Christian Tagliavini combineert mode met fotografie en wel op een zeer speciale manier. Het model krijgt een kostuum aangemeten dat uit karton is gesneden. Christian Tagliavini zegt het volgende over zijn werk: ‘I build up stories and dramatize them using photography and creativity as a skillful artifice being at the same time author, stage designer, costume designer, casting manager, director – and photographer.’
Het ziet er erg leuk uit, doet me een beetje denken aan de paperdolls en van die beschilderde borden waar je hoofd en handen door kan steken. Wat een taille kun je dan hebben, pfff!
Heel knap!
Maar wel heel smalle tailles.
Wat bijzonder, ik heb er met studie naar zitten kijken!
hmm, nog voor één keer zo’n taille. Dat kan dan nu bij Tagliavini. Hij zou op de huishoudbeurs heel wat vrouwen voor de foto kunnen strikken (denk ik). Trouwens …. ik vind het mantelpakje prachtig.
Taille of niet, ze krijgt de onderste knoop niet dicht! Geef mij de bovenste mevrouw maar.
Ook mij schoten direct de aankleedpopjes te binnen. Ik heb nooit het geduld gehad om die netjes uit te knippen; de omvouwstukjes verdwenen meestal na één keer gebruik.
Ze bestaan overigens nog. Ik heb bij van de Moosdijk eens een boek in handen gehad met Victoriaanse poppen, maar ben niet voor de verleiding bezweken.
aankleedpopjes. Wier herinnert zich nog de Dionne vijfling als popjes bij de zeep. Wij hebben jaren die Palmolive moeten gebruiken want mijn moeder zorgde voor een aantal kinderen die ook die popjes van haar kregen, maar niet alle zeepjes,.
Gunst gisteren was ik al begonnen met mijn reactie en waar over vertelde ik ?
De Dionne vijfling aankleed meisjes die kon je sparen bij de PALMOLIVE zeep .
Kom ik hier nu even binnen wippen , heeft Basje hetzelfde verhaal .
Even dacht ik is mijn gepraat toch zomaar geplaatst ? Ik moet me natuurlijk niks verbeelden , want dat kan toch echt niet .
Omdat ik plotseling aan een gebeurtenis dacht vroeger op het werk , dan zou m,n verhaal te lang worden . Eerst opschieten het is al laat en liet de boel maar varen .
Om iedereen nieuwsgierig te maken dat ene verhaaltje vertel ik later wel eens .
Maar voor de vijfling maakte ik veel extra kleertjes , leuk zelf tekenen .
Wat waren ze lief dat vijftal .
Die actie was al voor de oorlog en na de bevrijding toen de eerste foto,s kwamen van de kleine Prinsesjes maakte ik een feestelijke vensterbank met een foto van de Prinsesjes in het midden en vandaar Oranjelinten die door de vijf meisjes werden gedragen .
Veel later gingen de vijf meisjes mee naar het enige nichtje in Amerika en daar zal het waarschijnlijk nog wel goed bewaard zijn .
In werkelijkheid was het leven van de vijf meisjes niet echt rooskleurig ze werden gebruikt voor reclame en voor het publiek te kijk gezet .
Dat begrepen we natuurlijk niet in onze jonge jaren . Bij de foto,s hierboven hoor ik maar steeds over de smalle taille . Laten we daar maar niet mee worstelen , gewoon elke dag er iets van maken zonder die taile ergenissen .
en nu zo’n statieportretten van onze dames en heren politici!