Trui alleen


Volgende week zaterdag opent in het Gemeentemuseum Den Haag de tentoonstelling Getemde Hemel, een project van schrijver, dichter en beeldend kunstenaar Miek Zwamborn. Zij bijt hiermee de spits af van het nieuwe programma schrijver-in-de-residentie, waarbij schrijvers zich voor zes maanden verbinden aan het museum. Hiermee wil men nieuwe verhalen aan de collectie toevoegen, van poëzie tot proza. Thema van de tentoonstelling van Miek Zwamborn is het museum als weerstation. Miek ging hiervoor in de zalen en de depots van het museum op zoek naar kunstwerken en schreef speciaal voor deze objecten prachtige gedichten.

Miek Zwamborn: ‘Zoekend naar stukken in de collectie die op een of andere manier gerelateerd zijn aan het weer belandde ik in het depot van de modeafdeling. Ik kreeg er pakken te zien waar het weer heel letterlijk in was gaan zitten. Bruine spikkels op schouderpartijen ontstaan door het lange hangen, luchtige tropenonderbroeken van netstof, plastic overschoenen om bij regen over je pumps aan te trekken, wollen overmantels, wandelstokken en kleurige parasollen. Ook zag ik er een trui van hondenhaar gebreid in de hongerwinter. In de kartonnen doos lag naast deze pluizige trui nog een trui toegedekt door vloeipapier. Er piepte een mouw uit met maaswerk, reparatie op reparatie. We tilden de trui uit de doos en verbaasden ons over al het stopwerk. Hoe vaak is deze trui niet opgepakt, gedragen en hersteld en weer gedragen? Als je er door je wimpers naar kijkt is het net een pointillistisch duinpannetje.’

Trui alleen

De winter rekt armen uit
ramen worden verduisterd
dit is de jij en ikkesteek

in de kamer klinkt opeens jouw stem:
kijk de manchetten, ik heb ze verlengd
kijk de oksels, ik heb ze weggelaten
kijk, alleen de kraag blijft over

mijn taak was het
weefsel dat luchtig
werd steek voor steek
toe te spreken

draden te vermanen
naalden te rapen
kleur op kleur

we beginnen de vacht van de hond
te spinnen met veren te dekken
de gaten te lijf en de draden te dik
wikkelen we af of spoelen we op?

er vallen woorden die we vergeten
er vallen gaten die worden gedicht.

3 gedachten over “Trui alleen

  1. Wat bijzonder om op deze manier een tentoonstelling te organiseren!
    Door het gedicht kijk je ineens heel anders naar de trui–mooi.
    Bedankt voor je kaart Berthi!
    goed weekend
    groetjes,Truus

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *