De neef van Elma is getrouwd met dit mooie meisje. De foto is circa 30 jaar geleden gemaakt toen Marion tien jaar oud was. Zij draagt de kleding van haar oma.
Op deze foto zie je Marion samen met haar broer.
6 gedachten over “Marion in Zeeuwse streekdracht”
Wat een prachtige foto’s !
Mooi deze foto’s en ze lijkt wel op het meisje uit je vorige blog.
Dit is een prachtige klederdracht.Vanmorgen heb ik nog met een mevrouw gepraat in Staphorsterdracht.Ze had dit altijd gedragen(de dracht),maar het wordt toch wel erg duur als je wat nieuws moet aanschaffen.
goed weekend
groetjes,Truus uit Drenthe
@Truus uit Drenthe, ik vind Marion ook op het meisje lijken uit het vorige bericht.
Nou, Elma je neef heeft het maar getroffen met zo’n mooi mei-tie.
O,ja en die kledingdracht is natuurlijk prachtig
Vanmorgen Marion maar even gebeld om te vertellen dat ze bij Berthi staat en te vragen om nog wat nadere informatie.
In de nieuwe Flevopolder in de driehoek Dronten, Biddinghuizen en Swifterband
werd nieuwe grond uitgegeven voor fruitbedrijven. (1976)
De selectie was zeer streng om daar voor in aanmerking te komen, je moest goed vakman zijn.
Zo verhuisden fruitkwekers uit het hele land naar de polder.
Op een kaal stuk land werden fruitbomen gepoot, schuren gebouwd.
Onze familie heeft nog een tijdje met hun gezin in de schuur gewoond tot hun huis bij het bedrijf klaar was. Ruimte genoeg en de kamers waren opgebouwd uit de houten veilingkisten. Het voordeel was dat je meteen bij het werk was en niet elke dag heen en weer moest rijden naar de Betuwe.
Niet alleen uit de Betuwe, de buren waren uit Zeeland verhuisd.
De jeugd in de straat groeide samen op en de vriendschap met het buurmeisje groeide uit tot liefde en ze zijn getrouwd.
Op familiebezoek vertelde ik over het prachtige boek “De Zeeuwse streekdrachten 1800-2000” van Uitgeverij Waanders wat te koop was voor een klein bedrag. Marion had belangstelling voor het boek en vertelde dat ze nog een foto had en mij die zou sturen. De familie kwam uit Kapelle-Biezelinge op Zuid-Beveland. De kleren die ze droeg waren van de oma van haar moeder.
Het was een protestante Zuid-Bevelandse kap. Enkele onderdelen waren geleend.
Marion vertelde dat ook vaak de bloedkoralen ketting (6 rijen) onder de kinderen verdeeld werd en je dan b.v. 2 strengen kreeg met een klein gouden slotje.
Zo is er erg veel verloren gegaan.
Inmiddels wonen Nico en Marion ook in dezelfde straat en zijn drie fruitbedrijven samen gevoegd.
@Elma, dank je voor dit verhaal. Het is altijd boeiend om het verhaal erachter te weten/kennen. Deze foto’s zullen voor Marion zeer dierbaar zijn. Jammer dat er veel verloren is gegaan, maar zo gaat het toch nog te vaak.
Wat een prachtige foto’s !
Mooi deze foto’s en ze lijkt wel op het meisje uit je vorige blog.
Dit is een prachtige klederdracht.Vanmorgen heb ik nog met een mevrouw gepraat in Staphorsterdracht.Ze had dit altijd gedragen(de dracht),maar het wordt toch wel erg duur als je wat nieuws moet aanschaffen.
goed weekend
groetjes,Truus uit Drenthe
@Truus uit Drenthe, ik vind Marion ook op het meisje lijken uit het vorige bericht.
Nou, Elma je neef heeft het maar getroffen met zo’n mooi mei-tie.
O,ja en die kledingdracht is natuurlijk prachtig
Vanmorgen Marion maar even gebeld om te vertellen dat ze bij Berthi staat en te vragen om nog wat nadere informatie.
In de nieuwe Flevopolder in de driehoek Dronten, Biddinghuizen en Swifterband
werd nieuwe grond uitgegeven voor fruitbedrijven. (1976)
De selectie was zeer streng om daar voor in aanmerking te komen, je moest goed vakman zijn.
Zo verhuisden fruitkwekers uit het hele land naar de polder.
Op een kaal stuk land werden fruitbomen gepoot, schuren gebouwd.
Onze familie heeft nog een tijdje met hun gezin in de schuur gewoond tot hun huis bij het bedrijf klaar was. Ruimte genoeg en de kamers waren opgebouwd uit de houten veilingkisten. Het voordeel was dat je meteen bij het werk was en niet elke dag heen en weer moest rijden naar de Betuwe.
Niet alleen uit de Betuwe, de buren waren uit Zeeland verhuisd.
De jeugd in de straat groeide samen op en de vriendschap met het buurmeisje groeide uit tot liefde en ze zijn getrouwd.
Op familiebezoek vertelde ik over het prachtige boek “De Zeeuwse streekdrachten 1800-2000” van Uitgeverij Waanders wat te koop was voor een klein bedrag. Marion had belangstelling voor het boek en vertelde dat ze nog een foto had en mij die zou sturen. De familie kwam uit Kapelle-Biezelinge op Zuid-Beveland. De kleren die ze droeg waren van de oma van haar moeder.
Het was een protestante Zuid-Bevelandse kap. Enkele onderdelen waren geleend.
Marion vertelde dat ook vaak de bloedkoralen ketting (6 rijen) onder de kinderen verdeeld werd en je dan b.v. 2 strengen kreeg met een klein gouden slotje.
Zo is er erg veel verloren gegaan.
Inmiddels wonen Nico en Marion ook in dezelfde straat en zijn drie fruitbedrijven samen gevoegd.
@Elma, dank je voor dit verhaal. Het is altijd boeiend om het verhaal erachter te weten/kennen. Deze foto’s zullen voor Marion zeer dierbaar zijn. Jammer dat er veel verloren is gegaan, maar zo gaat het toch nog te vaak.