Uit de verzameldoos van Peter. In de jaren zestig van de vorige eeuw verzamelde hij als kind luciferdoosjes/-plaatjes.
Nederlandse klederdrachten op luciferdoosjes
Uit de verzameldoos van Peter. In de jaren zestig van de vorige eeuw verzamelde hij als kind luciferdoosjes/-plaatjes.
Dat is pas jeugdsentiment! In die tijd verzamelde ik zelf ook luciferplaatjes, sigarenbandjes en suikerzakjes…………. De albums zijn ver weggestopt op zolder, er zitten ook vast nog wel “textiel” plaatjes tussen. Wat leuk om daar ineens weer aan herinnerd te worden.
Ik ben geboren in die tijd en ken ze niet, maar ik vind het wel leuk om te zien.
Jeugdsentiment, sigarenbandjes, suikerzakjes en later theezakjes.
Toen Peter de luciferdoosjes verzamelde had hij geen idee dat nu zoveel jaren later weer op je blog de mooie mutsen werden getoond.
Mijn hele leven verzamel ik al bolletjes wol, bij vele verhuizingen van vrienden en bekenden ging de voorraad wol naar mijn zolder.
De loodgieter legde nieuw zink in de dakgoot en vond een plek die aandacht vroeg. Alle kisten met wol werden te voorschijn gehaald om bij de plek des onheils te komen, gelukkig werden geen restanten van ongedierte gevonden.
De hele kamer stond vol met restanten wol, na een wijs besluit werden ze niet terug geplaatst maar uitgestald in de garage en beschikbaar gesteld voor de breiclubjes in het dorp en wijde omgeving.
Het geeft een goed gevoel als ik naar het lege zoldertje kijk, groot wonen heeft zijn voor en nadelen.
Nu moet ik zorgen dat het ook zo blijft en geen nieuwe restjes wol meer aanneem.
Ik droom wel eens over het t.v.programma over mensen die een beetje veel verzamelen. Je ziet dan de strijd die ze meten voeren om afstand te doen, ze hebben daar ook hulp bij nodig, wat ik mij heel erg goed kan voorstellen.
Elma, wat herkenbaar is dat toch, mensen bij mij in het dorp weten ook dat ik aan handwerken doe, en af en toe staat er zomaar een zak met verrassingen onder de afdak achter het huis. (lapjes, bandjes en kantjes, maar ook kartonnetjes voor quilten, en zelfs een zakje vol met blote poppetje. ..
Gelukkig kunnen we nog normaal door het huis lopen.. Ik vergeet nooit meer dat één van mijn ouders achter mijn rug om al mijn Popfoto’s en MP’s in de tuin hebben verbrand. Of wie weet in de kachel gestopt. (hadden we in 1973 nog) Misschien is dat ook een reden dat ik niks weg kan gooien. Anderen moeten er ook afblijven..
Maar ik kan nu wel de verleiding weerstaan om niet iedere maand meer die dure Engelse handwerkblad te kopen. Het is nu de tijd geworden van afwerken wat ooit is begonnen.. En ja, ik geef ook wel dingen door aan mensen die het beter kunnen gebruiken dan mij..
veel groetjes van Jantje
@Tineke, leuk dat jij deze plaatjes ook hebt verzameld.
@Anita A, ik heb ze zelf niet verzameld, maar vind ze ook erg leuk. Ik was meer van de suikerzakjes!:-)
@Elma, tja, alles heeft zijn voor- en nadelen. En nu deel met je ons een herkenbaar verhaal. Het is en blijft afwegen, wat je wel en niet zult bewaren. Lastig hoor en zeker als je de ruimte hebt om veel spullen op te slaan.
@Jantje, niet leuk als er achter je rug om spullen van je worden weggedaan. Dat vergeet je je leven nooit meer. Gelukkig kun jij nu zelf over je spulletjes beslissen wat je er mee doet.