren verkocht. Later gingen de marskramers ook kleding in algemene maten bestellen. In diezelfde periode ging men ook kleding op voorhand maken voor bijvoorbeeld scheepsbemanningen, die te kort aan wal waren om hun kleding aangemeten afgewerkt te krijgen. Deze gang van zaken staat in direct verband met de ontwikkeling van de naaimachine.’

In het TextielMuseum in Tilburg was er tot en met 3 november 2019 de expositie Bauhaus& Modern Textiel in Nederland te zien. Niet alleen ik bezocht deze tentoonstelling, maar ook Tineke. Naar aanleiding hiervan maakte zij het bovenstaande notitiekaartje met op de achtergrond een eigen digitaal ontworpen weefsel. Met daarbij een zelfgemaakte envelop om het kaartje naar mij te kunnen versturen. Een prachtig uitgevoerd idee!

Precies 100 jaar geleden, in 1919, richt de Duitse architect Walter Gropius in Weimar (Duitsland) het ‘Staatliches Bauhaus’ op. De hogeschool voor kunst en vormgeving ontwikkelt zich tot één van de belangrijkste ontwerpscholen van de 20e eeuw. Tot op heden werken de ideeën en de lesmethoden wereldwijd door en is het Bauhaus een begrip.

De vrijgevochten, moderne opvattingen van de opleiding vallen niet in goede aarde bij het rechts-radicale stadsbestuur van Weimar. De school moet in 1925 haar deuren sluiten en verhuist naar Dessau. Hier bouwt Gropius een modernistisch gebouwencomplex van staal en glas. De laatste jaren van zijn bestaan is het Bauhaus noodgedwongen gehuisvest in Berlijn, tot het doek in 1933 valt. Hoewel de school maar veertien jaar bestaat, blijven docenten en oud-leerlingen nog decennialang de ideeën van het Bauhaus uitdragen.

In dit bericht lees je over Gunta Stölzl die in 1927 als Jungmeisterin de artistieke leiding van de weverij overneemt van kunstenaar-architect Georg Muche en in 1931 moet zij het Bauhaus verlaten. Hier lees je over Kitty van der Mijll Dekker die een opleiding volgde aan het Bauhaus; de weverijafdeling.

Kakkerlakjes is een nieuwe serie leuke kleine boekjes (15 blz.) die je per post kunt versturen. Op de envelop plak je twee postzegels met het cijfer 1 of één postzegel met het cijfer 2. Van HillyvH. kreeg ik Kakkerlakje 02 met de titel Gelukkig is het weer voorbij. Marcel van Roosmalen schrijft over schaaltjes vol pinda’s en rozijnen, slecht zittende pakken en ongemakkelijke gesprekken over politiek. Kortom, over verjaardagen. Gelukkig gaan ze ook weer voorbij. De illustraties zijn van Nina Maissouradze.

De boekjes zijn bedacht door uitgeverij Loopvis uit Arnhem. Ze heten Kakkerlakjes, een naam die verwijst naar de rappe verspreiding die ze hopelijk krijgen, en naar de onuitroeibaarheid van verhalen. De boekjes zijn er in vier categorieën: Jong – Literatuur – Poëzie en Culinair.

MaaikeW: ‘In 1878 was er in Leeuwarden een vrouwententoonstelling Voorwerpen van Nijverheid en Kunst door Vrouwen Vervaardigd. Bij digitalisering van glasnegatieven kwam hiervan een beeld naar voren waarop je de inrichting in de plaatselijke manege ziet. Volgens Marlies Stoter, conservator Fries Museum, gaat het nog jaren duren voor we de bijbehorende informatie compleet hebben. Het gaat dan om de museumgeschiedenis en deze helderder te krijgen en vooral zichtbaarder door de digitalisering van de glasnegatieven. Persoonlijk rinkelt bij mij een belletje bij het jaartal 1878, het vak “Nuttige Handwerken voor meisjes”, toen handwerken nog een vak was op de lagere school. Anno 2019 ligt tussen de tijdschriften in de winkel een Libelle breien met patronen. Van alle tijden gelukkig!’

Een leuk ‘ikje’ – ik@nrc.nl – in NRC Handelsblad van Jos Hopstaken:

‘In het Zeeuws Museum in Middelburg is een tentoonstelling over Zeeuwse klederdracht voor mannen. Twee dames van gevorderde leeftijd lopen naar de balie en vragen om twee tickets. “Bent u bekend met het museum?” vraagt de kassier. “Neen”, luidt het antwoord. “Wel, op de vierde verdieping zijn de wonderkamers, op de derde Nooit meer werken, op de tweede de vaste collectie en op de eerste een expositie over mannenpakken.” Bij een der dames gingen de wenkbrauwen en mondhoeken olijk omhoog.’

