Gisteren in Maarn had Anneke Landeweer een paar kinderschoentjes bij zich: opanken. Anneke zegt het volgende over de opanken: ‘Wij hebben die gekocht bij een plattelandsvrouw in het oude Joegoslavië. In sommige gebieden liep men nog in klederdracht. Zij vertelde dat de herders en boeren hun behoeften vaak in het veld deden. Als je hurkt kun je goed de krullen aan de voorkant vasthouden. Beter evenwicht. Niet alleen kinderen deden dat hoor. Maar dit zijn kinderschoentjes. Gedragen en gemaakt in Joegoslavië, wij hebben daar heerlijke vakanties gevierd.’
Die herken ik, maar dan in mini versie. Toen ik in een ver verleden met mijn ouders in Karinthië op vakantie was maakten we een dagtochtje naar Bled. Als souvenir kocht ik een smalle geweven boekenlegger met (je raadt het al) mini “opanken” er aan. Die boekenlegger “zwerft” nog steeds hier ergens in huis.
Leuk om dit ook in groot formaat te zien, er werd dus echt op gelopen.
In 1973 kocht ik een klein maatje voor onze zoon, die toen net liep en een paar grotere voor mijzelf, die ik jaren met plezier heb gedragen
In de jaren 60 deed ik aan volksdansen. Onder andere in Amsterdam bij Zajednica. Ik droeg toen, net als de meeste dansers zulke opanken. De dames droegen opanken zonder die punten.
@Phil, dank voor je aanvulling op bovenstaand bericht.