Ria: ‘Geïnspireerd door de merklappen van mijn moeder en oma die keurig ingelijst aan de muur hingen, besloot ik als 12-jarige ook een merklapje te maken. Of de merklap thuis is gemaakt of toch op school, durf ik niet te zeggen. We mochten namelijk in klas 5/6 zelf een handwerkproject kiezen. De randjes waren randjes van de merklappen van mijn moeder en mijn oma, en de figuurtjes kwamen uit een schriftje van een tante. Zo ontstond mijn merklapje. Ook mijn merklapje was ingelijst maar door verhuizingen in verval geraakt.’
Ria gaat voor haar pronkrol opnieuw een merklapje maken, maar dan volgens het onderstaande patroon en de motiefjes gaat Ria halen uit schriftje dat tante voor haar heeft gemaakt.
dit een heel erg lief letterlapje. Leuk om te zien hoe de patroontjes in het schrift getekent staan.
Mooi lapje en verhaal. Ook erg leuk dat het schriftje met de patroontjes er nog is.
Wat een mooi lapje en schriftje. Hoe groot is trouwens de kans dat je ineens je geboortedatum ziet ? Ik ben namelijk ook op 13-2-58 geboren.
mooi lapje en het schriftje is een goeden boekje, Basje
Wat leuk om nog een zelfgemaakt merklapje te hebben! En een mooi idee om nog een zelf te maken uit het schriftje van Tante.
Moet toch echt eens het lapje van mijn Tante opzoeken!(als het minder warm is hoor)
gezellige dag
groetjes,Truus uit Drenthe
Ik had het merklapje al bewonderd en vind het prachtig .
Alweer is zo,n mooi werkstukje dat goed bewaard gebleven plus nog een verhaal en zelfs schriftelijke uitleg ,
Wat mij steeds weer opvalt is het leuke Griekse randje , het werd vaak gemaakt
Dit lapje zo vol kleuren en nog weer de nieuwe plannen , het houdt iedereen bezig.
Ik heb mijn lapje van lang geleden niet zo snel voorhanden er wel over nagedacht de laatste dagen .
Mijn lapje is zo slap als een vaatdoekje , alle appret is verdwenen door de zweethandjes van toen .
Ik heb ook ernstig nagedacht of ik ooit plannen heb gehad het maar op te ruimen .
Gelukkig was ik wijs genoeg het zuinig te bewaren .
Ik heb ook nagedacht hoe ik toch ooit verder ging wat borduurliefde te laten groeien .
Daar ben ik nu erg dankbaar voor , dat ik zover gekomen ben om te proberen er wat van te maken .
Het begon eigenlijk in het ziekenhuis , waar ik zo vlak na de bevrijding vier weken moest verblijven .
Ten eerste waren het de Nonnen die ons lieten zien wat ze in de nachtelijke waak-uurtjes gemaakt hadden . .
Leuke ideetjes die ik ook ging maken , het waren doosje in verschillende vormen driehoek of zeshoek en andere vormen .Deksel geborduurd wat gevuld , ik denk met watten uit mama,s eerste hulp trommel .
Veel van deze doosjes maakte ik en heb er heel wat cadeau gegeven .
Voor mij zelf werd het steeds uitgesteld en in mijn plannenboek is het nog steeds vermeld . Ik heb geen patroontje , dat is gewoon vastgelegd in mijn hoofd
Nog dank aan al deze Nonnen . Een enkele keer was er een mopperende Non die mijn bed wel erg toch gezellige rommelig vond .
Was mijn schaartje weleens zoek , had ik er een nachtje op geslapen
Ik kreeg altijd veel bezoek .In een dorp kent iedereen elkaar en zo kwam er een mevrouw die een manufactuurwinkel had . Je kon er voor veel terecht , toch leuk die zaken van vroeger . Ze bracht voor mij een voorbedrukt kleedje mee met leuke kleurtjes borduurzijde . Ik heb het kleedje wel bewaard het borduurwerk laat wat slijtplekjes zien door het oorlogsgaren .De motiefjes waren echt landelijke bloemen zo uit een weiland zoals ik vroeger met een vriendinnetje bloemetjes ging plukken
Het borduren van het kleedje was in het begin ook wel moeilijk om het mooi te krijgen . Voor deze herinneringen hoop ik nog eens een mooi plekje te vinden , we gooien niet zo snel weer wat weg .
Prachtig om dit kleurrijke lapje te zien, Ria hield van kleur en week af van het standaard rood.
Gerrie misschien een tip, deze week had ik hier ook een lapje wat je zo mooi zegt, “zo slap als een vaatdoek”. Het lapje heb ik gestreken aan de achterkant met een zakdoek erop en is nu weer een beetje stijf en de vouwen zijn er weer uit.
Annelies@ wat een toeval dat je op dezelfde dag geboren bent, alleen stond je wiegje in L………..
Erg bijzonder om mijn merklapje hier op deze site te zien.
En leuk om de reacties te lezen. Zelf vond ik het natuurlijk een “gewoon” verhaal. Maar Elma had het idee dat er toch iets mee gedaan moest worden.
Berthi, bedankt voor het plaatsen!
groet,
ria…….
Wat leuk dat we deze merklapje van Ria mogen zien. En weer de kleurtjes. 1970 en een paar jaar daarvoor waren ook de Flower- Power jaren. Zouden we daardoor beïnvloed zijn qua kleurgebruik? Alles kreeg opeens felle kleuren. Ik denk aan mijn oude slaapkamer. Twee tegenover elkaar liggende muren, patsblauw en knalrood. En aan de deur een grote poster met allemaal Poësie plaatjes erop. (zat net tussen laken en servet.)
Afgelopen vrijdag was ik op de tentoonstelling in Goes van de langste merklap van Nederland (ter wereld) en in de kerk waar het gehouden werd, stond een stand van Merkwaardig. Er werd ook stijfsel in zakjes verkocht. Misschien een idee voor Gerrie? Om het merklapje een beetje te steven in dat spul?
Aan al de mensen die meegedaan hebben aan die langste merklap: Geweldig!. Wat een prestatie.
Groetjes van Jantje.