‘Mama, waarom dragen alle mensen altijd twee dezelfde sokken?’ vraagt Sam aan zijn moeder. ‘Papa heeft zwarte, opa grijze, Julius heeft rode sokken, Anna gele… Maar altijd twee dezelfde sokken.’ ‘Dat is nou eenmaal zo, zegt mama,’. ‘Saai,’ zegt Sam. ‘Saai en sloom en suf! Ik wil verkeerde sokken. Een rode en een groene. Of een blauwe en een gele. Of een met spikkels en een met streepjes. Of…’
Dit is de tekst van de eerste bladzijde van het boek Verkeerde sokken van Youp van ’t Hek & Marije Tolman. Zou Sam het bestaan weten van de illustratie Januari, Très Riches Heures uit circa 1410 van de Gebroeders van Limburg? Twee heren dragen twee verschillende kousen, de ene man draagt een groene en witte kous, de andere een groene en een witte kous met spikkels.
Leuke bijdrage aan de Boekenweek en jouw BOEK niet te vergeten je hebt je bijdrage goed geleverd aan de uitgeverij !!
leuke boekcover en prachtige mannenbenen, Hier worden altijd netjes 2 dezelfde sokken gedragen , maar ik betrap me wel eens op een donkerblauwe samen met een zwarte. Bas e
Draag weinig sokken,maar als ik ze draag,betrap ik mezelf er tegenwoordig wel op dat ik een klein beetje dwars wil zijn en felle kleuren draag.Wie weet de volgende keer wel een blauwe en een groene…..
zonnige geniet-dag!
groetjes,Truus
@Licia Huizer, we moeten de boekenwereld wat steun geven!
@Basje, donkerblauw en zwart ligt zo dicht bij elkaar dat je nauwelijks verschil ziet en op een grijze dag valt het zeker niet op!:-)
@Truus uit Drenthe, als ik iemand tegenkom met een blauwe en groene sok, denk ik aan je!
Het zonnetje straalt weer volop! Heerlijk lenteweer!
Niets nieuws onder de zon. Omstreeks 1956 had je als modebewuste jongedame “rock-en-roll”-kousen. Knalgroen, knalrood en alles wat daar tussen paste. En was je vooruitstrevend/andersdenkend dan droeg je 1 rode en 1 groene kous aan het jarretelgordeltje.
Over kleurrijke dubbelop (mi-parti) gesproken en ter aanvulling misschien.
Mi-parti betekent half gedeeld. Het is een uitdrukking die een kledingstuk beschrijft dat in het midden gedeeld, twee kleuren heeft.
De eerste mi-parti ziet men bij broeken. Rond 1500 werden deze steeds strakker en uiteindelijk boden zij nauwelijks plaats meer aan de mannelijke geslachtsdelen. Men ging daarom een korte broek of brouche dragen die met knopen of linten werd vastgemaakt aan beenkleding met aangehechte voeten. De beide pijpen konden nu verschillende kleuren krijgen. Ook mouwen en bovenkleding zoals een tuniek leent zich voor een mi-parti. Vermoedelijk werden de beide kleuren gedragen als aanhankelijkheidsbetuiging aan een feodale heer of familie. De beide kleuren waren de livreikleuren van een adellijk geslacht. De mi-parti was dus een kledingstuk van knapen en bedienden. Hoge adel ziet men er niet in afgebeeld.
Op middeleeuwse afbeeldingen, zoals in de Très Riches Heures du Duc de Berry (heb ik een prachtig boek over) worden tal van functionarissen en huisbediendes in demi-parti afgebeeld. Men ziet kousen, hozen, mantels en tunieken in dubbele kleurstelling. Soms wordt de mi-parti gedragen met sporen wat aangeeft dat de drager tot de ridderstand behoort, anderen dragen een mi-parti zonder sporen.
Terug naar het heden en los van het recente kinderboek, mijn zoon (43 jaar) draagt heel vaak verschillende sokken. Vindt ie gewoon leuk.
Groet, Puck
@Puck, dank je voor deze extra interessante informatie. Via jouw verhaal kom ik dan weer bij de burgerweesmeisjes van Amsterdam. Zij droegen een tweekleurig kostuum, voor de oorsprong gaan we terug naar de mi-partimode in de 12e en 13e eeuw. Ik schrijf er over in mijn boek: Merk- en stoplappen uit het Burgerweeshuis Amsterdam. Ik besteed een hoofdstuk aan de kleding van de burgerweesmeisjes.
Erg leuk dat je zoon regelmatig twee verschillende sokken draagt! Dat moet er vrolijk uitzien!