Jacoba van Beieren verleent Goes, dat in 1405 stadsrechten heeft verkregen, het privilege of voorrecht om stadsmuren en –poorten te bouwen. Binnen die stadsmuren vestigen zich in de vijftiende eeuw twee kloosters: het Kruisbroederklooster en het klooster van de Zwarte Zusters of Agnietenklooster. Het Kruisbroederklooster is gevestigd aan de tegenwoordige Beestenmarkt en het klooster van de Zwarte Zusters zit in het gebouw van het Historisch Museum De Bevelanden.
In Goes vindt in 1578 een verlate reformatie plaats. De kloosters worden dan opgeheven. In 1609 besluit het armbestuur van de stad Goes dat er voor wezen een eigen tehuis moet komen. Er volgt een lange voorbereidingstijd. Op 1 januari 1628 wordt het klooster van de Zwarte Zusters, dat grondig verbouwd is, in gebruik genomen als weeshuis. Er wonen dan tweeënvijftig wezen.
In 1940 zijn er nog slechts acht wezen in het weeshuis. Omdat het niet meer rendabel is, besluit men het weeshuis te sluiten. Inmiddels is de Tweede Wereldoorlog uitgebroken en het gebouw biedt dan onderdak aan Duitse en later Engelse militairen. Na de Tweede Wereldoorlog wordt het gebouw in gebruik genomen door het Christelijk Lyceum en vanaf 1952 door de katholieke HBS van het St. Willibrordcollege. Vanaf 1970 is het gebouw in gebruik als museum.
Wat leuk Berthi, om dit mooie gebouw bij jou tegen te komen! Ik vind de beelden prachtig, elke keer dat ik er kom maak ik er foto’s van ;)! Toen ik er de laatste keer was sprak ik zomaar toevallig een meneer die vertelde me, dat hij er vroeger op school had gezeten. Hij wees me waar de lokalen etc geweest waren, het was een erg leuke onverwachte ontmoeting met een onbekende…!
Wat leuk Berthi…je reisje naar Goes is wel rendabel geweest..je hebt nu daardoor al drie onderwerpen voor ons behandelt.
Als ik zelf in Goes ben is er altijd zoveel Handwerk te zien (en daana familiebezoek) dat ik aan die oude gebouwen niet toe kom. Maar nu via jouw blog ook het verhaal achter het weeshuis gehoord kijk je er ook weer anders naar , volgende keer loop ik dan ook dat poortje eens door.,
Ook leuk in Goes vonden wij De Hollansche Hoeve. Een ambachtscentrum met heel veel aandacht voor kinderactiviteiten. Overdekt!
Wat leuk en interessant om te lezen. In september ga ik er naartoe, dus nu weet ik er al iets meer over.
Wat prachtig worden de beelden in de verf gehouden.
Berthi, ook deze weesmeisjes borduurden vast ook merklappen!!!!!!!!!!!!!!
Op zoek naar informatie over het St. Willibrordcollege waar ik in 1959 naar de HBS ging vond ik jouw pagina, Berthi.
Ik heb daar met veel klasgenoten een fantastische tijd gehad, mede doordat de ligging midden in de binnenstad van Goes was. We legden dan ook zo nu en dan in de middagpauze een biljartje in een café op de Markt.
Het lerarencorps bestond voor het grootste deel uit paters van de HH. Harten, die ik allen nog goed herinner. Pater Rotier had een toneelgroep, waar ik ook vrij snel bij zat, met uitvoeringen in Goes, ’s Heerenhoek en de topavond in Britannia, Vlissingen. Paters en genodigden op de eerste rijen.
De Pater Prefect pikte me er geregeld uit om op de vrije woensdag of zaterdag middag maar eens terug te komen. Een enkele keerwerd ik naar pater Hamers, destijds de directeur, gestuurd.
Het zal de Rock ’n Roll geweest zijn.
Van Hans Heeren kregen we tekenen. Hij was degene die me met schilderkunst in aanraking bracht. Vooral zijn meeslepende verhalen over Vincent van Gogh staan me bij in die grote tekenzaal met hoge potkachel, gelegen boven het kantoor van de Sociale Dienst.
Alles had een geheel eigen karakter, die nu nog slechts voor te stellen is in een roman. Het was prachtig om het in werkelijkheid mee te maken.
@John Caljouw, leuk dat je jouw verhaal wilt delen op dit blog! Ik heb het met veel plezier gelezen.