Batikfabriek in Matale (Sri Lanka)

Herinner je deze log nog? Het is bijna een jaar geleden dat ik schreef dat je op korte termijn meer zou lezen over Sri Lanka op mijn blog! Erg dat ik nu pas kom met het vervolg! Of… van de andere kant een goed teken omdat er zoveel over handwerk/textiel valt te schrijven! Enfin, we gaan terug naar 2010 en wel naar de batikfabriek in Matale die Eline en Luuk bezochten. Overigens brachten ze niet alleen een bezoek aan de batikfabriek, de kruidentuin vonden ze ook beslist de moeite waard. Maar… wij gaan voor het textiel.


De tekening van het patroon voor te batikken.



De meisjes die in het batikfabriekje werkten waren in opleiding. Ter plekke werden hun produkten verkocht, met name aan de toeristen.


Eline en Luuk kochten onderstaande prachtige katoenen gebatikte shawl in het batikfabriekje. Ik draag hem met veel plezier!

12 gedachten over “Batikfabriek in Matale (Sri Lanka)

  1. Mooi onderwerp dat mij wel aanspreekt .
    Dat het een beetje lang duurde voordat we dit mochten bewonderen , dat maakt niks uit , want er is zoveel te beleven op deze plek . Berthi je bent het tenminste niet vergeten en hebt het fijn voor ons bewaard .
    Jouw kinderen zijn zo lief om op hun vakanties zoveel informatie mee te brengen met de nodige foto,s
    Batik is een mooie techniek , waarbij prachtige patronen op stof worden aangebracht . En de kleuren zijn vaak zo mooi gecombineerd .
    Het meisje dat het lange kleed duidelijk laat zien met de prachtige (bloesem)tak , schitterend .
    De shawl die je kreeg is echt jouw kleur denk ik met het blauw .
    En lekker lang en breed ?
    De dames samen zo rustig bezig zou ik wel even wat dichterbij willen zien , maar dat stoort ze natuurlijk .
    Ze werken zeker ook met een tjanting .
    Wat mij opvalt dat ze erg hoog zitten , in Indonesie zitten de vrouwen vaak veel lager op een klein tabouretje .

  2. Net als Gerrie dacht ik ook direct “Dat zijn echt de kleuren van Berthi in die mooie shawl.”

  3. Ik kan het me nog goed herinneren van uit mijn opleiding. Mét tjanting de hete was scheppen en tekenen. Verven met Dylon, strijken en weer opnieuw voor de volgende kleur. Drie kleuren was verplicht….ik vond het vreselijk om te doen. Maar de resultaten mogen er zijn. Als anderen het maken tenminste.
    Jouw kinderen hebben oog voor mooie dingen!

  4. In borduren gaat vele uren werk zitten.Maar als ik deze beschrijving lees,gaat ook hier heel veel tijd in zitten.Maar het resultaat mag er dan ook zijn.Prachtig!

  5. Handwerken zonder genzen heeft evenals de bekende drie rode banden aandacht en beschrijvingen gegeven van de techniek Batik .
    Er is eens een pakketje om te gaan batikken bij een van de deze uitgaven geleverd met een stukje was en ik meen geen tjanting .
    Veel dames kwamen er niet aan toe om al die pakketjes echt te gaan gebruiken . Dan heb je soms andere bezigheden en echt je moet ook een beetje gestimuleerd worden .
    Op internet wordt je denk ik meer bezig gehouden , dat komt vooral door de directe contacten !

  6. @Gerrie, de uitwisseling via internet gaat razendsnel waardoor handwerkproblemen sneller opgelost worden. Dit zal zeker bijdragen aan de magnifieke resultaten die we op internet tegenkomen.
    Batikken is een zeer mooie techniek, maar je moet er veel tijd en geduld voor hebben. De shawl die Eline en Luuk kochten, past helemaal in mijn straatje!

  7. Prachtig als je kinderen met zulke foto’s thuiskomen en ook nog een mooie gebatikte shawl. Maar wat je zaait zul je oogsten en de appel valt niet ver van de boom.
    Het patroon van de olifant is erg mooi.
    Dan jonge mensen in opleiding zijn verzekerd het doorgaan van deze techniek.
    In mijn jarenlange handwerkbestaan kwam het batikken ook aan de orde.
    Tijdens de les gebeurde er wat grappigs waar erg om gelachen werd en de aandacht van de tjanting even afgeleid was. In plaats van in de hete was te dopen werd door Enny de tjanting in de koffie gedoopt. Vele werkstukken werden er gemaakt. Het verven gebeurde hier in huis. Aan de waslijn was het een prachtig gezicht al die bont gekleurde lappen.
    Van de restjes werden er patchwork lappen gemaakt. Wiebe en Harrie hadden een gezamelijk object. Na wat voorgedaan te hebben op de naaimachine zei ik tegen Harrie: Stik nu zelf maar, verbaasd keek hij mij aan. Tot dat hij begreep wat ik bedoelde. Zo zie je maar weer, elk logje roept weer herinneringen op.

  8. @elma, enige anekdote!
    Leuk als er via de logjes mooie herinneringen naar boven komen en wij daar dan ook nog eens van mee mogen genieten!

  9. wij kregen vroeger op de lagere school tijdens de handwerkles ook batikstoffen maken op oude slopen en lakens.

  10. OOh, wat ben jij een bofferd met zo’n mooie shawl!! Heel mooi, en tja daar zou heel handwerkend nederland wel wat van kunnen leren! Het is zooooo mooi!
    weer bedankt voor dit mooie logje!
    groetjes,

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *