Gisteren had ik een ontmoeting met de vicuña in Artis. Trots werd de mooie vacht geshowd om mij duidelijk te maken dat de wol van hen de duurste wol ter wereld is. Het is zeer fijne wol en maar eens per drie jaar worden wilde vicuña’s gevangen en geschoren.
In het Andesgebergte in Zuid-Amerika leven vicuña’s op grote hoogte. Hun dikke zachte vacht beschermt ze uitstekend tegen de extreme weersomstandigheden. Gedurende de koude nachten houden de dunne laagjes fijne wol hun lichaamswarmte vast, terwijl overdag de wol juist de hitte van buitenaf tegenhoudt.
De Inca’s wisten het al: de wol van de vicuña is fijn en kostbaar. Daarom dreven zij de dieren bijeen en schoren ze. Ook na de Incatijd bleef de wol geliefd, met jacht tot gevolg. Dat liep zodanig uit de hand dat de vicuña bedreigd werd. Nu is de oude traditie van vangen en scheren weer in ere hersteld en neemt het aantal vicuña’s sterk toe.
Spugen deze dieren ook net als lama’s? De vacht van lama’s is ook zo prettig om mee te werken -licht en heerlijk warm of juist koel.
Soms denk ik om mijn Manx poes te scheren en haar vacht te spinnen. Ze heeft een ondervacht die geen water door laat en heel makkelijk vervilt.
Goed weekend
groetjes, Truus uit Drenthe