Black Butterflies vertelt het levensverhaal van de Zuid-Afrikaanse dichteres en schrijfster Ingrid Jonker (1933-1965). Het is een vrouw die te maken heeft met een dominante vader, moeizame relaties met getrouwde mannen, depressieve periodes, ongewenste zwangerschappen én de narigheid van het Apartheidsstelsel in haar vaderland Zuid-Afrika.
In 1963 verscheen de bundel Rook en Oker waar ze in 1964 een prijs van de Afrikaanse Pers-Boekhandel voor ontving. Hierdoor kon ze een lange reis door Europa maken. Uiteindelijk koos haar mannelijke reisgenoot toch voor zijn vrouw en Ingrid stortte in. Opname in Parijs volgde.
Terug in Zuid-Afrika bleef ze depressief. In de winternacht van 19 juli 1965 verliet ze blootsvoets de kliniek waar ze was opgenomen. Ze bereikte het strand van Drieankerbaai en liep de zee in. Haar levenloze lichaam spoelde aan op het strand.
Carice van Houten speelt zoals altijd weer een voortreffelijke rol. Zij draagt de film. Een klein minpuntje is dat de gesproken taal Engels is en niet Zuid-Afrikaans.
Ingrid Jonker kreeg pas 29 jaar na haar dood erkenning voor haar werk. Nadat Nelson Mandela haar gedicht Die Kind voordroeg bij zijn eerste rede voor het Zuid-Afrikaanse Parlement in 1994, herleefde de belangstelling voor haar werk. Sindsdien is het werk van Ingrid Jonker niet meer weg te denken uit de Zuid-Afrikaanse literatuur.
In 2001 maakte Saskia van Schaik de indrukwekkende documentaire Korreltjie niks is my dood. In deze met een Zilveren Roos bekroonde documentaire halen Jonkers dochter Simone en verschillende bekende Zuid-Afrikaanse kunstenaars herinneringen op aan de dichteres die op 31-jarige leeftijd zelfmoord pleegde.
Berthi’s Weblog
even DIE KIND aangeklikt en dan zie je al die gedichten op muren en flats.
Ze fleuren er helemaal van op.
Hier in Ridderkerk is het motto van de Ridderdichters “”Het leven wordt licht na het lezen van een goed gedicht””
Ja, prachtig. Ingrid Jonker. Ik heb een cd waarop ze haar gedichten voordraagt. Zo mooi.
mooie film was t…..
t boek met gedichten ,bevat ook een biografie
http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/ik-herhaal-je-gedichten/1001004010981275/index.html
mooie, ontroerende en schokkende beelden ook tussendoor
ook triest zo’n wanhopige vrouw,die maar erkenning zoekt van haar vader,terwijl ze eigenlijk ook best sterk was ,in haar eentje d;r kind opvoedend….
erg mooie gedichten…
documentaire “korreltje niks is my dood” destijds gezien en meteen gekocht..
vond ik net zo indrukwekkend als de docu over GertdVlok Nel, die zo mooi zingt
http://www.youtube.com/watch?v=oKlIdBRO2AQ&feature=related
over hem enBeaufort-Wes was ook zo’n bijzondere documentaire….folm van Walter Stokman…toch een soort heimwee naar dat bijzondere land…
maar ik ben blij dat we lekker naar Frankrijk gaan 🙂
@Hilly, gisteravond laat heb ik de documentaire Korreltjie niks my dood nog bekeken. Indrukwekkend.
@yvonnep, Ingrid Jonker had een prachtige stem. In de documentaire komen enkele gedichten voor die door haar worden voorgelezen.
Ik heb de film nog niet gezien maar de gedichten van Ingrid Jonker behoren allang tot mijn favorieten. Ik heb ook wel gedichten van haar als mijn “maandelijkse gedicht” geplaatst op mijn blog. Ik houd so-wie-so veel van de Zuid-Afrikaans taal.
Triest leven heeft Ingrid Jonker gehad.
Grioeten,
Janny
De documentaire Korreltje niks zag ik destijds – die maakte een diepe indruk. Ik hoop snel Black Butterflies te kunnen zien.
Wat een triest verhaal, maar de gedichten zijn prachtig.
De tafel hier ligt nog steeds vol met depressies , daar kan nog wel wat bij .
Ik heb snel haar levensloop gelezen , en wil me er verder in verdiepen .
Het is niet niks zo,n leven met manisch depressiviteit en het verwerken van enorme tegenslagen . Wat triest je zou zeggen er kan werkelijk geen ellende meer bij .
Eigenlijk geen wonder dat dit leven veel te kort op treurige wijze moest eindigen .
Ik ga op zoek naar haar gedichten en kijk uit naar het Zuid Afrikaans .
ik zag hem een tijdje geleden en kan alleen maar beamen dat het een prachtige film is.
Oh, ik heb die documentaire ook ik gezien. Op de middelbare school eens per maand verhalen en gedichten in het Zuid Afrikaans moeten lezen. Dat was toen (voor mij) een fééstje!
@Klazien, bijzonder dat jij op de middelbare school verhalen en gedichten in het Zuid-Afrikaans hebt gelezen!