Vorige maand kocht ik bij de Slegte het boek Ik besta in wat ik schrijf, Hella S. Haasse in beeld, samengesteld door Patricia de Groot. Op 11 augustus lees ik in De Groene Amsterdammer een interview met Hella Haasse, de grootste schrijfster van Nederland van de 20e eeuw en nu is ze er niet meer. Afgelopen donderdag overleed Hella Haasse na een kort ziekbed op 93-jarige leeftijd. ‘De laatste twee weken was ze fysiek helemaal op, ze was doodmoe. Ze had zich verzoend met het einde van haar leven’, schrijft Patricia de Groot in NRC handelsblad. ‘Ik heb een gelukkig leven gehad, ik heb alle boeken geschreven die ik wilde schrijven’, zei Hella Haasse de middag voor haar dood tegen Patricia de Groot.
Er is veel aandacht voor Hella Haasse, zowel in de kranten als op de televisie. Alle kranten besteden uitgebreid aandacht aan het oeuvre dat Hella Haasse nalaat, en dat is niet mis. Kijk voor alle titels op deze website of het Hella Haasse Museum. Zij is de eerste persoon die een virtueel museum kreeg. Naast het schrijven had ze tijd om met een handwerkje bezig te zijn. Hier zie je Hella met een borduurwerkje in haar hand op een foto. In het boekje Toen ik schoolging vertelt zij over de handwerklessen.
Een zeer bijzonder en bescheiden persoon is van ons heengegaan, maar zij zal voortbestaan door de prachtige boeken die zij nalaat, die nu en ook zeker in de toekomst gelezen worden. Hella Haasse eindigt in De Groene Amsterdammer met de volgende woorden: ‘Wat men voor de rest moet weten, een slotsom? Als ik maar met een fractie van het genoegen waarmee ik geschreven heb, gelezen word, dan is het prachtig. En verder? Als ik terugkijk op alles wat ik heb gedaan en gezien, ja, dan kan ik gerust zeggen: ik ben gelukkig geweest.’
Een vrouw van wie ik verschillende boeken heb gelezen. Iemand in wie ik me helemaal kon vinden.
Het Woud der Verwachting las ik voor het eerst als meisje van zestien, zeventien jaar. Ik vond het prachtig. Toen ik veertig werd kreeg ik het boek in een luxe uitgave van mijn dochter omdat ze altijd onthouden had dat ik het zo mooi vond. Het staat in mijn kast naast al het andere moois dat Hella Haasse heeft geschreven.
Nederland heeft een echte grande dame verloren.
Anneke SK
wat een hoop moois heeft zij voor ons achtergelaten; heb mooie lessen over haar gevolgd bij Literalinea
sommige boeken met heel veel plezier gelezen, anderen doorgegeven aan mijn moeder..oa over griekenland ,waar zij weer meer interesse in heeft.
vond wel dat met de grote 4 heren (Reve,Mulisch,Hermans en Wolkers ),zij minder aandacht kreeg
maar ja dan genoot je weer van haar met t dictee!!!!
nu thema uitzending bij boeken
en vanavond oeroeg
@Anneke SK, geweldig dat je dochter dit altijd heeft onthouden! Een prachtig cadeau met een mooie herinnering.
@Hilly, ik viel net midden in de uitzending van Boeken! Laatste gedeelte meegekregen. Om 17.05 uur komt een herhaling van Het Uur van de Wolf, Max Pam in gesprek met Hella Haasse.
Hella Haasse was altijd zeer bescheiden, terwijl de heren er voor zorgden om de nodige aandacht te krijgen.
Buitenom dat Oeroeg op de boekenlijst stond heb ik genoten van die boek. Ik heb altijd bewondering voor haar gehad omdat ze zo bescheiden is gebleven.
Op mijn boekenlijst stond ze niet, iedereen had dat al!!
Maar ik heb dat later alsnog ingehaald.
Gisteravond laat Oeroeg, de film, maar die viel een beetje tegen. Heel anders dan het boek!
Hella Haasse was ook een van mijn favoriete schrijfsters. Ik heb heel wat van haar gelezen en vooral Het woud der verwachting, meerdere keren. Prachtig die geschiedenis over Frankrijk, wij hebben zelfs speciaal Blois bezocht, waar één van de kastelen van Charles van Orleans staat.
een grote dame is overleden. gelukkig hebben we nog haar mooie boeken.