Naast de vaste expositie zijn er verrassende wisseltentoonstellingen in Museum de Kantfabriek. Vanmorgen vond de opening plaats van de nieuwe expositie Het tafelkleed vertelt… . Mensen tot in de verre omgeving werden uitgenodigd om hun tafelkleed uit te lenen aan het museum. Het idee van het museum was om een verbinding te leggen tussen tafelkleden en de bijzondere verhalen die erbij horen. Vele families hebben een tafelkleed dat al jaren wordt doorgegeven van de ene op de andere generatie. De redenen hiervoor kunnen heel divers zijn: bijvoorbeeld omdat het geborduurd is door oma of omdat het is verkregen in omstandigheden die heel speciaal zijn.
Een detail van een rijk en vol geborduurd tafelkleed. Jolanda Praag: ‘Het tafelkleed is gemaakt door mijn oma Wilhelmina Maria Praag-van Dongen (1899-1986). Heel haar leven heeft ze gehandwerkt, het liefst borduren. Met een gezin van elf kinderen was daar niet veel tijd en geld voor. Dit kleed is na 1961 gemaakt, het jaar waarin een van haar zoons en haar man zijn overleden. Oma heeft er ongeveer twee jaar aan gewerkt. In mijn jeugd, rond 1980, lag het op tafel met plastic erover om het niet vuil te maken. De figuren die zijn afgebeeld heeft ze uit het hoofd geborduurd met verschillende garens. Het gaat over gebeurtenissen die voor haar belangrijk waren. Wellicht vindt u dit kleed net zo bijzonder als ik, het vertelt het levensverhaal van mijn oma.’
De tentoonstelling waar zo’n 100-tal tafelkleden te zien zijn, is onder te verdelen in drie groepen: de kunstenaars, de studenten van de Academie Beeldende Kunst Maastricht en de particulieren die een tafelkleed ter beschikking hebben gesteld met het verhaal erbij.
Wil je meer informatie, neem dan plaats aan de ronde tafel en ga aan de slag met het touchscreen.
De tafelkleden worden vies (volgens mijn kinderen is een tafelkleed bedoeld om op te knoeien) en moeten ze op zijn tijd de wasmachine in waarna ze buiten aan de waslijn in de wind wapperen om te drogen.
Ode aan de Kantfabriek van Iny Hummelink. Iny exposeerde onlangs samen met een aantal textielkunstenaars in Museum de Kantfabriek. Zij volgde er ook een cursus zeefdrukken bij meester-drukker Frans Kok. Vol bewondering zag zij de kantklosmachines in werking. Dit alles inspireerde haar tot het maken van dit tafellaken. De gele ondergrond is een groot gezeefdrukt kantpatroon. De afgebeelde klosmachine is door middel van borduren en zelf ontwikkelde transfertechniek weergegeven.
Na de bezichtiging van alle tafelkleden met het bijbehorende verhaal kun je in de Kant-ine onder het genot van een kopje thee of koffie je gedachten opschrijven op een daarvoor bestemd tafelkleed/-loper.
Het tafelkleed vertelt… is te zien tot 25 september 2011 in Museum de Kantfabriek. Openingstijden: dinsdag tot en met zondag van 14.00 tot 17.00 uur. Groepen kunnen dagelijks terecht op afspraak.
Kijk eens op de site van Angelique Joosten voor bijzondere tafelkleden.
In de nieuwste uitgave van Libelle naar buiten staat een uitgebreid artikel te lezen over Museum de Kantfabriek.
Als ik mijn eerste ingeving had gevolgd, was ik je misschien wel tegengekomen 😉
Nu bleef ik thuis…..helaas!
@ine, jammer, want we hadden elkaar dan zeker gezien en gesproken!
Een tafelkleed is ook bedoeld om de tafel te beschermen. Aangezien wij de leeftijd gehad hebben waarop we knoeien (misschien ook wel nog niet de leeftijd hebben waarop we knoeien) ben ik niet in het bezit van een tafelkleed. Placemats voldoen.
Mooie tentoonstelling lijkt me dit!
Tafelkleden werden bij mijn ouders thuis iedere dag gebruikt.. Bij mij de laatste tijd ook weer en met kerst een speciaal.
Op dit moment zit ik met een speciaal tafelkleed in het hoofd… oude gehaakte kleedjes aan elkaar naaien of op een katoenen ondergrond.. Wat denk je dat mooier is..??
De kleedjes zijn van verschillende maten….
Interessant gekozen thema :tafelkleden die vertellen…….
Mooie verhalen en ideeen over tafelkleden .
De tafelkleden hebben hier in de kast nogal rust gekregen en liggen er stil bij .
Wanneer de kleden konden praten zouden ze veel te vertellen hebben .
Over de gerechten al of niet goed bereid een ieder zich voldoen met een bordje opgeschept en ondertussen vrolijk gekwebbel .
Tegenwoordig met familie samen voor een maaltijd alles laten verzorgen en op stap naar een restaurant .
Het verhaal van vandaag brengt je wel weer op leuke mogelijkheden .
Voor de laatste familie reunie hadden ze placemats bedacht eenvoudig van papier , maar bedrukt met onze gehele stamboom en dat is zeer uitgebreid en daarvoor was de voor en achterzijde nodig .
