Vanaf het prille begin dat ik begon met mijn blog leest en praat Gerrie mee. Lange en boeiende verhalen volgden van haar op mijn berichtjes waar we vervolgens met z’n allen van genoten. Op 2 juni 2008 had ik zelfs een speciale Basje- en Gerrie-dag. Na jaren mailen werd in juli van dit jaar dan eindelijk een datum geprikt om bij Gerrie op bezoek te gaan. Ik kijk terug op een zeer gezellige middag die boordevol zat met textiel- en handwerkverhalen. Enkele fraaie handwerken van haar gingen op de foto die je kunt bewonderen in dit logje. Vanmorgen maakte ik onderstaande detailfoto van één van de handwerken van Gerrie.
In dit originele nummer van Handwerken staat een foto van Gerrie afgebeeld. Zij had meegedaan aan een handwerkwedstrijd. De titel van het werk is: Koffie Complet. Deze foto maakte ik niet bij Gerrie thuis, maar in een hospice waar zij verblijft op dit moment. Het gaat namelijk niet zo goed met Gerrie. Zij kan geen eten meer verdragen en drinkt alleen nog maar slappe thee, water en bouillon. Toen ik vanmorgen bij haar was heeft ze drie uur achtereen gepraat en veel herinneringen opgehaald waarbij ze ook haar humor naar voren liet komen. Maar hierna was het toch echt de hoogste tijd om te gaan rusten.
Gisteren liet ik je de textielkaart zien met de gebreide roos. Deze kaart ging vandaag mee op reis naar Gerrie samen met een toepasselijke bos bloemen. In juli vertelde ze mij dat ze een idee had voor een textielkaart die ze wilde sturen voor mijn project Textielpost. Op papier maakte ze een ontwerp voor de tekst die ze op de achterkant van de kaart zou schrijven. De textielkaart met de man- en vrouwkabouter kan ze niet meer vinden (de vrouwkabouter al breiend afgebeeld), maar het ontwerp gaf Gerrie me vanmorgen mee en dit zal zeker een speciaal plekje krijgen bij Textielpost.
De tekst van Gerrie: ‘Dag Berthi, er waren geen plannen om met vakantie te gaan, maar plots in de nacht kwam het er van. Ik belandde in een sprookjesbos in Kabouterland, en wil je wel geloven dat het daar prachtig is. Ik ging naar een klein bospostkantoor, want ik had inmiddels een echte textielkaart gekocht! Moet je zien die 2 vriendelijk gepensioneerde kabouters samen genieten voor hun huisje. Moedertje kabouter breit er vrolijk op los.’
Maar… waarom staat het woord ‘zakdoekje’ op het papiertje? ‘O ja’, zei Gerrie, ‘dat moet ik je ook nog vertellen.’ Zij wilde een bijzonder zakdoekje voor mij maken omdat ik iets heb met zakdoekjes. Het ontwerp zit in haar hoofd, maar het uitvoeren is helaas niet gelukt. Haar idee was om een borstzakje van een overhemd te knippen en deze op een zakdoekje te naaien. In dit borstzakje zou het gedicht komen – dat af is, maar nog niet boven water is – dat ze had geschreven. Hier rondom zou ze borduren. Weer zo’n mooi idee van Gerrie!
Helaas lukt het Gerrie niet meer om mijn blog te volgen – de laatste reactie plaatste zij met enige moeite bij dit logje -, toch zou het fijn zijn als ik over enkele dagen reacties van lezers kan uitprinten om die vervolgens naar het hospice te sturen waar Gerrie verblijft. Zij kan dan alles in eigen tempo lezen en wat zal ze genieten!
Wil je een kaartje sturen naar Gerrie dan kan dat naar dit adres:
Hospice Het Vliethuys t.a.v. Gerrie van Wichen-van Noorel
Fonteynenburghlaan 5 B
2275 CX Voorburg
Eigenlijk vertel je ons dus dat we vanaf nu Gerrie zullen gaan missen in dit blog.
Dat is een groot verlies. Ik las de reactie van Gerrie ALTIJD omdat zij, met haar verhalen van vroeger, iets toevoegde dat zij kennelijk uit eigen belevenis en herinnering kon vertellen. Dat gaf gouden randjes aan de onderwerpen. Ik miste haar als ze er wel eens even niet was en begrijp nu dat dat zo zal blijven.
