Annemie en Jacques: ‘We gingen naar De Nieuwe Kerk in Amsterdam. Op inspectie-toer! Inspecteren voor de troonswisseling, 30 april 2013.’
Annemie en Jacques: ‘We scoorden in De Nieuwe Kerk 3 kaarten: 3 troonswisselingen.’
Annemie en Jacques: ‘Inhuldiging van de nieuwe koning: nog géén kaart van. We gaan nog eens terug t.z.t.’
Wilhelmina, Juliana en Beatrix droegen de koningsmantel tijdens de inhuldiging. Vanavond hebben we op tv van Willem-Alexander gehoord dat ook hij de koningsmantel zal dragen tijdens zijn inhuldiging op 30 april. De mantel is uit de kist gehaald en opgepoetst.
Op 18 maart 2013 stond in de Volkskrant een interessant artikel te lezen over de koningsmantel, geschreven door Dieuwke Grijpma en Dorine Hermans. Hoe authentiek is deze mantel? Ik geef je een korte samenvatting. De geschiedenis van de koningsmantel begint bij de inhuldiging van Willem I in 1815. Het is een roodfluwelen mantel met hermelijnen voering en een hoge opstaande boord. Op het fluweel waren goudgeborduurde leeuwen bevestigd. Voor de inhuldiging van Willem II in 1840 verving de bontwerker Paul Christian Arbeiter de opstaande boord door een grote pellerine. Voor alle inhuldigingen deed de firma Arbeiter het herstelwerk, de aanpassingen en de vernieuwingen. In 1948 kwam daar ineens een einde aan. De koningsmantel was in een heel slechte staat. Juliana vroeg aan de Zwitserse couturier Erwin Dolder, die zij via een vriendin had leren kennen, of hij de koningsmantel een beetje kon opknappen. Dolder was ontzet door de totaal verschoten mantel en besloot een nieuwe te maken. Omdat in Nederland drie jaar na de oorlog nog grote textielschaarste heerste en er geen fluweel en hermelijn te koop was, reisde Dolder naar Zwitserland. Enkele weken na de inhuldiging ging Dolder terug naar Zwitserland en nam de oude koningsmantel mee. De gouden leeuwen zaten er niet meer op, die had hij op Juliana’s nieuwe mantel gezet. Het vergane hermelijn had hij eruit gehaald. In 1953 zegt Dolder in een interview met de Argentijnse journaliste Rubi M. Rubens dat hij voor Juliana een inhuldigingsjurk en een nieuwe koningsmantel had gemaakt. In hetzelfde jaar kwam Dolder terug naar Nederland. Hij mocht er van Juliana met niemand over praten dat hij een nieuwe mantel had gemaakt. Maar hij vertelde het verhaal aan talloze mannen die hij in het Amsterdamse homocircuit tegenkwam.
Juliana had de door Dolder gemaakte koningsmantel na haar inhuldiging opgeborgen in een kleine loden kist van 30 bij 50 centimeter. Niet een al te beste plaats, zo bleek 32 jaar later. De jas was ongelooflijk gekreukt en het rode fluweel had afgegeven op het hermelijn. Nieuw hermelijn was te wit voor reparatie van het vergeelde bont. Daarom vroeg Theresia Vreugdenhil, de couturier van Beatrix, haar klanten of ze nog een oude hermelijnen cape of jas hadden die voor de restauratie gebruikt mocht worden. Drie klanten meldden zich en het was de hermelijnen cape van Elly Brenninkmeijer-Maurer, de echtgenote van de topman van C&A, die voor de restauratie van de koningmantel werd gebruikt. De Brenninkmeijers hebben het verhaal nooit naar buiten gebracht, maar in de familiekring werd het tot vermaak van iedereen steeds opnieuw verteld: een koningsmantel met bont van C&A. Voor de inhuldiging van Willem-Alexander zal de koningsmantel opnieuw aangepast moeten worden. Willem-Alexander is groot waardoor de huidige koningsmantel zeer waarschijnlijk te klein voor hem is. Hoe wordt de mantel vergroot? Welke creatieve oplossing zal men bedacht hebben?
