Binnen een jaar na het verschijnen van Kleurrijk Gedrukt komt Dirk Kok met een nieuwe publicatie.

Dirk Kok begint met de ruilverkaveling in Staphorst en Rouveen. Na het overlijden van de ouders, werden de percelen gesplitst. Alle kinderen kregen min of meer een gelijk deel van het grondbezit. Door deze verdeling werden de percelen steeds korter en smaller. Om de versnipperde perceeltjes te herverdelen, was er een ruilverkaveling nodig. Het zou tot 1933 duren voordat de meerderheid besloot tot een ruilverkaveling.


In de Tweede Wereldoorlog werden de goederen, waaronder textiel voor kleding, steeds schaarser. Toen op 19 juni 1942 in een textielwinkel aan de Diezerstraat in Zwolle een voorraad stoffen werd verkocht, gaf dit een enorme toeloop van voornamelijk Staphorsters in streekdracht.

Op 17 februari 1923 verschijnt in de Meppeler Courant een ingezonden brief: ‘… En nu nog een woord over een gansch andere zaak, niet rechtstreeks met de ruilverkaveling in verband staande, doch evenals de slechte verdeeling der landerijen, een gezworen vijandin van des landbouwers spaarpot. Het is die verschrikkelijke behaagzucht onzer vrouwelijke bevolking, die begeerte, om zich geheel in de armen der mode te werpen ( wel te verstaan onze eigen plaatselijke mode en bijna even wispelturig als haar groote Parijsche zuster). … De mode, egoïstisch als zij is, vraagt altijd eerst haar deel en de rest, als er tenminste nog wat overschiet, is weer voor het bedrijf.’

Vervolgens verschijnen meerdere ingezonden stukken die betrekking hebben op de Staphorster klederdracht, het pronken en het gekleed gaan boven zijn stand. Zo verwijt Observator in zijn gedicht uit 1925 de Staphorsters zich vooral druk te maken om uiterlijk vertoon en mode en de ogen te sluiten voor de toekomst.


De rijken willen ’t mooiste goed – De mindrestand volgt op den voet
De mode is wel een wrede macht – Zoo menig moeder slaakt die klacht.
Hoe komt ze met maar dochters klaar – ’t Kost moeit’ en zorg en ’t heeft bezwaar
Niet elke vader vindt het goed – Als moeder zoo aan pronken doet.
Maar ja het moet, de mode eischt – Op men het laakt of men het prijst
Want bijna ieder mist de moed – Om niet te doen wat ieder doet. J.(ouk) V.(os)


Tot de Tweede Wereldoorlog werd het oorijzer nauw aansluitend aan het hoofd gedragen. Men kende een zichtbaar onderscheidt tussen zomer- en winterkleding. Van november tot mei, droeg men voor door de week het buisje; jak met lange mouwen.

Voor Dirk Kok was het gedicht van Observator de basis voor zijn nieuwe publicatie ‘t Is alles kleuren, zilver, goud. Door middel van zijn foto’s wil hij de Staphorster dracht in al zijn glorie laten zien. Het boek is dan ook zeer rijk geïllustreerd. De dracht samen met de sieraden worden uitvoerig getoond. Al met al een mooie kleine publicatie.


‘t Is alles kleuren, zilver, goud – Dirk Kok wordt uitgegeven door Lecturis. Het is een hardcover editie met 120 bladzijden en rijkelijk geïllustreerd. ISBN: 978 94 6226 106 8, prijs € 17,50. Het boek is onder andere hier te bestellen.