We trekken verder met de textielreis. Als eerste gaan we naar onze oosterburen, van daaruit zakken we af naar de Elzas en vervolgens dieper Frankrijk in. Dan zijn we dicht bij de grens van Spanje beland en daarna is een zijsprong naar Portugal zo gemaakt.
Dorien: ‘Vandaag 19-8-2011 in dit prachtige museum geweest. Wat er aan handwerk te zien was, zijn de handgemaakte leren schoenen voor de Romeinen die in Xanten huisden. Ook een stukje linnen dat nog gevonden is. En natuurlijk de spintollen en gewichten voor het weefgetouw. Al met al een prachtig museum.’
Marcella: ‘Even googelen op bollenhut en er gaat een wereld voor je open. Ik heb ze niet zien dragen, maar zag in een restaurant wel een bollenhut aan de muur hangen. Rode bolen: zou de eigenaar nog ongetrouwde dochters hebben?’
Deze textielkaart brengt mij terug naar mijn jeugd. Jaarlijks had mijn vader een bedrijfsuitstapje dat vaak uit een bezoek aan Duitsland bestond. Mijn moeder mocht mee en zij brachten als souvenir, voor mij, telkens een popje in een mooi doosje mee. Dit popje droeg de dracht van de streek en het kon ook nog dansen. Nou ja, hortend en stotend ronddraaien. Met een sleutel kon je het popje op de rug opwinden. Prachtig vond ik het. Zorgvuldig heb ik de popjes altijd bewaard, waar dus ook een Schwarzwalder popje met een rode bollenhoed bij zit, maar nu kan ik alle opwindpopjes niet vinden. Waarschijnlijk te goed opgeborgen op zolder…
Gigi: ‘Zelfs in de berenwereld naaien ze ook.’
Op de kaart staan Steiff beren uit circa 1907 afgebeeld. Deze beren staan tentoongesteld in het Spielzeugmuseum München. Een kort berenverhaaltje schrijf ik in de log van Sinterklaasavond 2005.
De Borduurvrouw: ‘Een textielgroet vanuit de Elzas in Fr. waar ik een borduurfestival heb bezocht. Ik liep er hier zo maar tegenaan terwijl ik de vorige keren er veel moeite op heb gedaan, maf hè? De postzegel is nogal ongezellig, hij komt uit een automaat. Dit is een nieuw fenomeen volgens de gastvrouw op het postkantoor. Deze kaart is de laatste hoor, ik heb dit jaar geen vakantieplannen meer.’
Zo zie je maar, de ene keer moet je veel moeite doen voor een textielkaart en de volgende keer komt hij onverwachts op je pad. Het is ook zo leuk dat je schrijft over de postzegelautomaat. Misschien heb je inmiddels al nieuwe vakantieplannen, het jaar 2011 is tenslotte voorbij…
Een schitterende kaart van Licia Huizer uit Jouy-en-Josas. In deze plaats vind je Musée de la Toile de Jouy. De geschiedenis van Toile de Jouy kun je in deze log lezen.
De Borduurvrouw: ‘Alweer een kaartje van mij, en wel uit de Bourgogne in Fr., waar ik samen met mijn man op vakantie ben. De man op de kaart is Jan zonder Vrees. Hij heeft een prachtig gedecoreerde graftombe in het museum van de Schone Kunsten in Dijon. Helaas was de zaal van de tombe dicht i.v.m. renovatie, dus konden we “Jan” niet bezoeken.’
Jammer dat de zaal dicht was. Het komt nogal eens voor dat een museum aan het renoveren is, daarom erg belangrijk om vooraf de website te raadplegen als je tenminste vooraf weet dat je een bezoek aan een bepaald museum wilt brengen.
José: ‘Nu een berichtje vanuit Valencia. Ik hoop dat deze ook in de smaak valt. Tot ziens 8-10.’
José, schitterend zijn de dansende dames in de traditionele Valenciaanse kleding. Absoluut net zo mooi als je vorige kaart uit Altea.
Matthijs: ‘We hebben nog een tweede textielkaart gevonden. De muren zijn versierd met borduursels. We zijn vergeten wie dit heeft gedaan, Google heeft vast wel het antwoord! Groetjes uit Madrid.’
Je ziet Salón Gasparini, ontworpen door M. Gasparini in de overdadige rococostijl. Deze kamer is er een van de velen van het Koninklijk Paleis van Madrid.
De eerste textielkaart uit Madrid kun je hier nog eens bekijken.
Een textielkaart van Lidwien uit Portugal waarop een winkel staat afgebeeld die zijn waar aan de man probeert te brengen door het in de buiten-etalage te kijk te zetten. Tegen de muur hangen aan een lijn de voddenmatten. De oorsprong van de voddenmat kun je lezen in deze log. De ezel is bepakt en bezakt met manden die wellicht gevuld zijn met koopwaar. Een marskramer uit vervlogen tijden…
Wanneer je hier naar kijkt, krijg je direct vakantie gevoel. Voor Steiff-beren heb ik een zwak. Tegen over mij op de bank kijkt iemand mij ook met de grote ogen aan. Je raad het al een grote Steiff-beer. Een cadeautje van 30 jaar geleden.
Oh Berthi, zo’n danspopje met Bollenhut heb ik ook gehad!
Zover ik me herinner, zaten daar maar drie bolletjes op en geen elf.
Helaas heb ik het niet meer.
Heerlijke week met textielpost bij jou! Ik geniet!
Leuk om zo mee te reizen en dan val ik toch helemaal voor de kaart uit de Elzas van de Borduurvrouw.
Groetjes en tot zaterdag.
@Hilda, dat was 30 jaar geleden een geweldig groot cadeau! Wees zuinig op je beer.
@Saskia, ja, ik geloof dat er inderdaad slechts drie rode bolletjes op het hoedje zaten. Meer kon eigenlijk ook niet, daar was het hoedje veel te klein voor.
Grappig dat jij hetzelfde popje hebt gehad.
@Jeanny, die kaart past helemaal bij jou en die zou ontzettend mooi staan bij al je mooie ‘rode’ borduurwerkjes.
Weer een prachtige serie kaarten. Al ben ik blij dat ik de koning van Spanje niet ben! Je zult er moeten wonen, in dat paleis. Het borduurwerk zal prachtig zijn, daar niet van, maar dit is me té schitterend.
wat een variatie alweer! ik had ook een popje met zo’n rodebollenhoed. maar opwindpopjes krijgen dat moet nog een stuk opwindender (fig.) geweest zijn!
Leuk Berthi om hem weer te zien. Ik zou zo weer terug willen naar een beetje zon.
Hopelijk te zaterdag, mag ik mij wel beter voelen. weer de griep.
Groetjes José
@Mieke S, een bezoek aan dit paleis lijkt me magnifiek, maar daar moet het dan ook bij blijven!:-) De rococostijl is nogal overdadig!:-)
@lheurebleue, waren de popjes in de jaren zestig en zeventig trendy?:-)
@José, wat vervelend dat je nu de griep hebt. Beterschap en ik hoop dat je morgen je een stuk beter voelt zodat we in Nijkerk even tijd hebben om gezellig bij te praten.
Die reis zou ik zo willen gaan maken.
Mooie kaarten en leuke linkjes.
Groetjes