Caroline Kirkland (1801-1864), Amerikaanse schrijver en voorvechter van vrouwenrechten. Uit Holidays Abroad – or Europe from the West. Uitgave 1849:
Amsterdam, 27 augustus 1848
Je ziet hier weinig rijtuigen of karren en maar goed ook, gezien het donderende kabaal dat ze maken als ze de bruggen oversteken. Eén ding is nieuw voor mij: een soort slee, zonder wielen, die veel wegheeft van een cabine op glijders. Hij wordt voortgetrokken over het plaveisel door een enkel paard, dat spoedig uitgeput zou raken, als hij niet werd begeleid door een knaap, wiens taak het is een geoliede lap voor de glijders te gooien, die daarna op te pakken en de procedure te herhalen, zodat het glijden wordt vergemakkelijkt. Als dit niet het toppunt van klunzigheid is, dan weet ik het ook niet meer. Deze voertuigen worden vooral gebruikt door kerkgangers en voor ziekenbezoek. We volgden de meute naar Frascati’s, waar, naar ons werd verteld, de fijne luiden van Amsterdam bijeenkomen voor conversatie en muziek. Tot mijn ontzetting belandde ik een ruimte vol tabaksrook! Mannen wandelen er rond met de hoed op of zaten aan kleine tafeltjes met dames, genietend van thee en limonade. De muziek werd verzorgd door een grote, schetterende militaire kapel. Een akeliger soort amusement kan men zich moeilijk voorstellen. Mijn slotconclusie: als alle volkeren der aarde ooit één waren, dan hebben zich sindsdien enkele wonderbaarlijke veranderingen voltrokken.
Bron: de Volkskrant
Zie nu pas deze afbeelding. Zo’n slee heette een toeslede,en de jongen die de “smeerlap” bediende, werd zelf ook smeerlap genoemd, want erg schoon zal hij bij dat werk niet gebleven zijn….
@Aude, dank je voor de toevoeging van de naam. Nooit geweten dat een dergelijke slee een toeslede heet en de jongen de naam smeerlap kreeg. Weer wat geleerd.