Het verhaal over de koningsmantel heb ik eerder gehoord .
De inhuldiging van Juliana heb ik thuis bij de radio in m,n eentje meebeleefd .
We hadden logé.s en een oom en tante zouden bij ons in het dorp de feestelijkheden meebeleven . Er werd overal feest gevierd .
Eerlijk gezegd vond ik het wel fijn om in alle rust de reportages te kunnen volgen .
Niemand die er door heen praat . Oom vroeg vind je het niet erg dat we allemaal naar de markt gaan en jij hier alleen thuis moet blijven .
Ik zei oh nee gaan jullie maar op tijd dat ik niks hoef te missen .
En dat heb ik nu nog , bij alle feestelijkheden of herdenkingen ben ik het liefste alleen Kan dan ook mijn emoties laten gaan .
Ik zal er alles voor af zeggen .
Een keer met de 15 Augustus Indie herdenking , was het net op de dag dat de hulp zou komen . Het heeft me mateloos gestoord dat ze door het huis ging en af en toe even ging zitten.en natuurlijk er door heen praten
Met manlief samen konden we ook zo heel fijn rustig alles volgen .
Bij de inhuldiging van Beatrix ging de telefoon precies op het ogenblik dat ze samen met Claus de kerk binnen schreed .
Wie belt er nu , even de stilte gebroken , Zuslief belde uit Amerika en hoe had ze dit moment zo precies gekozen . Ik vond het niet erg , om ons te vertellen dat ze
meeleefde . Ik weet niet meer of ze het ook op TV kon volgen .
Een heel kort contact en toch bijzonder .
Ik wens dat ik nu ook in alle rust de plechtigheid mag meebeleven
Bij de inhuldiging van Juliana was het nog maar zo kort na de oorlog en we hadden in lange tijd geen oranje feest kunnen vieren met prachtige versieringen .
De oranje versiering werd ook niet zo snel afgebroken en onze kerk -organist die elke zondag tussen twee diensten altijd bij ons op de koffie kwam , had net een auto gekocht . Hij heeft toen aangeboden mij rond te rijden in ons versierde dorp
Aan huis gebonden zijn was niet zo erg met de radio die mijn beste vriend was geworden Ik weet niet meer precies of ik het verhaal van de koningsmantel voor de radio hoorde of ergens gelezen had .
Dat zijn pas verhalen !!!
Heerlijk verhaal.
Mooi verhaal. Ik ben benieuwd wat hoe hij nu gaat worden aangepast.Leuk dat zo’n verhaal bewaard blijft.
leven de geschiedenis, Heerlijk verhaal, Basje
Geweldig toch die verhalen.
Dat is een mooi verhaal.. Het viel me wel op dat de rode fluwelen gordijnen van mijn overbuuf opeens veel korter waren…. 🙂
Ik hoop voor Gerrie dat er deze keer geen onderbrekingen tussendoor komen. Deuren op slot en telefoon van de haak. Pot thee/ of koffie binnen handbereik. Eventueel een handwerkje erbij. ..
Hartelijke groetjes van Jantje
Het verhaal van Gerrie had ik zelf kunnen plaatsen.Heb mijn man al te kennen gegeven,dat er die dag niet word gekookt,of hij moet de koksmuts zelf op doen.
We zullen de koningsmantel nu natuurlijk extra goed bekijken,met het bovenstaande verhaal in ons gedachten.
groet Truus
Bijzonder dat Willem-Alexander toch die traditie wel voortzet.
Door jouw verhaal kijken al jouw lezers straks met de inhuldiging toch met een ander oog naar de koningsmantel. Tenminste, ik wel 😉
… en natuurlijk ga ik zelf ook extra letten op de koningsmantel! Nu maar hopen dat de mantel goed in beeld wordt gebracht!