In deze log lees je over de schoolmerklap van Houkje (Haukje) Schilstra (12 februari 1919 – 1 juni 2002) die zij in 1928 maakte. Houkje zat op de Gereformeerde school in Hemelum waar zij als negenjarig meisje de schoolmerklap maakte. Henny Ferdinands-Bouma reageerde op dit bericht. Zij heeft Houkje persoonlijk gekend en wist mij te vertellen dat Houkje getrouwd was met Jaap Haga. Hun zoon Sijtze zou in Lemmer wonen. Met deze informatie ging ik aan de slag en al vrij snel vond ik Sijtze Haga.

Sijtze Haga weet meer te vertellen over het ‘verdwijnen’ van de schoolmerklap van Houkje. De moeder van Houkje had de merklap van haar dochter in het verleden meegegeven aan een persoon die langskwam. Later hoorde Houkje van een kennis dat haar schoolmerklap te koop lag bij een antiquair in Sneek. ‘Maar ik koop hem niet terug’, zei Houkje, ‘want hij is veel te duur.’ Zodoende ging de merklap op reis.

Op 1 januari 1995 werd ik lid van de vereniging Merkwaardig. In de nieuwsbrief las ik een berichtje van een van de leden uit Krimpen aan den IJssel. Zij bood antieke merklappen te koop aan. Mijn interesse was gewekt en op 1 april van datzelfde jaar kocht ik bij haar enkele oude merklappen waaronder de schoolmerklap van Houkje Schilstra. Via internet spoorde ik deze mevrouw op en belde haar. Helaas wist zij niet meer waar zij de merklap van Houkje had gekocht. Het meest waarschijnlijke zou een veiling in Rotterdam zijn geweest. Wel had deze mevrouw de merklap in laten lijsten door een meubelmaker. Via Hemelum ging de merklap naar Sneek, om via Rotterdam (?) in Krimpen aan den IJssel te komen en vervolgens in het zuiden van het land. De merklap heeft inmiddels een behoorlijke afstand afgelegd en binnenkort zal de lap weer teruggaan naar het hoge noorden. Terug naar de familie van Houkje. Hoe bijzonder kan een merklapreis toch zijn.

Wil je de komende winter er warmpjes bijzitten dan is deze stoel mogelijk de oplossing.

Breikracht is een platform voor handwerk in de breedste zin van het woord. Ze organiseren activiteiten waarin kennis, verbinding en inspiratie centraal staan. Via lezingen, presentaties en productontwikkeling nodigen we iedereen uit, van hobbyist tot professional, om in te haken. Deel jouw expertise en culturele achtergrond op het gebied van breien en andere ambachten! Door ambacht en innovatie te verbinden hopen we tot samenwerkingsverbanden te komen waar ook in de toekomst op kan worden voortgeborduurd.

Oproep: DOE MEE, Maak Manchetten!
Een project van Breikracht is het maken en presenteren van Manchetten. Deze accessoires hebben een oude geschiedenis, maar maken elke outfit als nieuw. De Manchetten zullen door jouw ontwerp en toepassing een gebreide kettingreactie teweeg brengen. We gaan dit via onze Facebook pagina Breikracht zichtbaar maken.
Stuur je ontwerp voor 31 december 2014 in via breikracht@gmail.com en wordt onderdeel van de presentatie en daar waar mogelijk van de productie en verkoop bij onder andere conceptstore Arnhem Coming Soon en verschillende musea. Dus doe mee, deel met ons jouw expertise en brei, haak of borduur de manchetten weer in de kijker!

Breikracht is een on- en offline community voor het in stand houden en vernieuwen van het ambacht breien en andere handwerken. Volg Breikracht via Facebook.com/breikracht voor alle informatie. Heb je vragen? Stuur dan een e-mail naar: breikracht@gmail.com

Trend voor de lente 2015: doe een strik in het haar!

Handwerken zonder Grenzen 185 ligt in de winkel met deze keer een ongewone cover waar hoofdredacteur Boukje Mulder in haar voorwoord uitleg over geeft. Elk jaar gaat Boukje tijdens haar vakantie in Frankrijk langs de vele vide-greniers, de zolderopruimingen. Zo ook dit jaar. Zij vond een borduurwerk van een danseres in petit point. Het handwerk is gemaakt door de grootmoeder van de jongeman die er geen raad mee wist.

