MaaikeW: ‘Dit is wat anders als waaiertaal: een vertaling van deze textielkaart:

Hij: Nou ja, kijk toch eens, nee kijk. Zo glanzend als dat kan zijn, als een spiegel, absoluut! Dat kun je koud zien als magie. Zeker als je wist hoe het er eerst uitzag. Wat is dat, dat je gebruikt hebt? Röda Björn. Nee dat, daar ga ik van glanzen.

Zij: Ja, dat zeg ik ook. Een beter poetsmiddel voor metaal is er nog nooit in de wereld geweest en zal je nooit vinden. En jij denkt het meest aan jezelf, dus moet je het mij niet vragen! Ik reageer rechts met nee. Röda Björn is mijn beste vriend en daarna kom jij!

Mijn indruk van het uniform van de man is een onduidelijke. In eerste instantie dacht ik aan een gesprek tussen postbode en dienstmeid, de postbode heeft dan wel een luxe uniform aan maar het verklaart de amicale toon tussen beide. Een zoekplaatje vooralsnog. Het merk Röda Björn bestond tussen 1925 en 2012 en was een metaal poetsmiddel voor algemeen schoonmaak gebruik op baden, gootstenen en houtwerk.’

Het is lente, handschoenen zijn overbodig.

Greet van Duijn: ‘Als je mijn Spaanse kaart in je artikel/interview noemt is dat een reden om nog eens een kaart te sturen. Eén van mijn favoriete onderwerpen: Hongerdoeken, deze in combinatie van vierkantjes met filetdoorstop. Favoriet: onderste rij 2e van links: De ark van Noach.’

Afbeelding: Telgter Hungertuch, 1623, Museum Heimathaus Münsterland. Foto: Ufa-Berlin. Ieder vierkantje uit deze hongerdoek is hier op groot formaat te zien.

Op dit blog kwam de hongerdoek al eerder aan bod. Hier en hier kun je er meer over lezen.

MaaikeW: ‘Gisteren (21 maart 2018) konden we stemmen over het referendum. Onze premier Mark Rutte maakte over dat referendum een opmerking “Ja, maar spelshows op tv zijn ook leuk. En kantklossen is ook leuk. Maar uiteindelijk gaat het toch om serieuze dingen”. Het kwam hem op veel kritiek te staan, er werd zelfs geëist dat de premier zich in de Tweede Kamer zou komen verantwoorden door de GroenLinks leider. Mark Rutte zei het gewoon nog een keer: “kantklossen is ook belangrijk.”‘

Afbeelding: Kantkloskussen uit Queyras in de Franse Alpen. Foto: Marcel Kistemaker.


MaaikeW: ‘Na de opmerking in het wekelijkse gesprek met de minister-president door EenVandaag op 16 maart jl. en de daarop volgende kritiek waarbij Mark Rutte “minachting van de kiezer” werd verweten werd tevergeefs verantwoording in de Tweede Kamer geëist. Rutte heeft geen spijt van vergelijken referendum met kantklossen, hij doelde op principe van een raadgevend referendum. Het was een reactie op de journalist die het voor het referendum opnam omdat mensen “het wel leuk vinden: kunnen ze een beetje meepraten.”‘

Afbeelding: Detail schilderij Quiringh van Brekelenkam (17e eeuw); kantklosters aan het werk. Foto: Marcel Kistemaker.

Fritz von Uhde (1848-1911), Voor het raam, 1890.
Dit schilderij is te zien op de expositie Max Liebermann – een zomers impressionist.

In 1876 diende de Duitse schilder Max Liebermann (1847-1935) een verzoek in bij de regenten van het Burgerweeshuis in Amsterdam om een schets te mogen maken. De regenten gaven gehoor aan dit verzoek, wat voor die tijd uitzonderlijk was. Men mag dan aannemen dat Liebermann de eerste is geweest, die toestemming kreeg de weesmeisjes in hun dagelijks leven te schilderen.


Max Liebermann, Naailes in het Amsterdamse Weeshuis, 1877.

Max Liebermann, Binnenhof van het Amsterdamse Weeshuis, 1877.
Op 27 juli 1876 ontvingen de Amsterdamse weesmeisjes een traktatie van bessen met suiker. De gulle gever bleek Liebermann, die hen eerder die zomer had geschilderd. Als dank doneerde hij tien guldens aan het bestuur ‘om aan de meisjes daarvoor eene versnapering te verstrekken’.

Aanvankelijk werd Liebermann nog de toegang tot het weeshuis geweigerd. Uiteindelijk gaf de directeur van het weeshuis, dhr. Backer, Liebermann alsnog toestemming om in het weeshuis te schilderen. Als dank kreeg Backer één van de olieverfschetsen. Later vroeg Liebermann deze heer Backer ‘om tegen rembours te mogen hebben een Costuum voor een Meisje van 16 Jaren’. Dankzij dit uniform kon hij jaren later zijn beroemde schilderij Pauze in het Amsterdamse Weeshuis voltooien.


Max Liebermann, Pauze in het Amsterdamse Weeshuis, 1881-1882.
Het schilderij Pauze in het Amsterdamse Weeshuis van Liebermann vormt een hoogtepunt in zijn oeuvre. De fijnzinnig geschilderde details komen samen met een nieuwe fascinatie voor de weergave van licht. Vanaf dat moment staat Liebermann bekend om zijn ‘lichtvlekken’.


Max Liebermann, Binnenhof van het Amsterdamse Weeshuis, 1876.

Op de grote afbeelding op de muur zien we weesmeisjes met suppoosten op de meisjesbinnenplaats. Deze afbeelding staat in het groot in kleur afgebeeld in mijn boek Merk- en stoplappen uit het Burgerweeshuis Amsterdam.


Weesmeisjeskostuum, circa 1900.
De expositie Max Liebermann – een zomers impressionist is tot en met 24 juni 2018 te zien in het Gemeentemuseum Den Haag. Een aanrader!


Mijn boek Merk- en stoplappen uit het Burgerweeshuis Amsterdam sluit mooi aan op de expositie Max Liebermann – een zomers impressionist en is nu ook te koop in de museumshop van het Gemeentemuseum Den Haag.

Het werk van Karin van der Linden kon je al eerder bewonderen op dit blog: en wel hier, hier en hier. Vandaag laat ik nieuw werk van haar zien.

Een jaar geleden werd de expositie Remember me geopend in Horst. Geert van den Munckhof heeft destijds een zelfgeschreven gedicht voorgedragen. Dit gedicht heeft Karin in bovenstaand werk Sfeerbeeld verwerkt. Over het resultaat reageert Geert van den Munckhof op zijn blog en Radio Reindonk.



Niet alleen het gedicht van Geert heeft Karin gebruikt voor nieuw werk, ook het prachtige gedicht Besluit van Alexis de Roode.

Wat is het Rijksmuseum groot. Waar zitten we nu eigenlijk?

Zondag ging ik met het Boekenweekgeschenk op pad, mijn bestemming was het Rijksmuseum voor de expositie High Society en Ed van der Elsken door de ogen van Jan de Bont. In 1956 maakte Ed van der Elsken foto’s van bezoekers van de Rembrandt-tentoonstelling in het Rijksmuseum. Ook ik maakte foto’s van bezoekers bij de Rembrandt-tentoonstelling; De Nachtwacht en Marten en Oopjen.



Tegenwoordig maken we overal een selfie.

Op reis met het Boekenweekgeschenk en lekker lezen in de trein doe ik bij voorkeur in de stiltecoupé.