Ik dank haar graag voor haar bijdrage, ik heb er van geleerd, van opgekeken en om gelachen.
Ik wens haar veel kracht voor deze fase en zal aan haar denken!
Kan ik haar ook persoonlijk een kaart sturen? Dat zou ik graag doen…….
Die roos is haar heel erg gegund!!! Wat zullen we haar verhalen missen,want dat zijn verhalen waar veel wijsheid en humor in voor kwamen.
Ook al lees ik nog maar iets meer dan een jaar enkele blogs op internet,haar verhalen hebben me altijd geboeid.
Mogen we haar een kaart sturen-zou ze dat op prijs stellen?
‘kBid,dat ze de rust en vrede heeft om dit laatste stuk levensweg te gaan.
goede zondag
Truus uit Drenthe
Heel veel dank aan Berthi, voor de wel heel lange reis die ze vandaag maakte om Gerrie, mijn zus, te bezoeken! Veel dank, Berthi, voor de vrije tijd die je hebt
opgeofferd maar ik denk dat je toch ook wel hebt genoten van wat Gerrie je allemaal vertelde! En ik ben blij dat Gerrie nog heel opgewekt is.
Ik denk dat mijn zus het wel erg op prijs zal stellen wanneer handwerkvriendinnen en vrienden haar nog een kaartje willen sturen! Misschien wil Berthi het adres van Hospice Het Vliethuis in Voorburg nog even vermelden??
Of men kan het googelen en het zelf vinden op internet!
Veel dank Josefien, en veel dank Truus, voor jullie aardige reacties hier! En vooral veel dank aan Berthi voor haar bezoek aan Gerrie vandaag, ik waardeer het zeer!
Lieve Gerry, Ook ik las ze de reacties n alle complime3nten voor Berthi. Berthi verdiend ze maar jij reageerde heel vaak en leuk. Je weet zoveel. Dankjewel en veel moed toegebeden voor nu. . Zie deze reactie maar als een handdruk. Paulie
Berthi wat een logje,. Zoveel kracht nog bij Gerrie om uren met je te babbelen over van alles en nog wat op hand werkgebied. Ik denk dat de breiende kabouter voorkomt in het boek van Rien Poortvliet. Kan het niet nazoeken, Boek is bij de kleindochter . Veel sterkte ook voor jou. Vriendinnen verliezen is hard, ook al heb je er vrede mee omdat een lng z
arbeidzaam leven ten einde gaat. Basje
Ik heb gen achternaam, Het adres is Fonteynenburglaan 58′
2275 CXVoorburg
Berthi: Het moet Fonteynenburglaan 5-B zijn, (B als in Beer!) dus geen 58.
En Berthi krijgt inderdaad complimenten, want ik, de zus van Gerrie, woon ver weg in de Verenigde Staten, en het is onmogelijk voor mij de reis te maken, dus Berthi is zo lief mij op de hoogte te houden. Dat is toch ook heel veel waard, zou ik zeggen, tenminste wel voor mij en mijn kinderen en kleinkinderen, die nog verder weg wonen! Dit is ook voor ons hier heel zwaar te verwerken, maar met God’s hulp zullen we er door komen!
Dank voor jullie mooie reacties. Hier komen de adresgegevens die ik dadelijk ook aan het logje zal toevoegen:
Hospice Het Vliethuys t.a.v. Gerrie van Wichen-van Noorel
Fonteynenburghlaan 5b
2275 CX Voorburg
Beste Gerrie.
Heel veel sterkte.
Wat schreef je toch vaak bij Berthi op de weblog.
Prachtige, lange verhalen.
Ik las ze altijd.
Weet je nog , dat je pc een tijdje niet werkte en wij je verhalen misten ?
Het is een paar jaar geleden geweest.
De lezers/lezeressen misten je en vroegen zich af waar je was.
Iedereen was bezorgd.
En opeens was je pc gemaakt.
Je was er weer . Met je mooie verhalen.
Fijn , dat Berthi je opzocht !!
Twee keer in korte tijd.
Het was een wens van jou , dat Berthi zou komen.
En Berthi kwam. Maakte een verre reis.
Gerrie, bedankt voor je vele verhalen.
