Ken jij ze nog de wandelstokschildjes? In praktisch bijna elke plaats waar de wandelaar kwam, kon hij/zij een schildje kopen voor zijn/haar wandelstok. Een mooie herinnering aan de wandelingen. Iets vergelijkbaars bestaat er voor quilter/-ster. Vandaag kwam Ine bij mijn stand en de lapjessjaal bedekt met de vele mooie speldjes die zij droeg, viel mij direct op. Zij heeft al menig quiltreisje ondernomen en vandaag was ze in Veldhoven waar zij het OEQC-speldje van 2013 kon toevoegen aan haar collectie.
Op de rechterhelft van de sjaal draagt Ine de speldjes van alle OEQC- evenementen en op de linkerhelft zie je speldjes van de buitenlandse reizen zoals Zwitserland, Frankrijk, Amerika, Engeland en Ierland.
Dit vind ik nu helemaal bij deze dagen passen die mooie sjaal van Ine.
Een beetje nieuw met een oud tintje. Leuk bedacht hoor Ine.
Mijn 1e reactie verdween….
Andere Ine ☺☺☺
Prachtige sjaal zo met al die verschillende lapjes.
En die speldjes maken het helemaal áf!
@Ine, je naamgenoot!
was de In die ik ken Ine 1 of Ine 2 ??????????? maar een leuk idee is het. Zal een drukke laatste dag worden denk k zo. en dan maandag uitblazen n Basje
Leuk om op deze manier je speldjes te laten zien.
De mijne ‘zwerven’ steeds rond–ideetje dus om ze te bewaren.
Vanavond lekker bijkomen!
groetjes,Truus uit Drenthe
Dat wist ik niet. Wat geweldig leuk die speldjes. En natuurlijk die mooie sjaal, waar de speldjes zo goed op passen! Berthi, dankjewel voor de foto’s van de quilt werkstukken. Prachtig! Een mens kan niet overal heen en jij laat altijd iets zien wat inspireert voor een volgende keer / volgend jaar. Ik was gisteren in het leuke Katwijks museum. Waar momenteel naast de tentoonstelling “Willy Sluiter aan zee” (met -vond ik- vooral schitterende portretten van “gekapte” vrouwen en meisjes) ook de gebreide exemplaren met de oude foto’s zijn te zien van de visserstruien uit het boek van Stelle Ruhe.
Weer een probleem, welke Ine?
Het moet maar net zo als met de Truus uit Drenthe + Truus uit ZK.
Wat een leuke speldjes, nooit geweten dan ze bestonden.
Opa’s wandelstok met een plaatje van Valkenburg kan ik mij nog goed herinneren.