Tot en met 31 december 2014 is in het Rijksmuseum Amsterdam de expositie Daar komt de bruid… in het wit of in het zwart te zien. Nummer 185 van Handwerken zonder Grenzen opent met een artikel over de geschiedenis van de bruidsjurk. Al lezende kom je er achter dat op het gebied van bruidsmode de afgelopen eeuwen veel veranderd is.
Nathalie Cassee schrijft deze keer over het kaniweven in Kashmir. Wevers proberen eeuwenoude patronen opnieuw te maken, wat niet meevalt. Vroeger werd er met zo’n twee- tot vierhonderd spoeltjes geweven, nu zijn dat er nog slechts zestig tot honderd. Het weefwerk is complex en tijdrovend. De prijs voor een shawl wordt te hoog. Wel zijn er nog vermogende mensen in India die deze shawls in commissie laten maken, maar de vervaardiging staat onder druk.

Boukje Mulder bracht een bezoek aan de expositie Mummies – Overleven na de dood in het Drents Museum en doet hier verslag van. Nog nooit eerder was in Nederland zo’n grote verzameling mummies bij elkaar gebracht.
Anne Marie Millenaar nam de restauratie van het textiel uit het poppenhuis van Lita de Ranitz voor haar rekening en schrijft hierover. Dit poppenhuis bevindt zich in het Haags Historisch Museum. In 1994 werd er in het magazine Handwerken zonder Grenzen al eens aandacht geschonken aan het Roemeens naaldkant of point-lacé. In nummer 185 een hernieuwde kennismaking met deze Oost-Europese kantsoort, een combinatie van haakwerk en naaldkant. Van Roemenië gaan we naar Noorwegen waar de tentoonstelling Duizend Draden eind vorig jaar op nummer twee in de top tien van beste tentoonstellingen stond. Joanne van Beveren liep in de Italiaanse plaats Chiavenna toevallig tegen een kleine handwerkexpositie aan van moeder en dochter. Over toeval gesproken. Mieke de Lombaerde zag op een fleurig geveltje in Metsovo (Griekenland) een briefje hangen, in het Nederlands: ‘Ik ben Cecile. Ik woon hier boven de guirlandes met maïskolven en als je iets over schapenwol wilt vernemen of gewoon een praatje maken, wees welkom.’ Zo’n uitnodiging laat je niet aan je voorbij gaan.

Heb je ooit gehoord van kohlkokers? Ik niet en vind het dan ook interessant om het verhaal over de kohlkokers uit Egypte te lezen die door de eigenaresse zelf gemaakt worden en vaak versierd zijn met borduurwerk of kralen. Het laatste artikel in nummer 185 laat werk zien van Severija In?irauskait?-Kriaunevi?ien? dat ik direct herkende. In 2009 zag je op dit blog geborduurde auto-onderdelen van haar hand.

Wil je na het lezen van al deze artikelen zelf aan de slag dan kan dit met een werkstuk in stumpwork of een pioenroos van organza.

Vandaag was de allerlaatste dag van de Open Europese Quilt Kampioenschappen 2014 in Veldhoven. Wat waren er weer veel mooie quilts te bewonderen, veel te veel om allemaal te fotograferen. Ik maakte een willekeurige kleine selectie.

Marjan van der Heijden (Nederland): ‘Ik heb een zelfportret van Rembrandt uitgewerkt als quilt op de manier zoals hij zelf schildert. Een donkere achtergrond waarop in grote vlakken de kleuren worden aangegeven, waarna de schaduwen en lichtpunten worden verwerkt. Collecte Berends is voor deze quilt een grote inspiratiebron voor mij geweest.’


Miriam Mayner (Israël): ‘De drie monumentale gebogen figuren van The Gleaners, het schilderij van Millet (1874-1914) komen van een gobelindoek van mijn moeder. De vrouwen illustreren het harde werken dat samenhangt met de vrouwelijkheid zoals in het verhaal over Ruth de Arenlezer in het Oude Testament nu weergegeven in kunst. De quilt staat voor de vrouwelijke kracht en levenslust.’


Detail uit de quilt van Miriam Mayner.

Hilde van Schaardenburg (Nederland): ‘De bedreigde zwaan (1650) van Jan Asselijn. Energiek verdedigt een zwaan haar nest tegen een hond. Craquelé zijn kleine barstjes in het schilderdoek van een Oude Meester die wijzen op ouderdomsverschijnselen. Dit fenomeen heb ik uitgebeeld.’


Sylvia Kaptein (Nederland): ‘Het toneelstuk – 1611 – William Shakespeare. Het schilderij – 1916 – John William Waterhouse. De quilt – 2014 – geïnspireerd door deze twee oude meesters. Uitgevoerd in kruissteek, met stof, garens en kralen. Ik hoop dat mijn quilt ook een “oude meester” wordt… ooit.’


