AnitaA: ‘Dit jaar geen vakantie textielkaart gevonden. Maar vanmorgen (10-11-2011), terwijl ik stond te wachten in de winkel, zag ik deze staan. Zo leuk, moest meteen aan jou denken. Veel plezier ermee!’

Echt een oer-Hollandse textielkaart. Ik had hem ooit zelf, maar eens verstuurd aan een textielliefhebster. Des te leuker dat ik hem nu zelf via textielpost krijg. Ik ben er erg blij mee.
Gaan we binnenkort heimwee krijgen naar deze warme wollen dekens? We waren toch gewaarschuwd dat begin december de winter genadeloos zou toeslaan? Koud, heel koud zou het worden. We wachten af…


Ietje Janssen: ‘De foto is van 1991. Nog steeds prachtig: kant.’

Ook deze textielkaart had ik ooit zelf, maar wederom verstuurd. Geweldig om deze prachtige textielkaart van het Zeeuws Museum toe te kunnen voegen aan mijn project Textielpost. Zo zullen er nog meer textielkaarten volgen die ik in het verleden zelf verstuurde en nu aan Textielpost mag toevoegen. Echt super! Ik ben daar erg blij mee en ik heb al eerder gezegd dat wij een prachtig textielland zijn en er trots op mogen zijn. Daarbij komt dan nog dat wij ook graag een textielkaart versturen. Helemaal top!


AnnemieF: ‘Leuk sjaaltje (textiel) van Michiel de Ruyter? (kostuumgeschiedenis?) We waren in het pas vernieuwde Scheepvaartmuseum in A’dam.’

Je kunt de geknoopte halsdoek als voorloper van de stropdas zien. Wikipedia zegt het volgende: ‘De dragers van de voorouders van de moderne das waren de senatoren in het oude Rome. Zij droegen zogenaamde Fascalia om hun stembanden warm te houden. Een politiek betoog voeren zonder stemversterkende instrumenten in de grote Senaatszaal was erg belastend voor de stembanden. Omdat de senaatsleden deze Fascalia droegen werd het gezien als een symbool van status en macht. Aangezien de Romeinse generaals niet achter konden blijven in hun machtsvertoon hebben ze de Fascalia als onderdeel van hun uniform opgenomen. Enkele van deze generaals dienden in het deel van het Romeinse rijk dat we tegenwoordig als Kroatië kennen. Daar heeft de Fascalia een dusdanige indruk achtergelaten dat Kroatische huurlingen ook dergelijke shawls zijn gaan dragen. Net als de Romeinse soldaten, werd dit door Kroatische huurlingen gebruikt om bloed en zweet mee af te vegen maar ook om de neus te snuiten. De vaak gehoorde misvatting dat de shawl diende om de knopen te verbergen is onjuist. Los van het feit dat de senatoren geen knopen op hun toga’s hadden om te verbergen en soldaten het voor andere doeleinden gebruikten, waren deze shawls vaak niet stijf, lang of breed genoeg om de knopen af te dekken van de aristocratie in het 17e-eeuwse Parijs. Op een gegeven moment werd het in Kroatië gebruikelijk dat een vrouw die afscheid moest nemen van haar geliefde, hem haar sjaal meegaf toen hij vertrok voor oorlog. De huurling strikte deze sjaal om zijn nek en vele anderen volgden. In enkele landen zouden de woorden Krawatte (Duitsland), Cravate (Frankrijk) en meer gelijkklinkende woorden aan de Kroatische huursoldaten die rond 1630 in dienst waren van het leger van koning Lodewijk XIII van Frankrijk (dertig-jarige oorlog) herinneren, maar het woord cravate werd al voor die tijd gebezigd in Frankrijk voor de aanduiding van een halsdoek. Deze Kroaten baarden opzien in Parijs met hun rond de nek geknoopte zakdoeken of halsdoeken. De krawat werd vervolgens een begrip in de modewereld. Charles II introduceerde de cravate vervolgens in Engeland en zijn koloniën.’


AnnemieF: ‘Een showcard “Vlisco Linnen”. We waren bij de tijdelijke tentoonstelling Vlisco in het Gemeentemuseum Helmond. Aantal stofontwerpen en tekeningen te zien van Johan Jacobs (1896-1954).’

Afbeelding textielkaart: Showkaart ‘Vlisco Linnen’, 1932, Albert Klijn (1895-1981).


AnnemieF: ‘Een stofdrukkerij. In het Gemeentemuseum Helmond op een filmpje kon je zien hoe ze stof bedrukken. Mooi museum in een kasteel. Voor kinderen ook erg leuk.’

Zeker een leuk museum. Op dit moment is in het Gemeentemuseum Helmond de tentoonstelling De Gouden Boekjes zijn in de stad.


AnnemieF: ‘Info staat op de kaart’.

Die info luidt: Zwangerschapscorset voor illegaal vervoer van distributiebonnen, 1940-1945. Tot en met 11 maart 2012 is de expositie Elke dag een draadje… Borduren in gevangenschap 1940-1945 te zien in het Verzetsmuseum Amsterdam.