Veel sterkte. Veel groeten.
Annemie.
Vanaf het begin heb ik genoten van de verhalen van Gerrie. Gelachen bij de verhalen zoals van de “klusjesman” die te lang op het toilet bleef zitten. Een bepaalde moment miste ik haar. Na enige speurwerk van meerdere mensen bleek haar internet niet te werken. Een kaartje stuur ik naar haar adres. Als ik er op zet “Aan onze handwerkvriendin Gerrie moet het toch aan komen.
Gerrie ik wens je heel veel sterkte toe. Je hebt ons hele fijne en plezierig uurtjes bezorgt met al je prachtige verhalen.
Liefs van Hilda van Berthi
Ook ik heb altijd zeer genoten van Gerrie’s interessante verhalen vol humor en nostalgie die te lezen waren op Berthi’s blog.
Heel fijn dat je Berthi nog heb kunnen ontmoeten en met haar hebt kunnen babbelen.
Veel sterkte en heeeeeeeeeeeeel veel lieve groeten van Mien B.
Door Gerrie’s verhalen werden Berthi’s logjes aangevuld met zoveel leuke en interessante details uit het verleden. We zullen die gouden randjes beslist gaan missen.
Gerrie zal zeker in onze gedachten zijn en blijven.
Ach Gerrie van Berthi met haar gouden verhalen en en nu zo ziek maar nog steeds vol verhalen, begrijp ik. Sterkte Gerrie. Je hebt ons veel plezier gedaan met het vertellen van je herinneringen.
Anneke Schoonenberg Kegel
wat leuk dat je gerrie hebt bezocht. en wat jammer dat het slecht met haar gaat. ik heb altijd enorm genoten van haar reacties – haar herinneringen en verhalen zijn het waard om gebundeld te worden. ook hier weer heerlijke verhalen van een heerlijk mens met een heerlijke fantasie!
(wens haar het beste van mij!!!) — Elisabeth
WE ZULLEN GERRIE’S LEUKE VERHALEN MISSEN
De post zal het wel druk hebben bij het Vliethuys deze dagen.
Berthi je bent een echte vriendin voor haar !!
Berthi wat moet je een erg goed gevoel hebben dat je nog niet zo lang geleden bij Gerrie op bezoek bent geweest en haar handwerken op je blog aan ons hebt kunnen laten zien.
Nu ze opgenomen is in het Hospice kun je nog erg veel voor haar betekenen.
Gerrie je bent voor ons van onschatbare waarde geweest door al je prachtige verhalen en gedichten. Dankzij de weblog van Berthi zijn erg veel verhalen van je vast gelegd en kunnen wij het nog eens nalezen.
Na dit bericht te hebben gelezen werd ik een beetje verdrietig, net thuisgekomen na een heel bijzonder weekend.
Zaterdagmorgen vertrokken naar Lunteren naar het open huis van Fie van Dijk, de specialist in de Lierse kant.
Voor haar man Dirk namen wij 4 hele oude (1905) stoelen mee. Hopelijk kan hij het eikenhout van de poten nog gebruiken voor zijn prachtige houtdraaiwerk.
Na genoten te hebben van al het moois wat Fie ons liet zien werd de reis vervolgd naar het zuiden.
Bij het Fletcher hotel in Roermond brachten wij de koffers om weer snel te vertrekken.
Sittard was de volgende stop, bij Jeanny en Luc Cobben.
Na een heerlijke maaltijd , bijgepraat en haar werkstukjes van de laatste tijd in het echt bekeken, prachtig.
Naar ons hotel om de nacht door te brengen.
Vanmorgen het volgende doel van onze reis de opening van de nieuwe winkel van Naald en Draad in Roermond. Sabine en Cees hebben er met hulp van lieve vrienden er wat moois van gemaakt.
Ze hoeven nu niet meer naar de Neerstraat, maar werken vanuit hun huis.
Zaterdag en zondag hebben wij weer enorm veel handwerkvrienden ontmoet.
De meeste contacten zijn ontstaan door reacties en het lezen van Berthi’s weblog.
Via mijn moeder in Arnhem die ook erg blij was ons weer te zien weer naar Groningen.
Elma wat een geweldige planning…als je dan toch op reis bent gelijk alles benutten..heerlijke dagen gehad..maar dan thuis gekomen niet zo’n mooi bericht.
