Tineke: ‘In Bretagne draait alles om traditie en het is een streek vol legenden. Hier aan de roze granietkust en in het sprookjesachtige (bemoste) bos van Huelgoat kun je je dat maar al te goed voorstellen. De Bigoudènes (deze hoge kanten muts), hebben we niet zien dragen. Wel zagen we 2 beroemde calvaires (zoals getekend op de achtergrond). Nog niet eerder zagen we zoveel ansichtkaarten met foto’s uit een voorbije tijd.’

Als Tineke thuis is stuurt ze me nog enige informatie toe: ‘De kaart is gekocht in Perros Guirec. Daar hadden ze een hele serie van dergelijke kaarten. Eenmaal thuis ben ik op je log gaan kijken of je soms ook al kaarten uit Bretagne had geplaatst en inderdaad vond ik die uit Saint Malo die grote overeenkomst heeft. In Perros Guirec zag ik ook kaarten met een stoffen rokje in dezelfde stelling staan. Achteraf heb ik spijt dat ik er geen foto’s van heb genomen. Het was de enige zaak die ik gezien heb met dergelijke geborduurde en/of met stof gedecoreerde kaarten. Wel zag ik op meerdere plaatsen heruitgaven van oude kaarten, een kleiner formaat, een kartelrandje als een oude foto, sepia kleur en met vooral afbeeldingen van oude beroepen (en dus ook in klederdracht). En ook nog verschillende kleurenkaarten met vrouwen met de muts van de Bigoudènes (in de kerk, op het strand, aan tafel en noem maar op).

Uit de Michelin gids nog het volgende over de Bigouden muts:
“De Bigouden muts uit de streek van Pont l’Abbé is een van de merkwaardigste. De oorspronkelijke kleine muts werd na 1930 wel tot zo’n 40 cm hoog.”
En in de Trotter reisgids:
“De bekende opstand van de Rode Mutsen tegen de belastingen van Lodewijk XVI en de onderdrukking waren het hevigst in de driehoek Quimper, Plozévet, Penmarc’h.
De zeer katholieke bevolking kon niet verkroppen dat de soldaten de klokken van de kerken verwoestten. Volgens de legende zouden de vrouwen ter nagedachtenis van de klokken hun hoofddeksel in dezelfde vorm vergroot hebben. Maar eigenlijk moeten we het iets later in de tijd gaan zoeken. Een bewijs: het monument “Aux Bigoudènes” in 1931 gebouwd in Pont-Aven toont vrouwen met een muts van amper 10 cm hoog. Het is pas na de oorlog dat de mutsen groter zijn geworden. Tegenwoordig zie je ze niet veel meer, de daken van de auto’s zijn niet hoog genoeg! Misschien heb je geluk tijdens de mis in Plonéour-Lanvern of Pont-l’Abbé.”

Op de achtergrond van de kaart die ik heb gestuurd staat een calvaire op een omheind kerkhof getekend. Die zie je regelmatig in grote (luxe) en kleinere uitvoeringen, vooral in het Westen van Bretagne.
Michelin: “Het omheinde kerkhof is het meest typische monument van Bretagne. Rond het kerkhof, dat men bereikt via een triomfpoort bevindt zich de kerk met haar voorplein, de calvaire en het knekelhuis. Op die manier was het geestelijke leven van de parochie nauw verbonden met de gemeenschap van de doden. De enorme wedijver tussen de dorpen verklaart de rijkdom van de omheinde kerkhoven. De rivaliteit tussen Guimiliau en St Thégonnec duurde twee eeuwen. Bouwde men in de ene plaats een calvaire, dan volgde in het andere dorp een triomfpoort, enz. Op die manier ontstonden de twee mooiste omheinde kerkhoven van Bretagne. De calvaires hadden als doel de bevolking op godsdienstig vlak te onderwijzen. De priester preekte vanaf het platform en duidde met een stok de scènes aan waar hij over sprak…”‘


José: ‘Altea. De eerste dag kwam ik deze al tegen. De verkoper vertelde dat het een traditionele was. Speciaal uit deze streek. Ik hoop dat je hem nog niet hebt. Misschien is hij ook wel een van de vele die je binnen krijgt. Je moet maar denken, uit een goed hart.’

Elke textielkaart is bijzonder, José! Ook die van jou. Inmiddels begin ik steeds nieuwsgieriger te worden in welke plaatsen dergelijke kaarten verkocht worden. Door middel van textielpost kan ik daar een mooi overzicht van krijgen. Ik ben dus erg blij met iedere textielkaart!


EllenR stuurde deze prachtige textielkaart vanuit Benidorm! Leuk dat op deze kaart de plaatsnaam vermeld staat.


Piet en Jacqueline: ‘Deze kaart in Sevilla gekocht. Er zit “textiel” op. Wellicht niet wat jij bedoelt! Het is zaterdag 11.40 uur (17-9-2011) Portugese tijd. Lekker warm. Jacq. en Ellie liggen aan de “pool” te bakken. Zojuist op internet jullie adres in het clubblad opgezocht. Er is hier ook een schaak- en damspel. Nog geen tegenstander gevonden!’


Matthijs en zijn vriendin waren in augustus 2011 in Madrid. Ook zij kwamen een textielkaart tegen.

Deze textielkaarten in dezelfde stijl geven mij een steeds beter overzicht van de plaatsen/streken waar ze verkocht worden en tevens populair zijn. Ik ben er dan ook ontzettend blij mee en wil nog eens benadrukken dat ik het een eer vind dat jullie de moeite nemen om mij een textielkaart te sturen vanaf je vakantieadres. Heel veel dank!

Binnenkort meer prachtige textielkaarten, er ligt nog veel moois te wachten.