Ine: ‘Bezoek aan Museum Catharijneconvent in Utrecht voor de tentoonstelling Vormen van verdraagzaamheid. Op weg naar de garderobe loop ik door de museumwinkel en valt mijn op oog op deze kaart. En ook al ben je “textielpost” aan het afsluiten dit soort kaart heb je nog niet ontvangen als ik ’t goed onthouden heb. Een borduurpatroontje!! De roze bloemetjes lijken “gebroken hartjes” ook wel Mariatranen genoemd. De “witte” madeliefjes?? Eentje extra gekocht om deze naar jou te sturen.’
Op de valreep deze prachtige textielkaart die absoluut een heel mooie aanwinst is voor het project! Het is een schattig patroontje. Zou het bloemetje misschien een Margrietje zijn?
MaaikeW: ‘Dit kaartje is naar aanleiding van het bezoek van de tentoonstelling Oefenstof in het Breda’s Museum. Soms sta je zo met je neus op de merklappen dat je niet direct weet wat je aan het bezoeken van een tentoonstelling overhoudt, maar vanmorgen heb ik daarvoor de tijd genomen om dit in kaart te brengen en het leverde me maar liefst vier nieuwe schaakbordmotiefmerklappen op (no. 63-66). Natuurlijk heb ik het boek Oefenstof er nog even bij gepakt wat prachtig is. Vandaag neem ik nog even de tijd om te borduren, ik heb een klein motiefje gisteren opgetekend als herinnering, maar eerst jou dit kaartje sturen, ze hebben echt prachtige textielkaarten in het Breda’s Museum.’
Nienke en Margriet: ‘Afgelopen zondag waren wij in museum Breda voor de expositie “Oefenstof” van Joke Visser. Deze begijnen van Begijnhof Breda (ca 1930) verdienden o.a. de kost met handwerken. Misschien was de dame in het midden niet zo handig met draad en naald of de breipennen? En zou de sok vanaf de teen gebreid worden?’
Prachtig beeld van de drie begijnen op een bankje! Het ligt niet voor de hand dat de sok vanaf de teen werd gebreid, maar wellicht was de boord van de sok kapot gegaan en werd deze opnieuw gebreid. Mijn moeder breide de teen van de sok er ook wel eens opnieuw aan. Bijvoorbeeld als er een gat inzat dat te groot was om mooi te stoppen. Zo kreeg je als het ware weer een zo goed als nieuwe sok die een hele poos meekon. Had ze hetzelfde garen niet meer dan werd er vrolijk voor een ander kleurtje gekozen net als bij de gebreide onderbroek.
MaaikeW: ‘Ook op deze merklap ontdekte ik weer een motief wat ik nog niet kende, het blijft na al die jaren nog steeds een ontdekkingstocht! Voor Famke (10jaar) was het ook een ontdekkingstocht: er stonden verschillende Apple Touch Screens met afbeeldingen van motieven en hun benamingen. Omdat ik met mijn neus op de merklappen stond is het mij ontgaan dat Famke elke Touch Screen doorgenomen heeft en op een bepaald moment begon ze op merklappen te wijzen “Dat is de hoorn des overvloeds”! Het bleek dus een zeer effectieve en efficiënte manier om haar wat kennis over merklappen bij te brengen. In het gastenboek schreef Famke dan ook “Hele mooie merklappen”. Ik hoop dat ze de volgende keer weer met me mee wil om naar merklappen te kijken.’