Dat zet je wel weer even stil en tot nadenken.
Hi Berthi, I am Gerrie’s niece from San Diego, California. I am enjoying your site with all of the beautiful projects people have made. I have good memories of Tante Gerrie always sewing something beautiful. She made pastry desserts made out of felt and displayed them so beautifully in the box, when we receive them for christmas we thought they were real! Because of Tante Gerrie I have a love for sewing and quilting. Thank you so very much Berthi for visiting Tante Gerrie, My Mom and I wish we can be there, in spirit we are. I will now visit your page to see the beautiful artwork of the dutch ladies on your site:)
Bijzonder dat je kort geleden persoonlijk hebt kennis gemaakt met Gerrie na zoveel jaren contact via internet en dat Gerrie nu in het hospice terecht is gekomen.
Ik heb een mooie kaart voor haar klaarliggen, die morgen op de bus gaat.
Aan de vele reakties die er al zijn, zie je wel dat je titel helemaal klopt: ónze Gerrie.
Verdrietig om te horen dat het niet zo goed gaat met haar.
Dat zij niet meer mee kan lezen is zo jammer, wat fijn om dan via de gewone post toch nog contact te kunnen houden met Berthi’s blog en al haar lezers.
Berthi dank je wel dat jij dit mogelijk maakt.
Gerrie, we denken aan je!!!
Gerrie door al je verhalen wisten wij van je zus en nicht in het verre Amerika.
Hun wensen wij ook heel veel sterkte in de komende tijd.
Gerrie wij zijn blij dat wij je hebben leren kennen en altijd genoten van alle verhalen.
Berthi is de sleutel van alle contacten en houd ons nu op de hoogte hoe het met je gaat.
Gerrie bedankt.
Lieve Gerrie,
Dankjewel voor al je mooie verhalen die je altijd schreef op de site van Berthi. Ik genoot altijd van de herkenbare dingetjes over vroeger. Mijn (2de ) oma was ook altijd aan het haken Ik kreeg ook een patroon van haar om een sprei van te kunnen maken. Aangezien katoen op het ogenblik zo duur is moet dat nog maar even wachten… Oja, mijn eigen oma was zo creatief .. … er moest een familiefoto gemaakt worden waarop alle kinderen rondom de ouders (mijn grootouders) staan afgebeeld. Het was vlak na de WOll. De jongste dochter (mijn tante ) was uit haar enige goede jurk gegroeid, haar borsten waren er te groot voor geworden. Toen heeft oma de voorkant er uit geknipt en er een grote lap stof voor in de plaats genaaid. En mijn pa kreeg een jasje aangemaakt van een overjas die van z’n oudere broer was geweest. Het stof werd gekeerd. Er was nog genoeg stof over om er een (korte ) broek uit te maken.
Lieve Gerrie, we hebben gelezen dat je binnenkort op een lange reis gaat, het maakt me verdrietig. Maar je herinneringen, en de voorbeelden, In ons hart blijf je wel bij ons.
van Jantje
((((ZWAAIIIIII)))) lieve (mijn) Gerrie !!!
Bedankt voor het delen en het keer op keer mij op reis nemen in jouw gedachten. Je hebt menig uurtje plezier en troost geboden.
liefs.. marian’ne m
Ineke,zus van Gerrie,en je kinderen,jullie wens en bid ik ook veel kracht en liefde toe.Het zal niet gemakkelijk zijn om vanuit het verre Amerika nu mee te leven met je zus Gerrie en niet bij haar te kunnen zijn.
Sterkte en liefs,
Truus uit Drenthe
Dankjewel Berthi,dat we dit mogen doen via jouw site.
Lieve Gerrie, wat fijn dat wij zomaar zoveel van jou hebben gekregen. Je verhalen, belevenissen en prachtige herinneringen zijn pareltjes op dit weblog van Berthi.
Warme groet, Noor
Wat een schrik om dit over Gerrie te lezen. Gerrie, ik heb vaak genoten van je leuke reacties die je schreef op de blog van Berthi. Je wist altijd zoveel te vertellen. We zullen je erg missen op haar blog. Heel veel lieve wensen voor jou en een virtuele arm om je schouder. Een dikke knuffel van Marijna