Post uit Zweden


MaaikeW: ‘Over deze locomotief heb ik in het treinmuseum in Hagfors gelezen dat de bestuurder niet kolen toevoegde, daar was de stoker voor, vandaar het verschil in kleding, hoed maar ook in houding want over wie wie is, hoef je ook zo veel na dato van foto maken niet te twijfelen.’


MaaikeW: ‘Ditmaal een winters kostuum voor de machinist en conducteur. Ze zullen het nodig hebben gehad al was deze locomotief niet open. Het kan hier in Zweden goed koud zijn in de winter, al is het qua temperatuur zomers heerlijk. Tijden veranderen, van de vele treinsporen in Varmland is weinig meer over, van Uddeholm kun je heerlijk met een dressin met je gezin fietsen en dan waan je je per 100 meter in een andere omgeving wat leuk is om te ervaren. Ook als het regent, want dat hadden wij zelf.’


MaaikeW: ‘Dit kaartje kocht ik in het Fordon museum in Torsby en betreft een reclamekaart al doet de naam FRAM mij denken aan de streekbussen die vroeger in Friesland reden met rood leren bekleding die altijd bloedheet werd als het een warme dag was. Wat ik niet helemaal begrijp is het gebrek aan helmen bij deze bestuurders, maar ik weet ook niet wat de snelheid van het voertuig op de reclamefoto is. De kleding kan ik ook niet aan een bepaalde tijd toewijzen, het broekpak zou voor de vrouw weer helemaal in zijn anno 2014, ook al is de gemiddelde man er niet van gecharmeerd. De man op de reclame kijkt vooruit dus zijn mening over het broekpak van zijn partner blijft onbekend in tegenstelling tot zijn liefde voor de FRAM.’


MaaikeW: ‘In de wetenschap dat je van fotokaartjes houdt, heb ik deze voor je uitgezocht in het Fordonsmuseum in Torsby. Het jaartal van de foto ontbreekt helaas, maar het zegt genoeg dat dit oude kaartje verkrijgbaar is in het museum. Een foto van een zomers uitstapje met het gezin. De postzegel is van 21-3-2012 in samenwerking met het Moderna Museet in Stockholm en betreft een beschermde foto gemaakt in Parijs in 1962 door Christer Strömholm. Uit die tijd denk ik dat deze foto ook stamt al blijft dat gissen.’

Een voor een interessante kaarten die ons veel vertellen en via de links naar de musea kunnen we ons verder verdiepen in de onderwerpen. En zoals je weet Maaike houd ik van fotografie, dus ook van fotokaartjes waar in principe bijna altijd een boeiend verhaal achter schuilt.