Anita Vader (Nederland): ‘Het idee: een whole cloth, quilt maken. Gebruikt: zelfportretten van Botticelli, Rembrandt, Ferdinand Bol, Rubens en een ets van Rembrandt? Het geheel vrij geschetst met fabric marker, geborduurd en gequilt op de naaimachine. Gebruik van intense aquarel potloden.’


Andrea Müller (Duitsland): ‘Traditioneel patchwork met een moderne twist. Zo interpreteer ik “Oude Meesters”. Het spel van licht en donker in het werk van Vermeer fascineerde me. De achtergrond bestaat volgens mij uit houten panelen en daarom heb ik de log cabin erin verwerkt. In contrast daarmee heb ik het hoofd van het meisje opgebouwd uit smalle repen stof volgens de collage methode.’

Volgend jaar vinden de Open Europese Quilt Kampioenschappen plaats van 29 oktober 2015 tot en met 1 november 2015 in het MECC Maastricht.

Het thema voor de Open Europese Quilt Kampioenschappen 2014 was ‘Oude Meesters/Old Masters’. Henk van Kooten won in de categorie traditional de eerste prijs. Henk: ‘True Lovers Knot is geïnspireerd op een antieke quilt uit de blokken encyclopedie van Barbara Brackman, de Blokken Bijbel. Het blok is vermeld in 1934 in Home Art en Mrs. Damner en is nu geheel in “Sitsen” stof gemaakt.’


Vandaag was Henk aanwezig in Veldhoven om toelichting te geven op zijn quilt. Morgen is Henk ook nog in Veldhoven.


Hanneke Kwakkenbos-Schilt won de tweede prijs in de categorie traditional. Hanneke: ‘Ik ben gefascineerd door het oude Delftsblauwe aardewerk, meesterstukken in prachtig blauw. In Delft woonde en werkte schilder Johannes Vermeer. Zijn beroemde werk Het meisje met de parel maakte hij in Delft in 1665. De combinatie in een traditionele sterrenquilt zet deze oude meesterstukken in een sprankelend licht.’


Morgen is de laatste dag dat vele mooie quilts bekeken kunnen worden van 10.00 tot 17.00 uur in NH Koningshof, Locht 117 te Veldhoven.

DAMSS is een acroniem voor Daniela Arnoldi en Marco Sarzi-Satori. Als een koppel, werken zij als team goed samen omdat hun kennis en vaardigheden elkaar uitstekend aanvullen. Het onderliggende thema van de werken is de intrinsieke waarde van hergebruik en de ontwikkeling van het medium in relatie tot sterk technisch textiel, maximale creativiteit en expressionele vrijheid.


De materialen die zij gebruiken hebben een leven gehad voordat ze in hun handen terecht komen. Ze zijn ontworpen, ontwikkeld en geproduceerd voor gebruik in de mode. Een deel van de materialen is noodzakelijkerwijs weggegooid vanwege technische oorzaken (zelfkanten, monsters, afval, enz.).


De voortdurende vernieuwing en de ontwikkeling van technische kennis stelt DAMSS laboratorium in staat om te experimenteren met innovatieve en esthetische gevolgen voor de bouw van driedimensionale textielwerken en – installaties en fiberart. De huidige productie is gericht op de extreme manipulatie van de stoffen.


Tot en met zondag 26 oktober 2014 is werk van DAMSS te zien in Veldhoven tijdens de Open Europese Quilt Kampioenschappen 2014.

African Faces Contemporary Arts Studio is opgericht in 2001 in Osogbo. Dit is het culturele en artistieke hart in Osun State in het zuidwesten van Nigeria. Deze galerie houdt zich bezig met de productie van kunst en handwerken zoals quilts, batik, wandkleden, indigo en appliqué. African Faces Contemporary Arts Studio heeft geëxposeerd in Zuid-Afrika, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Tot en met zondag is werk van ze te zien tijdens de Open Europese Quilt Kampioenschappen 2014.

De kop is eraf! Vandaag is in Veldhoven de eerste dag van de Open Europese Quilt Kampioenschappen 2014 van start gegaan. Het was een gezellige dag met bekende mensen en nieuwe gezichten. Zelf heb ik veel verteld over de weesmeisjes uit het Burgerweeshuis Amsterdam en er was veel belangstelling voor het handwerken van Marken, de mangeldoeken en de mola blouses. Erg leuk vond ik het om een ‘zeeman’ te spreken die zelf regelmatig op de San Blas eilanden was geweest en van hem hoorde ik weer boeiende verhalen met nieuwe informatie voor mij.

Tot en met zondag ben ik te vinden in de DEMO-ruimte van NH Koningshof te Veldhoven.