MaaikeW: ‘Het is alweer drie jaar geleden dat de tentoonstelling Breien plaats vond in het Fries Museum in Leeuwarden. Met alle drie dochters bezocht ik de tentoonstelling die varieerde gedurende de tentoonstellingsperiode. De textielcollectie is erg kwetsbaar en daarom kunnen niet alle voorwerpen gedurende de hele tentoonstellingsperiode te zien zijn. Op deze textielkaart zijn mitaines te zien, een aantal historische mitaines, slaapmutsen en babyborstrokjes werden verwisseld. Later in de tentoonstelling was een medische prothese te zien. Dit betrof een broekprothese gebreid van kunststof. Of er gebreide borstprotheses te zien zijn geweest is mij onbekend terwijl deze toch door veel vrouwen die getroffen zijn door borstkanker er een borstamputatie hebben ondergaan als prettig worden ervaren. De gebreide borstprotheses zijn gemaakt van 100% katoen en hebben een lichtgewicht vulling en kunnen in een gewone bh gedragen worden. Een gebreide borstprothese kan een siliconen borstprothese vervangen. In Nederland bestaat Stichting BreiBoezem die zich inzet voor het gratis verstrekken van gebreide borstprotheses waar diverse breigroepen aan breien.’

Afbeelding: Mitaines (vingerloze handschoenen) gebreid van dun wit katoen met damastpatronen, rode mitaines van dunnen wol en effen mitaines gevoerd met ‘Zaans’ stikwerk. Friesland tweede helft 18e eeuw. Collectie: Fries Museum, Leeuwarden.

In dit bericht zie je een foto van babymitaines en in dit bericht lees je over de labedissen.

Nog geen half jaar geleden maakte ik deze en bovenstaande foto van Geer van der Veer. Een kleurrijk stadsfiguur en naar zeggen de meest gefotografeerde persoon van Limburg. Je herkende hem aan zijn lange bakkebaarden, zijn hoed en een knickerbocker die hij droeg. Regelmatig kreeg hij de vraag waarom hij er zo bij liep. Zijn antwoord was altijd: ‘omdat ik een levensgenieter ben.’

Zondag bezocht Geer een mis van zijn overleden schoonbroer Hans in de kerk. Vlak erna, tijdens het koffiedrinken, zakte hij in elkaar en nam hij plots afscheid van het leven dat hij 86 jaar lang had gevierd.

MaaikeW: ‘Op deze textielkaart zie je kralenbreiwerk wat in de 19e eeuw heel modieus was om te breien mits je je die luxe kon veroorloven. Een precies werkje want eerst moesten de kralen op volgorde aan een draad worden geregen en daarbij kan geen fout gemaakt worden omdat dit in de uitvoering direct zichtbaar zou zijn. Voor geregen spoeltjes waren een oplossing maar in die tijd zijn er ook patronen aangeboden met uitleg hoe je de kralen in volgorde aan de draad moest rijgen. Restaureren van deze kralentasjes is soms nodig. Hiervoor wordt een kralentasje heel voorzichtig uit elkaar gehaald, de kraaltjes worden opnieuw geregen volgens het patroon en dan wordt op fijne breipennen, 1 mm of 0,8 mm, opnieuw het kralentasje gebreid. Een geduld werkje waar je goede ogen voor nodig hebt en tijd en de liefde voor het in stand houden van het gebreide kralentasje. Ook nu nog worden pakketten verkocht om kralentasjes te breien tegen zeer betaalbare prijzen bij Gelderse Mutsen. Ook in de tentoonstelling Breien in het Fries Museum van 17 oktober 2015 tot en met 28 augustus 2016 waren gebreide kralentasjes te zien, mooi in een vitrinekastje.’

Afbeelding: Kralenbreiwerk uit de 19e eeuw: beugelbeursjes, losse mouwtjes, meisjesmutsen, reticule met tekst ‘Uit moederliefde geschonken door T. van Ringh-Tadema’, ca. 1865. Collectie Fries Museum, Leeuwarden.

Geniet van een mooie zondag!

Het was gisteren een mooie opening van de quiltexpositie in Deurne en een fijn weerzien met InevM, MienB. en Saskia Gijselhart.

De foto is gemaakt door de man van Saskia. Van links naar rechts: InevM, ikzelf, MienB. en Saskia Gijselhart.