Rijswijk Textiel Biënnale 2011

De tweede Rijswijk Textiel Biënnale ging enkele weken geleden van start. Tot 11 september 2011 heb je de kans om bijzonder werk van nationale en internationale kunstenaars te gaan bekijken in Museum Rijswijk.

Op zondag 11 september, de laatste dag, wordt van 13.00 tot 17.00 uur een grote textielmarkt georganiseerd op het voorplein van het museum en in de Oude Kerk tegenover het museum.

Bij de Rijswijk Textiel Biënnale verschijnt een prachtige rijk geïllustreerde catalogus in het Nederlands en Engels. Twintig informatieve teksten over de deelnemende kunstenaars en hun werken worden beschreven. Voor mij gaat een werk extra leven zodra ik meer weet over het achterliggende verhaal. Dus is deze publicatie een mooie aanwinst. Ik wil graag één kunstenaar en zijn/haar werk toelichten. Het is moeilijk om een keuze te maken, want alle deelnemers hebben hun eigen specialiteit. Na enkele uren genoten te hebben van de beelden en verhalen over de werken van de kunstenaars blijft het lastig om slechts één kunstenaar uit te lichten. Vooruit, dan doe ik er twee. Allereerst ga ik voor de metalen weefsels van de Taiwanese Wen-Ying Huang. Zij gebruikt voor haar jurkjes metaaldraad, die uitblinken in zacht glooiende verfijning. De kleine jurkjes zijn het evenbeeld van de jurkjes uit haar jeugd, zoals een schooluniform. Het schooluniform is bedoeld om onderscheid tussen kinderen te vermijden. Om jaren later een dergelijke dresscode te doorbreken, maakt Huang gebruik van ingeweven jeugdfoto’s en atypische materialen. Tegelijkertijd benadrukt ze het idee van een keurslijf door het materiaalgebruik: het jurkje wordt een harnasje van metaal- en teflondraden. Bovendien legt ze met haar objecten juist herinneringen vast uit de periode waarvoor ze qua vorm symbool staan.


We gaan naar het borduurwerk van Sue Stone. Zij vereeuwigt de activiteiten en het aanzien van één à twee generaties voor haar in boeiende taferelen van stof en draad. Ze vertaalt foto’s uit familiebezit en herinneringen in draadwerk.


Grote zus Jean en haar vriendinnen zijn in 1958 als groepje wat onwenning op de foto gegaan om in 2009 de Bathing Belles te worden. Het is een wonderlijke combinatie van tijdloosheid, gelijkvormigheid en een modebeeld. Eerst worden de figuren vrijstaand gestikt met een naaimachine en hierna op een achtergrond van gerecycled katoen aangebracht. Het werk wordt in lagen opgebouwd met het beperkte kleurenpalet van de jaren vijftig uit de vorige eeuw. Verschillende linnen en zijden kledingstofjes worden op hun plaats gefixeerd met katoenen garen. Ze heeft de mogelijkheden om met meerdere kleuren tegelijk in de naald te werken en creëert daarmee een verfijnde kleurenmix. Sue Stone gebruikt relatief eenvoudige machinale en handmatige borduurtechnieken, waarmee ze meesterlijk het gehele vlak dicht weet te stikken. De rijgsteek overheerst, afwisselend kort en lang, maar er is ook ruimte voor een aan het breien ontleende kantachtige steek (‘laced chevron stitch’) en zogenoemd ’trapunto’, waarbij reliëf ontstaat (zoals gebruikt in quilts).

Openingstijden Museum Rijswijk alleen tijdens de textielbiënnale: dinsdag tot en met zondag van 12.00-17.00 uur.

De prijs van de catalogus Rijswijk Textiel Biënnale is € 19,50.
ISBN/EAN 978-90-801242-7-1

10 gedachten over “Rijswijk Textiel Biënnale 2011

  1. Vanmorgen vroeg scheen het zonnetje al lekker de slaapkamer binnen. Vroeg opgestaan en een rondje gelopen om de kerk (naast ons huis).
    De tentoonstelling in Rijswijk lijkt mij zeker een bezoek waard.
    Het werk van Sue Stone vind ik erg mooi om te zien en knap dat je dit met stof en draad kunt maken. De afbeeldingen lijken op het werk van de schilder Marius van Dokkum.

  2. Niet eens zover hier vandaan dit museum , toch zal ik verstandig thuis blijven .
    Daarom ben ik blij met een mooie keuze hier besproken van twee kunstenaars .
    Heel bijzonder werk , het jurkje , dat waarschijnlijk staan kan ?
    Door het stevige materiaal wat is gebruikt zal dat toch kunnen denk ik .
    Klinkt vreemd een staand jurkje . En waar deed het mij aan denken , toen ik mijn eerste steunkousen kreeg zo,n tien jaar geleden , de zwaarste die er zijn .
    Je weet niet hoeveel steun je dit kan bieden en toen probeerde ik de kousen te laten staan en dat lukte zo maar .
    Zonder deze steun zou ik niet goed meer kunnen lopen . Een jurkje bedenken met zoveel herinneringen aan de tijd dat je nog een klein schoolgaand meisje was . Er nog iets aan toevoegen van een portretje uit die jeugdjaren .
    De mooie borduurportretjes van Sue Stone zijn zeer knap gemaakt .
    Het is niet eenvoudig om goede uitdrukkingen te maken van gezichtjes .
    Dat allemaal richting geven doormiddel van je naald van de naaimachiene of handvaardig je naald goed sturen .
    Velen hebben de grootste moeite om een fatsoenlijk en lief gezichtje te produceren voor bijvoorbeeld een lappenpop .
    We willen toch iets uitdrukken met zo,n gezichtje en er geen akelig maskertje van maken waar kinderen bang voor worden .
    Dit waren twee werkstukken de moeite waard om het goed te bewonderen .
    En de link naar Sue geeft nog zoveel moois te zien , die moet je zeker niet overslaan .

  3. Met zo’n ernstig gezichtje zie je dat het schooluniform inderdaad als een harnas werd ervaren.
    Zelfs een glimlachje kan er niet af!
    Dan zijn de Bathing Belles toch heel wat vrolijker….ook al kijken ze wel een beetje voorzichtig naar de fotograaf.

  4. Ik kan me voorstellen dat een keus hiertussen moeilijk was. Wat een techniekbeheersing! Ook dit is een expositie die het bekijken waard is.

  5. Heel mooi Berthi! bij het werk van Sue Stone vind ik de diepte die ontstaan is door het relief heel mooi, ‘k ben altijd verwonderd over dit soort kunst!
    Om me beter te kunnen uitdrukken;”oe krégen minsenaanden ut vor unkanger!”.
    groetjes,

  6. Hoi Berthi,
    leuk dat je Sue eruit gepikt hebt! Ik heb haar recent ontmoet in Grimsby (Engeland) waar ze woont. Ik zal deze weblog even doorgeven.
    Hartelijke groet,
    Tilleke

  7. Ja zeker, Sue had een expositie en mini symposium georganiseerd in Grimsby met 7 leden van de 62 group in samenwerking met een lokale galerie. Ik heb daar een lezing gegeven en een mini workshop in een sfeervolle oude kerk. Alles was goed georganiseerd en heel gezellig. Lekker gegeten en heerlijke scones bij de koffie.
    Hartelijke groet,
    Tilleke

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *