Bij dit logje plaatste Maaike Weening-Koornstra een reactie die betrekking heeft op de inhuldigingsmerklap. Ze schrijft dat in het eerste logje over de inhuldigingsmerklap niet goed weergegeven wordt wat haar bijdrage is geweest betreffende dit merklapje. Ik bied Maaike Weening-Koornstra de mogelijkheid om hier haar eigen tekst weer te geven. Het verhaal dat dus nu volgt is van de hand van Maaike Weening-Koornstra.
Maaike: ‘Als merklappenmaakster kwam ik in 2006 achter het bestaan van de kroningsmerklap door het lezen van het tijdschrift Vorsten uit 1980, het jaar waarin nu prinses Beatrix ingehuldigd werd tot koningin. Op verschillende manieren is het in de loop der jaren mogelijk geweest om te laten zien dat je als burger meeleefde met het huis van Oranje Nassau. Op handwerkgebied verschenen verschillende borduurpatronen bij verloving, huwelijk en geboorte. Ook ten tijde van de geboorte van kroonprinses Catharina-Amalia in 2003 was dit het geval en werd dit aangeboden door bladen als Libelle en Handwerken zonder Grenzen. …’ Het complete verhaal kun je hier lezen.
De (blijkbare) krenking van Maaike W. begrijp ik niet goed. Mijn mening als: ooit een van je vele ‘stille’ volgers, staat diametraal tegenover die van Maaike W.
Ik roer me pas een aantal maanden en tot groot eigen genoegen. Mijn idee over je blog is… dat het breed is, cultuurhistorisch aanvullend en in mooi levendig en foutloos Nederlands gesteld. Daar houd ik van en leer er veel van.
(Een eerdere versie van mijn antwoord heb ik al verspeeld omdat mijn werkplek uitkijkt op de tuin waar een merel haar (hun kan ook, ik zie geen verschil tussen de geslachten, ik ben geen vogelaar, haar eieren of nestelingen verzorgt) in elk geval haar nazaten veilig stelt).
Stevige woorden Berthi – de waardering van Maaike W. vind ik niet terecht. En ik denk dat ik niet de enige ben. Een hartelijke groet, Puck vdM.
En de afloop van het merelnest… ik laat het je weten.
Moeten we toch nog een reisje naar Leeuwatrden overwegen !!
Overal staat dat Maaike het idee voor het inhuldigingsmerklapje had.Dat heb jij overal vermeldt en Elma heeft nog vertelt in een reactie, dat het patroon van Maaikes inhuldigingsmerklapje bij het museum te koop is.
Maar nu heeft ze zelf kunnen vertellen hoe het is ontstaan en heeft ze er waarschijnlijk een beter gevoel over.
Fijn,dat je haar deze mogelijkheid geeft Berthi.
groetjes,Truus uit Drenthe
vond het toch wel interessant om deze uitleg nog eens na te kunnen lezen,
Berthi bedankt voor het plaatsen ervan
Mijn verhaal is schijnbaar te vaag. Het enige wat voor mij belangrijk was, was dat er op zijn minst even benoemd was het aandeel wat ik aangeleverd heb. Dat had ik gewaardeerd.