Paulien Cornelisse schreef de volgende column in de Volkskrant:
‘Mijn brievenbus wordt opgeheven. We hebben er een brief over gekregen waarin stond dat mensen steeds minder brieven schrijven en dat er daarom brievenbussen moeten sneuvelen. Ik schrijf zelf nog best veel brieven, maar dat zegt natuurlijk niets, het draait niet alleen om mij in het leven, leer dat nou toch eens. Ik ben natuurlijk wel verbolgen over het feit dat nu juist míjn brievenbus weg moet. Het was het perfecte loopje tot de hoek. Een jas hoefde je nooit aan, zo kort was het. Een merel kon je zijn deuntje horen afmaken, zo lang was het. En nu moet ik net verder weg, een afstand waar je een jas voor aan moet. Wordt de brievenbus in die andere straat wel echt gewaardeerd? Oké, dit is pure rancune, maar ik denk het niet. Ik zie in de omgeving van de andere brievenbus alleen maar mensen die steeds minder brieven schrijven. Zij verdienen hun brievenbus niet.’
Ook in mijn stad moesten er oranje brievenbussen weg, maar mijn brievenbus – ook een kort loopje dat zonder jas goed te doen is – mocht blijven ondanks dat er naar mijn idee tegenwoordig weinig kaarten en brieven in de brievenbus komen. De laatste tijd hoor ik steeds vaker de plof van de kaart die ik erin gooi. Wat wil zeggen dat deze op de bodem terecht komt. Het is lang geleden dat ik de post kon aanraken als ik mijn kaarten in de brievenbus liet vallen. Laat ik dus maar post blijven versturen want mijn brievenbus mag niet verdwijnen!
Ik doe met je mee Berthi;-))
Op internet zie ik best veel initiatieven voor snailmail. Diverse (vooral) dames op bijvoorbeeld instagram doen mee aan “swaps”, allerhande zelf gemaakte creatieve kaarten of “zines” of “coins” en wat al niet meer worden uitgewisseld. Ook internationaal.
Helaas komt de hoeveelheid post per postbode daarmee niet op het peil van vroeger. Maar onze brievenbus mocht nog blijven, hoera!
Zo heel veel papieren post valt er nou ook weer niet in mijn brievenbus, toch is de maandag ongezellig: niets te verwachten, er wordt geen post bezorgd.
Net als Berthi blijf ik post versturen, onze eigen brievenbus en de openbare brievenbus mogen niet verdwijnen!
Trouwens, ik zoek de dozen ontvangen post uit die ik vanaf 1977 heb bewaard. Ik zou een boek kunnen schrijven met alle teksten van de vakantiekaarten. Wat een leuk werkje, in de zon tussen de dozen de volgeschreven vakantiekaartjes lezen. De ansichtkaarten gaan niet weg, ze worden bewaard en misschien zelfs op enig moment creatief hergebruikt en naar de brievenbus gebracht.
In mijn dorp hebben ze het helemaal creatief aangepakt: er zijn precies 2 brievenbussen en die staan 10 meter van elkaar! Eentje in de supermarkt en eentje in de straat er voor……Briljant gevonden. En de brievenbus in de straat wordt ook niet geleegd als de super niet open is, dus het biedt geen enkele winst. Toevallig heb ik in de afgelopen tijd veel kaarten geschreven want een familielid lag lang in het ziekenhuis en ik stuurde haar iedere dag een kaart. Dat waren er 35 in totaal. Dat was dus door weer en wind naar de supermarkt om een kaart te posten, terwijl er altijd één op 50 meter lopen stond……
ik moet tegenwoordig op de fiets naar de brievenbus…dus probeer nu zoveel mogelijk te combineren met het boodschappen doen..maar dan schiet je in eens te binnen o die of die is jarig..of moet gauw eens iets laten horen aan een zieke dus hup toch maar weer op de fiets. gelukkig is het nu prachtig weer om een rondje te fietsen… dus …ieder nadeel heeft zn voordeel !! maar je zal maar niet meer durven fietsen…dan ben je de pineut