Wist je dat…

Ik borduur verder op de expositie A’DAM Man & Mode. Op deze tentoonstelling kwam ik leuke weetjes tegen die ik jullie niet wil onthouden. Overigens is morgen de laatste dag dat je deze tentoonstelling kunt bezoeken.

Wist je dat…

– Bij een duur maatpak de onderste knoopjes van de mouw open kunnen?
– Bij goedkopere confectiepakken de knoopjes op de mouw zijn vastgezet?
– Londen het centrum is van de mode voor de mannenkleding, terwijl dit voor vrouwen Parijs is?
– Het krijtstreeppak voor het eerst werd gedragen door de Engelse koning Edward VIII in de jaren twintig van de vorige eeuw toen hij op wereldreis was? Krijtstreep komt van het Engelse chalk-stripe, het kleermakerskrijtje.
– Wanneer een pakdragende man gaat zitten, hij de knoopjes van zijn pak los hoort te doen? Zodra hij staat alleen de onderste knoop open is?

– Kleding werd en wordt gebruikt om je status te laten zien binnen en buiten de sociale, economische en maatschappelijke groepen waartoe je behoort?
– Kleding een middel is om je persoonlijke identiteit tot uitdrukking te brengen?


Roberto Payer, foto: Amsterdam Museum

– De Italiaanse Amsterdammer Roberto Payer – directeur van het Hilton Hotel Amsterdam – meer dan 800 dassen heeft?

– De Nederlanders het vaak niet weten op kledinggebied? Zij willen graag bijzonder zijn, de Italianen willen kwaliteit uitstralen, aldus Roberto Payer.
– 18e Eeuwse schilders vaak een Japonse rok in hun atelier hadden zodat de geportretteerde heer er een kon lenen als hij er zelf geen had? Zo kon hij toch zijn rijkdom en status tonen.
– De eerste zijden kimono’s een gift waren van de Japanse keizer aan de Nederlandse gezant?
– Mannen al in de Oudheid rokken droegen?
– Enkele ontwerpers sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw zich laten inspireren door de Schotse kilt?
– Er steeds meer rok- of jurkachtige kledingstukken voor mannen verschijnen, maar in het straatbeeld de man met de gedurfde kleding niet zichtbaar is?

Wie waagt zich aan een toekomstvoorspelling van de mannenkleding?

13 gedachten over “Wist je dat…

  1. Dat vind ik nu leuk nog even verder babbelen over het Mannencostuum . Ik wilde het laatst al even aantippen .
    Je weten te gedragen als man met een costuum . Over de knoopjes aan de mouwen , bij een confectie costuum is er aan de mouw ook geen splitje ! Soms een klein tipje als schijnsplitje . Bij het maatwerk is er een echte sluiting met knopen en knoopsgaten .
    Je moet eens weten wat een werk je beleefd wanneer er aan de mouw een verandering moet worden aangebracht . Om heel zuinig te werken en er soms al een sleetsrandje langs de mouw komt kun je de mouw heel iets inkorten omdat weg te werken en en er verder een versteviging in te verwerken en dan alles weer netjes afmaken . Deze trucjes werden natuurlijk veel toegepast in zuinige tijden zoals in en vlak na de oorlog .
    Dragen van een costuum dat vraagt om een protocol met de knopen los bij het zitten , hoe zou het er uit zien om de knoopsluiting dicht te laten . Heel de charme van het pak in de kreukels , denk aan de revers !
    Je kunt het meemaken bij de kamerdebatten , helaas ook niet iedereen meer zo correct gekleed . Bij een interruptie of spreekbeurt klaar staan bij het spreekgestoelte en zie dat ene knoopje wordt netjes dichtgeknoopt .
    In had eigenlijk niet zoveel interresse in het mannencostuum , je kunt meer franje verwerken voor de vrouw . Ik ben toch blij dat ik er enkele jaren mee bezig geweest ben . Ik vertoef met het blog van deze dag weer even helemaal in het atelier en ruik de geur dat enorme perskussen de lat om je geperste onderdeel extra te verscherpen . De plooien in de broek bijvoorbeeld .
    De kleermakers zitten op de tafel met hun benen in kleermakerszit en wij de dames op de tafel en onze voeten op een stoel .
    Er staan meerdere naaimachines en dan de glazen commando kamer van de coupeur . We werden altijd goed in de gaten gehouden als hij aanwezig was .
    Op de zaterdagmiddag de stem van een onzer grote oppermeesters door de intercom , kan er nog een broekje korter , meneer moet over een paar uurtjes met de trein mee . En dan durfje je niet tegen te spreken . Zou dat nog bestaan vlak na je aankoop de pantalon even op maat laten maken ?
    Dit was dan heel even een korte terugblik uit de jaren 50 .

  2. Ik heb het een en ander aan herencolberts in mijn handen gehad in de jaren dat ik voor een herenmodezaak veranderwerk deed. Dure en minder dure. Allemaal met split, knoopsgaten en knopen. De dure had ik het liefst: daarvan waren de knoopsgaten opengesneden en díe mouwen kon ik dus niet korter maken. 🙂 De goedkoopste, daarvan kun je de knoopsgaten tamelijk makkelijk uithalen en dan kun je de mouw ook netjes korten maken. Een heleboel werk en hoe leuk ik veranderwerk ook vind, herencolberts vind ik vreselijk!
    Ik snap trouwens niet hoe mannen het kunnen dragen. Niks is er natuurlijk aan: gepantserde voorpanden, stijve schouders en nog meer verstevigingen die ervoor zorgen dat de drager in het jasje moet en niet het jasje om de drager. Ik heb wel eens een damescolbertje gedragen maar ik voel me er niet lekker in.
    En dat gedoe met knopen open en knopen dicht: mannen die de etiquette niet beheersen vallen feilloos door de mand. We hebben nu weer een minister-president die meestal weet hoe het hoort. (waarmee ik niks wil zeggen over de politiek)
    Van mij mag het ‘herenkostuum’ verdwijnen.

