Vandaag nog maar eens met een volle auto naar het magazijn van de kringloopwinkel gegaan waar ze blij zijn met onze spulletjes. Het gaat trouwens goed met ’t Pakhoès sinds de heropening van 21 november 2014. Ik was er nog niet geweest, dus hoogste tijd om eens een kijkje te gaan nemen. Mijn oog viel gelijk op Het melkmeisje dat uitgevoerd is met wollen garens in kruissteek. De laatste jaren zijn dit soort borduurwerken erg populair. Hiervan worden tassen gemaakt, stoelen worden ermee bekleed, vloerkleden worden ervan gemaakt en Rob Scholte kocht de borduurwerken om ze vervolgens te exposeren, niet de voorkant, maar de achterkant.
Het voorjaar moet er iets mee te maken hebben en ook jouw doen en laten Berthi. Ik heb het over op- en uitruimen. Over afstand nemen van en het allerdierbaarste toch maar weer koesteren en houden.
Veel spullen heb ik – om niet – naar de kringloopwinkel gebracht. Van een aantal is veel gehouden en daar wil ik best een beetje voor cashen. Al was het maar om te schenken aan een goed doel en dan denk ik toch aan de onfortuinlijke kinderen.
Veel is er al weg. Speelgoed voornamelijk. Heel ver weg en denk daarbij aan Roemenië en Bulgarije. De lieve kindertjes daar hebben echt helemaal niks.
Ontzamelen, kwam die typering van jou? Terug naar vandaag. Op de jaarlijkse rommelmarkt van de stichting Kerkgebouw Warder werd ik vandaag gebeten door een poesiealbum. Het is van de Amsterdamse Mientje Meinen (een leeftijdgenote) en ze moet het nieuw gekregen hebben begin 1942. De laatste bijdrage dateert van: 4 van 9, 1946. Zo ondertekent tenminste de laatste auteur haar lieve wens: Ter herinnering aan Aafke Roemer.
Van een albumpje als dit, daar zou ik er veel meer van willen hebben.
En ontzamelen? Later misschien. Als ik groot ben.
@Puck, inmiddels heb ik het speelgoed aardig uitgedund. De kinderen hebben uitgezocht wat voor hun belangrijk is en daarnaast heb ik zelf mijn eigen keuze gemaakt van hetgeen dat bewaard moet worden. Dat is dan meer dan genoeg.
Geweldig dat je een poesiealbum hebt gevonden in Warder. Je weet toch dat ik een kleine collectie poesiealbums heb en daar gaat niets van weg. Te bijzonder! Later misschien, als ik net als jij groot ben…
Beste verzamel meisjes.
Niet wegdoen dat soort gevoelige dingen. Krijg je alleen maar spijt van ook als je kinderen het niet kunnen waarderen.
Heb nog zoveel spullen die emotionele waarde hebben! Moest er nog aan denken toen ik op de Markerdag” van Margreet Beemsterboer was. In 1955 gingen wij (klas kinderverzorgster s,Gravenhaagse Vakschool voor meisje) varen 5 dagen op het IJsselmeer. Dat koste veel geld ,de ouders van 1 vriendinnetje konden niet betalen.toen mijn moeder dat hoorde heeft zij het betaald. Niemand wist ervan maar vriendinnetje ging mee! Ze heeft er wel bij ons een paar keer de “ramen moeten lappen” . Zo was mijn moeder dan ook wel weer. Heb met m,n boxje camera hele leuke klederdracht foto,s gemaakt. Verkoopster in het stoffen winkeltje herkende alle kinderen nog . M,n vriendin van toen is verloskundige geworden , heb er vlak voor haar pensioen nog eens gesproken.
Ik werd kleuterjuf. Kan je de foto niet sturen weet niet hoe dat moet met een iPad. Groeten en dank voor al je leuke berichtjes. Anneke Landeweer-Vahrenkamp.
@Anneke Landewehr-Vahrenkamp, wat een mooie, dierbare herinneringen zijn dit! Super dat je moeder toen betaalde voor je vriendin!
Bij een reactie kun je geen foto’s plaatsen. Je kunt ze alleen per mail naar mij sturen!