PetraK: ‘Ik heb zojuist het textilarkivet in Sollefteå Zweden bezocht. Een niet zo groot museum, maar helemaal gewijd aan textiel. Hier zie ik het werk van Märta Stina (1825-1903). Het schijnt dat zij een psychische aandoening had (ik denk manisch depressief). In haar goede periodes maakte zij prachtig breiwerk. Vooral dekens en dat deed niemand in die tijd dekens breien. Zo liep zij soms ook in een broek en knipte haar haar af!!! Nu zou ze kunstzinnig worden genoemd, toen gek.’


AnnemiekeR: ‘In Jokkmokk (Lapland) deze kaart gevonden. Geweven wandkleed en stelt = de kleine sauna in de bergen = voor. Zij (Erika Juhl) heeft meer op het dagelijkse leven geïnspireerde wandkleden gemaakt. Heel mooi werk, vind ik zelf. Groet vanuit het hoge noorden.’


AnnemiekeR: ‘In Jokkmokk, net boven de poolcirkel in Zweden vond ik in het museum deze kaart. Ik ben er weg van. Het is geweven, en zo mooi van kleur en sfeer. Er hing nu geen werk van haar (Erika Juhl). Ik heb het in het verleden wel gezien en het is ook zo mooi geweven allemaal. Verder kom ik op vele loppis (2e hands) veel mooi oud linnengoed tegen met prachtig geborduurde monogrammen en randen. Voor de textielliefhebber altijd een feestje.’


WillekeB:’Ken je deze al? Op Ile de Ré struikel je over de ezel-met-broek kaarten en -knuffels. Helaas geen echte aangeklede ezel gezien. Van harte gefeliciteerd met je 8-jarig jubileum! Bijna 3000 logjes en ruim 55.000 reacties, wat een aantallen! Heb je ook enig idee van hoeveel bezoekers jouw blog in al die jaren heeft gehad?’

Dat de ezels in broeken lopen blijkt een oude traditie te zijn op Ile de Ré die nu tot de folklore hoort. Vroeger werden de ezels ingezet bij de zoutwinning op de moerasgronden – een ideaal leefklimaat voor muggen, vliegen en andere insecten. Hun beten zijn, zeker in een zoute omgeving, erg pijnlijk. Om de poten van de viervoeters te beschermen, werden ze in een broek (culotte) gehesen. Zoutwinning vormde lange tijd een belangrijke bron van inkomsten op Ile de Ré met de 19e eeuw als hoogtepunt. De komst van de koelkast – zout was uitermate geschikt om vleesproducten goed te houden – zette de teloorgang van de zoutwinning in. Zout wordt nog steeds verkocht – de fijne variant (fleur de sel) is bestemd voor de keuken, de grove variant (gros sel) verdwijnt in de badkuip – maar het is nog slechts een fractie van wat het eens was.


John en Anja: ‘Kaarten van lavendel in overvloed, maar niets over textiel. Totdat ik deze zag, van lavendel in Provençaalse zakjes (de textiel). Met op elk zakje een cigale, de lokale “herriemaker”. Ik weet nu ook het verschil tussen, lavande en lavendin. Nooit geweten.’

Wil je de ‘herriemaker’ cigale horen, kijk, maar luister vooral naar dit filmpje. Het verschil tussen lavendel en lavendin kun je hier lezen.