Ik vond het leuk gevonden .
Ik wens een ieder een fijne dag toe met een goed gedekte tafel . Mocht je komkommers klaarmaken eerst goed wassen en daarna schillen . Een komkommertje geborduurd met andere groente op een tafellaken is ook nog een idee . . .
Het lijkt me leuk om daar met de groep naar toe te gaan. Zelf heb ik een geborduurd tafelkleed van mijn moeder, zij gebruikte het als we met z’n allen thuis waren. B.v met kerst, verjaardagen enz. Nu zet ik deze traditie voort, mede omdat er wat sleetse plekken in zijn ben ik er erg zuinig op !
@Cathrina, persoonlijk vind ik vastnaaien op een katoenen ondergrond niet mooi omdat dan de uitstraling van het gehaakte kleedje in het niet valt. Ik zou ze zo aan elkaar naaien en je kunt er altijd een los katoenen kleed onderleggen als je het op tafel wilt leggen, maar ik denk dat zonder ondergrond mooier is. Je zou zelfs een gekleurd laken eronder kunnen leggen, in ieder geval kun je dan met de ondergrond spelen.
@mieke s, ja, het tafelkleed is eigenlijk in eerste instantie om de tafel te beschermen, maar bij mij wil er nog wel eens geknoeid worden, vandaar altijd de uitspraak ‘een tafelkleed is om op geknoeid te worden’.
@Gerrie, wat een leuk idee en er was teglijk genoeg gespreksstof tijdens het etentje!
Tja, ik heb de komkommers voor deze week laten liggen.
@Jessie, een tafelkleed met herinneringen blijft je altijd dierbaar!
Wat een leuke tentoonstelling lijkt me dat, jammer dat het te ver weg is voor mij.
groet,
Wat een schitterende tentoonstelling Berthi
Leuk artikel ook, bij jou leer ik veel.
Vond het enig om je ontmoet te hebben in Veldhoven
Groetjes Joke
Staande voor mijn open kast vroeg ik aan de stapel tafelkleden: Hebben jullie nog wat te vertellen. Niet veel riep het witte damasten tafelkleed van de Walra. Hoeveel jaar lig ik hier nu al te vergelen? Kopen ze een andere tafel en ik lig maar te liggen. Vroeger kreeg ik nog wel eens een wasbeurtje, maar dat gebeurt de laatste jaren ook al niet meer.
Het tafelkleed wat nu wat wilde vertellen hoorde bij het servies van Blue Saks. Sinds de kinderen uit huis zijn kom ik ook niet meer aan de beurt. Toen ik nog in gebruik was kon je aan het eind van de week zien wat er die week gegeten was. Bietjes, jus, tomatenketchup, aardbeienjam en watergruwel.
Nu ruikt het elke week naar groene zeep met een scheut amonia, waar de tafel mee afgeboend wordt en er zo op gegeten wordt.
Waar zijn alle normen en waarden, wij hebben een andere tijd gekend.
Wat ik wel merk dat er geregeld naar de computer gelopen wordt en daar menig uurtje wordt zoetgebracht. Soms zo lang dat wij hier boven in de kast kunnen ruiken dat het weer mis ging, de aardappels weer aangebrandt.
Door dat ze op een stomer staan zijn ze nog wel te eten met een beetje donkerbruine smaak, maar de pan staat een paar dagen in de week.
De kast wordt maar gauw dichtgedaan en naar beneden om de was van de lijn te halen. De hand- en theedoeken hebben een beter leven en worden elke dag gebruikt en hangen als het weer het toelaat heerlijk te wapperen in de frisse wind.
Snel naar de keuken!!!!!!!!!!!!!! de aardappels.
Berthi
wat een mooi artikel wil er graag neer toe Vr Groet Henny
ELMA…ga zo door met je verhalen en eet smakelijk !!
@Anita A, gelukkig zijn er op dit moment veel mooie exposities waarbij er vast eentje bij jou in de buurt zal zijn.
@Johanna van Zweden, dat is wederzijds Joke. Ik vond het zo leuk om nieuwe gezichten te zien, maar ook bekende! Al met al waren het zeer geslaagde dagen in Veldhoven.
@Elma, zeer kostelijk verhaal!!! Met een grote glimlach heb ik het gelezen!
@Henny, leuk dat je naar deze expositie gaat. Tegelijkertijd kun je de vaste tentoonstelling meenemen!
Elma, wat spelen er leuke gedachten door je hoofd.
@Jeanny de verhalen blijven vaak niet alleen Elma haar hoofd zitten.
Helaas zijn mijn tafellakens hoog in de kast verdwenen. De zwilken liggen nog wel voor het grijpen. Ik met eerlijk bekennen dat ik het wassen en strijken van de tafelkleden me te veel werk werd. Elke dag moest er een schone gepakt worden want er gaat nog wel eens wat over tafel hier. Terwijl je ondertussen toch alleen met volwassenen aan taffel zit.
Elma, prachtig verwoord… en zo waar als wat. Ik zie het dagelijks…
Jammer dat ik deze exposities gemist heb! Ik hoop dat hij nog een keer terugkomt.