In het aprilnummer van National Geographic is het artikel Erfgoed in kant met prachtige foto’s te vinden. In de afgelegen dorpen van Bretagne stonden ooit de inwoners bekend om hun opvallende hoofdtooi en klederdracht. Een jongere generatie zet de traditie voort.
Le Croisty, Morbihan. De klederdracht toont de mode rond 1900. De schort van zijde of satijn is bij jonge vrouwen gekleurd.
Fouesnant, Finistère. De voorloper van deze coiffe werd eind 19e eeuw beroemd door de schilders van de School van Pont-Aven, zoals Gauguin.
Pont-l’Abbé, Finistère. Het hoogtepunt van Bretonse klederdracht is de hoofdtooi of coiffe, en de opvallendste is die van de streek rond Pont-l’Abbé.
Voor het project Textielpost heb ik prachtige textielkaarten ontvangen uit Bretagne met een afbeelding van een Bigouden muts die le pain de sucre wordt genoemd, ‘suikerbrood’. Andere bijnamen: ‘kruiwagen’ en ‘sardienenkop’. Hier is een prachtige textielkaart te vinden met een verhaal over de Bigouden muts. Nog meer kaarten en informatie over deze hoofdtooi kun je hier en hier vinden.
Het kant is wonderschoon…maar die combinatie met dat BLAUW !! buitengewoon.
Beste Berthi.
Ben het blad meteen gaan kopen, wat een leuk artikel. Had het nooit geweten als jij me niet op het idee had gebracht. Dank je wel! Lang geleden had ik op school een collega die een franse moeder had. Zij bezat nog het complete kostuum van haar grootmoeder en droeg dat een keer op een schoolfeest. Onze leerlingen (basis school) vonden het prachtig! Leuke herinneringen. vriendelijke groeten anneke landeweer-vahrenkamp.
wat goed dat de jonge generatie de traditie voortzeg.
als kind bezocht ik op vakantie met mijn ouders het festival des filets bleus in concarneau met honderen vrouwen in klederdracht. onvergetelijk!
@lheurebleue, als kind heeft dat wel heel veel indruk op je gemaakt omdat je dit nog zo goed weet te herinneren en daardoor ook onvergetelijk! Dit soort mooie herinneringen moet je koesteren.