Zaterdag 22 oktober 2011. Het is rond de klok van vier uur als ik ’s middags thuis kom van de nodige boodschappen doen in de stad. Normaal gesproken probeer ik het centrum op een weekenddag te vermijden. Ons stadje is namelijk erg geliefd bij de Duitse man/vrouw waardoor we zowat over de hoofden kunnen lopen. Maar goed, daar gaan we het niet over hebben. Terug naar het begin. Bij thuiskomst lag er een pakketje op mij te wachten. Had ik een bestelling gedaan? Nee toch, wat verwachtte ik dan? Helemaal niets. Het adres op het kartonnen doosje was niet met de hand geschreven (ik houd ervan om te kijken of ik aan het handschrift kan zien van wie de post komt) en de naam van de afzender ontbrak. Vooruit, snel openen! Een beeldje van een lezend meisje met een getikt briefje kwam tevoorschijn: ‘Award 2011, web(g)-log, Berthi Smith-Sanders’, las ik. Wat een verrassing! Met een glimlach op mijn gezicht moest ik direct aan Elma denken. Waarom? Geen idee! Mijn vermoeden bleek te kloppen. Naar aanleiding van deze log, dacht Elma aan haar lezend meisje die al jaren op de schoorsteen in de opkamer staat. Pakweg 25 jaar geleden kreeg Elma het beeldje cadeau bij haar boekbestelling bij Lekturama.
Het lezende meisje met haar smoothie mutsje (gestuurd door Licia Huizer) staat op mijn bureau. Vanaf nu is het een speciaal beeldje waar een mooi verhaal aan kleeft!
Nog even iets over mijn oude blog. Om eerlijk te zeggen vind ik die er niet uitzien. Slechts een klein gedeelte van alle berichten is online. Alle reacties ontbreken en of die nog ooit boven water komen… Ik ben blij dat ik het besluit heb genomen om mijn blog met het complete archief en reacties onder te brengen bij mijn website. Het bevalt mij uitstekend op deze plek. De bloggers van weblog.nl wachten al weken op hun complete blog en nog steeds is er geen duidelijkheid. Ik hoop voor ze dat weblog.nl eindelijk snel vorderingen gaat maken.
Wat een lief gebaar van Elma !
Ja, ook mijn weblog- blog ziet er niet uit en ik ben blij dat ik nu bij blogspot zit. Ik krijg nu op mijn oude blog wel af en toe spam reacties, dus ik denk dat ik het weblog-blog helemaal op ga heffen.
ha Berthi een verdiende award hoor en wat weblog.nl betreft, er klopt idd nog steeds niets van maar ze blijven zeggen dat het allemaal goed gaat komen….
Wat leuk zo’n verrassend compliment. En wel verdiend!
een plaatje met ee n”leesmeisje” , hoort echt bij jou, fijn weekedn Basje
Goedemorgen Berthi…Daar zit je nou met een aandenken aan je trouwe fans in de vorm van een lezend meisje met muts !~!
Elma …leuk bedacht.en gedaan !!
Wat een leuke verrassing, dat mutsje is wel de kers op de kroon!
Ja, weblog……bij mij ziet het er ook zo uit, ik ga nooit meer terug, maar probeer nu wel wat berichten over te zetten (ben daar niet zo handig in) om de continuïteit van verhalen door te kunnen zetten.
Wat een orginele verrassing, en ja mijn oude weblog ziet er hetzelde uit. Achteraf ben ik blij dat ik het voorbeeld van velen ben gevolgd om over te stappen op blogspot!
Een verdiende award! Zelfs nadat je het besluit had genomen om minder frequent te gaan bloggen, blijf je onze dagelijkse leespret leveren. Chapeau!
Weblog? Ongelofelijk! Ook mijn blog ziet er niet uit, mist van alles en levert spam op. Hoelang zijn ze nu al bezig? Een eeuwigheid, lijkt het wel.
Een leuke en verdiende verrassing.
Elma: prachtig idee!
Deze dame was al op de hoogte van jouw award. Je hebt het verdiend hoor. Pas nadat de webloggen er uit lagen kom je er achter hoe belangrijk de webloggen tegenwoordig bij onze sociale leven horen. Nieuwe ideeën doe je op maar ook waar is iedereen mee bezig. En van sommige mensen kun je precies zien hoe laat ze naar bed gaan. Af en toe moet je ze daar weer op attenderen dat dit de spuigaten uit loopt. Ik noem geen namen hoor Elma. Nu we daar over hebben, ik mis Gerrie al een poosje. Zal het goed gaan met haar?
Leuk dit cadeau en het logje van jou gaat prima zo al mis ik er wel een paar.
Wat een droppie van een beeldje met een al even dropperig verdiend mutsje. Geen petje af maar mutsje op. Maar het is blijft een complimentje.
Anneke SK
Gelukkig ben ik verhuisd en krijg nu dagelijks aandacht, al jaren stond ik te verpieteren op de oude schoorsteenmantel in de opkamer.
Ook mijn verhuizing is niet helemaal vlekkeloos verlopen, een wond aan mijn hoofd die geplakt is. Wat ben ik blij met mijn mutsje, het staat goed en zit lekker warm.
“het lezende meisje”
Wat lief dat zij jou dat beeldje naar je toe stuurde. en het mutsje kan ze zeker gebruiken nu het kouder wordt. Weblog!!!! Wordt volgens mij niet veel meer. Alle klanten zijn weg gelopen…
@Elly, ik moet het nog zien of alles goed komt met weblog.nl
@Licia Huizer, door dit beeldje denk ik nog meer aan mijn lezers!
@Betty, ik hoop dat het je gaat lukken om al je oude berichten over te plaatsen. Het is zo jammer als je archief verloren zou gaan!
@Saskia, ik blijf nog even doorgaan met het dagelijks plaatsen van een berichtje, maar ik stap binnenkort toch over naar 3x per week. Uiteraard laat ik dat weten.
@Hilda, er zijn meer mensen die Gerrie missen, waaronder ikzelf. Ik heb haar een mail gestuurd, maar tot nu toe niets gehoord.
@Anneke SK, … en het lijkt wel of dit mutsje speciaal gebreid is voor het lezende meisje!
@Elma, eind goed, al goed!
@Marijna, de spoeling aan bloggers wordt naar mijn idee erg dun bij weblog.nl
Hoe kan ik nou dit logje over het hoofd hebben gezien….?!?
Wat een lief gebaar van Elma om dit lezende meisje naar jou te laten verhuizen !
En dan ook nog met zo’n schattig mutsje op.
Ik herinner mij mijn eerste ontmoeting met Elma in onze weekje vakantie in de provincie Groningen enkele jaren geleden. Op één van die dagen hebben we het beeldje van Tante Bep in het dorp omhangen met een aantal gebreide sjaals.
wat een mooi beeldje en wat een ingetogen blik!
en wat een dieptreurig verhaal over het in de digitale krochten verdwenen weblog …