Net als Dorien heeft ook Tilleke Schwarz de tentoonstelling Berend Strik – May I Show You My Pictures? bezocht die nog tot en met 9 januari 2011 te zien is in Museum het Valkhof. Tilleke stuurde mij een textielkaart met de afbeelding Sniez, een werk uit 1998.
Sniez. Bij een afbeelding van een bakker denkt iedereen meteen aan positieve dingen, zoals de geur van vers brood. De bakker staat centraal in beeld, maar is onscherp weergegeven, omdat zijn concrete portret niet te dominant mag zijn. Het gaat de kunstenaar niet om de persoon in kwestie, maar om de weergave van het beroep van bakker. Rond de bakker bevinden zich drie zeemeerminnen die zijn samengesteld uit perfect gevormde blote dames uit de Playboy. De kunstenaar heeft ze met de naaimachine een fraaie staart gegeven. De ondergrond bestaat uit Chinese zijde. De exotische kleuren van deze verfijnde stof brengen de beschouwer in vervoering. Eenzelfde verleiding ervaart de bakker ook als hij tijdens het werk wegdroomt en misschien denkt aan bountystranden en zeemeerminnen. Net als de kunstenaar moet hij uit zichzelf de kracht halen om de stap van realiteit naar fantasie te wagen.
Het werk Sniez behoort tot de collectie van Museum het Valkhof.
Ik dacht nog, Nijmegen is dichtbij dat zal wel lukken en nu is het al weer bijna 9 januari.
Gewoon lekker gaan, Willy!
Het is de moeite waard.
Tilleke
Zondag!
goed dat je e.e.a. uitlegt – zo zie je de details die je anders ontgaan. ben benieuwd wat de bakker uiteindelijk – zo wulps dromend – gebakken heeft …
Vanmiddag naar de tentoonstelling in de kantfabriek in Horst……..
Bij de titel SNIEZ moest ik denken aan een bakker die moet niezen van al dat stof (van de meel). Ik zag hem al niesen boven het beslag. Lekker hygiënisch!
Gezellige jaarwisseling, allemaal!
@Tilleke, dat was ook mijn eerste gedachte toen ik het hier las.
Een flinke niesbui….maar dat zal de zeemeerminnen wel laten schrikken 😉
Bewondering heb ik voor degene die op deze manier durft te werken, het is vernieuwend.
Zelf ben ik nog lang niet zo ver en denk dat het er ook nooit van zal komen.
Genieten doe ik nog steeds als ik weer een merklapje mag tekenen, nu voor twee jongens van 6 en 11 jaar die onder toezicht van oma zelf aan het borduren zijn. Ze denken erg goed na, oma mag er een ooievaar op staan dat is het wapen van den Haag.
De kleinste vond een poes erg lief.
@Mien B., een prachtig uitstapje!
@Tilleke Schwarz, daar moeten we maar niet teveel over nadenken!:-)
@elma, dat is enig, twee jonge jongens die aan het borduren zijn. Mogen we straks hun borduurwerkjes bewonderen?