Een textielkaart van Marijtje Ceelen. Een schilderij van Wybrand Hendriks (1744-1831). De man is in slaap gesukkeld en de vrouw des huizes houdt zich bezig met het stoppen van zijn kousen.


MaaikeW: ‘Allereerst nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Je werd nog genoemd bij de merklappendag bij het meedenken aan de website van de Friese merklappen. Er hebben 40 mensen merklappen laten scannen, dus er is het een en ander binnengekomen. Ik hoop dat het veel informatie en inspiratie gaat verschaffen voor borduursters. Ik heb zelf ook al iets achtergelaten ter inspiratie en een merklapje in Museum Pakhuis Koophandel.’


MaaikeW: ‘Dit kaartje kreeg ik van Mayken Geersing van Museum Pakhuis Koophandel na het bezoek aan de merklappententoonstelling op 15/10. Voor het versturen moet ik er wel postzegels op plakken, maar daarmee bedek ik de gezichten van de maaksters die op die plaats met foto staan. Het is wat met zo’n kaartje, wil je informatief zijn, gaat er toch nog informatie schuil: Fijne week!’

Van 8 juli tot 2 september 2011 dreven er speelse kunstwerken door de grachten van Leeuwarden. Op het blog Waterliefde in Leeuwarden kun je er meer over lezen.

Op de eerste kaart die MaaikeW stuurde zie je het werk Oh, oh wat een mooie man van Marjan Beuker. In de natuur zijn mannen vaak het mooist. Een pauwachtig dier zwemt rond met twee andere vogels. Zijn petje vond Marjan op het strand van Vlieland. In de staart zijn verschillende soorten textiel gebruikt en blauwe klemmetjes uit het ziekenhuis. De andere twee vogels zijn minder uitbundig en zwemmen flirterig maar zonder veel resultaat om hem heen. Op de tweede textielkaart van MaaikeW zien we Mamma van Henrike Gootjes. Dit dier lijkt op een zeehond, otter of rat, maar is het net niet. Om haar heen dartelen haar jongen, die weinig gelijkenis met haar vertonen. Dat mamma de Latijnse naam voor borstweefsel is wordt duidelijk in beeld gebracht. Het rondzwemmende kroost van deze ‘Mamma’ zijn vormloze inktvisachtige wezens met een zuigend mondje en grote knoopogen. Ze lijken op de sokpoppen die Henrike als kind met haar moeder maakte.


MoniqueK en HannieK: ‘Fijn dat je weblog weer online is. Hannie en ik waren zaterdag in Doesburg voor een merklappententoonstelling. Klein maar fijn, in het museum. We zagen deze grappige kaart. Textiel!’

Tot en met 12 februari 2012 is de merklappententoonstelling ‘Vroeger en nu’ te zien in Streekmuseum De Roode Tooren in Doesburg. Willy bracht een bezoek aan dit museum en schreef er een verslagje over.


Trijnie: ‘In Middelburg bezochten we het Zeeuws Museum. Er is een tentoonstelling over vlas. Dit beukje lijkt me leuk voor je textielkaartenverzameling. De tentoonstelling in Scheveningen heeft veel bezoekers getrokken.’

Een schitterende beuk en heel fijn dat de tentoonstelling in Scheveningen goed bezocht is. Op deze manier blijven er nieuwe exposities op handwerk/textielgebied komen.


LiaS: ‘Voor je collectie kaarten! Dankzij Aleida Greve (1670-1742) kreeg ik een paar van deze kaarten. Van deze rijkste vrouw van Zwolle is geen textiel, dus ook geen kant over. De directrice van museum Het Vrouwenhuis vond enkel bij restauratie de droogstokken op zolder.’

Afbeelding textielkaart: Kant uit de Portretfabriek van Mierevelt. Details uit de portretten van Michiel van Mierevelt (1566-1641). In 50 jaar schilderde Van Mierevelt met zijn atelier circa 5000 portretten. Tot en met 4 maart 2012 is in Museum Het Prinsenhof in Delft de tentoonstelling Portretfabriek Van Mierevelt te zien.


Liesbeth: ‘Gisteren was ik op de Staphorsterdag. Erg leuk de presentatie van de streekdracht met uitleg. Jong en oud, man en vrouw, ieder zijn eigen dracht in elke periode van zijn leven. Deze kaart vind ik mooier, weer ‘ns wat anders dan de streekdracht. Geen “Kate”, maar ’n jonge Juliana.’

Na alle mails die we hadden over Kate is dit een prachtige textielkaart, Liesbeth.


AnnyM: ‘Bedankt voor je kaarten (Gr. uit S en Br. heb ik inmiddels ook). Wij waren ’n paar dagen in Drenthe waar ik deze kaart tegenkwam (Orvelte). Ik hoop dat hij past in je verzameling.’

Zoals jullie zien is dit weer een prachtig rondje Nederland met een diversiteit aan textielkaarten.