Het Stadsmuseum Woerden presenteert tijdens KunstStof 2017 het nieuwste werk van de Nederlandse kunstenaars Mae Engelgeer, Christie van der Haak, Margriet Luyten, Tanja Smeets en Sara Vrugt. De kunstenaars kregen de vrijheid om ieder een tentoonstellingszaal in te richten naar hun eigen idee. De werken zijn nog te zien tot en met 28 mei 2017. Gisteren nam ik samen met Tineke een kijkje.
Het werk Collateralen van Sara Vrugt verbeeldt slachtoffers van huiselijk geweld en de daardoor volgens economen misgelopen bijdrage aan het bruto nationaal product. Dit financiële perspectief op de waarde van een leven verwondert Sara en vormde aanleiding tot de serie.
Margriet Luyten maakt wandtapijten van landschappen gebaseerd op digitale foto’s. Ze laat zich inspireren door de landschappen die ze tijdens haar reizen tegenkomt en dichtbundels die ze ter plaatse leest. Door dichtregels op de wandkleden te borduren, geeft ze de natuur een context en een verhaal. In het TextielLab in Tilburg experimenteert ze met het omzetten van haar foto’s in weefsels waarbij ze gebruik maakt van nieuwe jacquardtechnieken. Het levert wandkleden op waarin traditie en innovatie op een prachtige manier samengaan.
Christie van der Haak ontwierp de stof Morgenster speciaal voor het Stadsmuseum Woerden en liet deze weven in Duitsland. Het textiel werd verwerkt tot de muurpanelen, vloerbedekking, meubelstoffering en gordijnen. De ontwerpen zijn vaak geïnspireerd op sprookjes of het dierenrijk. Ook laat ze zich beïnvloeden door de stijl van de jaren 20-30 uit de vorige eeuw en het ambachtelijke van de arts-and-craftsbeweging van de 19e eeuw. Tenslotte is symmetrie voor Christie erg belangrijk. Een patroon moet oneindig kunnen doorgaan; ook buiten het kader van de lap stof.
Bijzonder deze tentoonstelling.
Ik dacht dat de wandkleden van Margriet Luyten foto’s waren tot ik beter keek en de franjes zag die uitsteken boven en onder de kleden.
Je hebt het druk met alle tentoonstellingen die er zijn.
Het uitzoeken van het kant wat eventueel uit de collectie zou gaan is geen werk voor mij -kan heel moeilijk iets weg doen.
Veel plezier zaterdag en goed weekend
groetjes, Truus uit Drenthe
Berthi, wat zijn je foto’s weer goed gelukt!
Ook op de foto zien de enorme wandkleden van Margriet Luyten er uit alsof je zo het bos in kunt wandelen. En zie dat gras (bochtige smele?)………je zou het zo kunnen plukken lijkt wel.
Groetjes, Tineke
@Truus, de laatste weken was het inderdaad druk met tentoonstellingen. Het aanbod is ook zo groot. Maar… nu is er weer werk aan de winkel.
@Tineke, ‘Between eternity and time’ vind ik het mooiste wandkleed van Margriet Luyten. Komt vast door de diepte die erin zit en het gras dat je zo zou kunnen plukken! Het zou ‘bochtige smele’ kunnen zijn, maar daar ben ik niet zo goed in thuis.