  3. Een pak is inderdaad voor veel mannen niet hun favoriete kleding, dat zie je als ze het dragen. Om over die afschuwelijke stropdas nog maar te zwijgen.

  4. En zoals ik het al eerder zei ik vind een man in een pak met mooie stropdas er juist heel goed uitzien. Maar, en nu ga ik lekker generaliseren, de Nederlandse man weet over het algemeen niet hoe hij een pak moet dragen. Het straatbeeld in Nederland wijkt duidelijk af van b.v.dat van Italië. De stoffen, de snit, de allure van een mooi maatpak, dat past niet bij het Nederlandse credo van doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.
    Een leuke anekdote in dit verband. Er was een bijeenkomst van de G20. Allemaal heren in keurig grijs pak. Het was een feestelijke bijeenkomst dus de heren kregen een bloem in het knoopsgat (zo a la de anjer van Prins Bernhard). Maar ja Jan Peter Balkenende had geen knoopsgat, dat was een pseudo gestikt exemplaar. En daar stond de premier van Nederland, als enige, met een bloem met een veiligheidsspeldje op z’n jasje geprikt. Als enige van de G20 geen maatpak. En dat valt op bij de echt grote wereldspelers. En het is misschien niet eerlijk maar op zulke dingen wordt gelet door diezelfde grote jongens, een Nederlander “met een confectiepakkie an” (Louis Davids zong het al in de jaren 30 van de vorige eeuw).
    Anneke SK

  5. Het zal wel aan mij liggen….en ik zal er ook wel géén verstand van hebben….maar die Roberto Payer, met zijn 800 dassen, draagt op deze foto in mijn ogen een wel zeer slobberige broek.
    Hijs m eens op jongen!!!
    Maar ja…t zal zo wel horen 🙂

  6. Herenkleding is vaak beroepsgebonden. Denk aan de uniformen, tegenwoordig zijn veel mensen te herkennen aan hun kleding. De hulpdiensten zijn met hun opvallende kleding goed te herkennen.
    Op het station zie je vaak jonge mannen in een (verplicht) keurig pak aan het begin van hun loopbaan werkend bij een bank of verzekering. Zo gauw ze thuis zijn wordt er gauw een spijkerbroek aangetrokken.
    Vroeger ging je in het zwart naar een begrafenis, tegenwoordig is het een kleurrijk geheel met heel veel spijkerbroeken en zonder stropdas.

  7. Het is een maatpak. Ik heb de foto even vergroot, ach zondagmiddag dus toch tijd, en de revers zijn doorgepit en het onderste knoopje aan de mouw is open, dus maatwerk. De goeie man heeft alleen een beetje embonpoint oftewel een buikje en zijn broek zakt onder dat buikje en ziet er dan te lang uit. Even hijsen en hij zit weer (even) goed.
    Anneke

  8. Ik heb een schoonzoon die veel maatkleding draagt. Dus van die mouwsplitjes wist ik al. Ik moet zeggen dat ik altijd nogal moet lachen om al die “do and don’t” s. Mijn man draagt ook geregeld mooie pakken van goede kwaliteit maar geen maatkostuum. En eerlijk gezegd: voor mij hoeft dat ook niet. Al kan ik natuurlijk het vakmanschap wel waarderen.
    Leuk logje om te lezen!
    Groetjes,
    Janny

  9. Oh help, laat ik nou niet vallen op mannen in pak…. maar de weetjes zijn interessant, zo leer je altijd weer wat! Tot mijn spijt moet ik er altijd een beetje om lachen, sorry dames en heren die wel van herenkostuums houden (of moeten houden vanwege hun werk). Het staat op de een of andere manier in mijn beleving altijd zo onecht… Geef mij maar een man in stevige, stoere kleding. Maar gelukkig dat smaken verschillen! Het blijft leuk om er over te lezen, bedankt Berthi en een fijne zondag!

  10. @Lupineke: Ik ben je medestander.
    Mannen hijsen zich alleen vrijwillig in zo’n harnas, omdat ze hun carrière/de bedrijfscultuur belangrijker vinden dan hun welbevinden.
    Zouden ze thuis in hun driedelig onderuit op de bank naar een voetbalwedstrijd kijken? Ik denk het niet.

  11. Leuk al die verhalen over het ‘pak’. Een goed zittend kostuum is mooi om te zien, maar of het altijd prettig dragen is… dat betwijfel ik.
    Ik kan het ook enorm waarderen als een man een duidelijke eigen smaak heeft en het straatbeeld daardoor kleurrijk maakt.
    Anneke, Roberto Payer draagt altijd een maatpak. Hij laat zijn kostuums in Italië maken. Nu nog even op dieet en zijn maatpak komt perfect tot zijn recht!:-)

  12. wat veel weetjes!
    gisteren (31/1) droeg de acteur Sabri Saad El Hamus een zeer opmerkelijk, gedrapeerd hemd in de uitzending Pauw & Witteman.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *