LiesbethJ: ‘Nog ’n kaartje uit Engeland. Ik was in Chatsworth waar dit schilderij hangt van Cornelis de Vos (1623). Het is zijn dochter. Wie zou die mooie jurk hebben gemaakt? Zijn vrouw? Geen idee! Maar wel erg mooi en knap hé!’
Magdalena stond vaker model voor haar vader, de portretschilder Cornelis de Vos (1584-1651). In drie familieportretten figureert ze als lid van het gezin. Op het schilderij dat je ziet op de textielkaart verschijnt ze levensgroot. Het prachtige resultaat legde de schilder geen windeieren: tussen 1623 en 1635 kreeg hij talrijke opdrachten voor het maken van gelijksoortige individuele kinderportretten. Het schilderij van Magdalena bevindt zich in het Chatsworth House. In 2000 werd het schilderij uitgeleend aan het Frans Halsmuseum in Haarlem voor de expositie Kinderen op hun mooist, het kinderportret in de Nederlanden 1500-1700. Deze tentoonstelling was in 2001 ook te zien in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen. Het komt niet vaak voor dat ik twee keer naar dezelfde tentoonstelling ga, maar deze expositie was zó bijzonder dat ik zowel naar Haarlem als Antwerpen ben geweest zodat ik het schilderij van Magdalena van zéér dichtbij heb kunnen bewonderen.
Magdalena draagt een rode rok met een bijpassend rood lijfje. Rondom is de rok opgenomen zodat de geborduurde rand (Holbeinsteek) van de lichte onderrok zichtbaar is. Het lijfje, de schouderkleppen, mouwen en leibanden zijn versierd met goudgalon. Ze draagt een eenvoudig wit linnen schortje met een smal randje kant. De opstaande batisten kraag en de manchetten zijn afgezet met kant. Magdalena draagt het blonde krulhaar, samengebonden in een paardenstaartje. Op haar hoofd draagt ze een krans van vers geplukte bloemen die verwijzen naar onschuld en reinheid. In haar hand heeft ze een kers die in de schilderkunst bekend staat als ‘de vrucht van het paradijs’, een zekere beloning voor een deugdzaam leven. Als enig sieraad draagt zij een dubbele gouden schakelketting met een kruisje. Magdalena heeft een ondeugend lachje!
Prachtig plaatje.
Dit was natuurlijk haar zondagse jurk. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat ze hierin ging kaatseballen of zo.
Eigenlijk waren kleren van de kinderen meer een minitauur van de kleding van hun ouders.
Hebben we het daarover hier al niet een keer gehad?
miniatuur
te snel typen!
@ine, daar hebben we het inderdaad al eens eerder over gehad. Deze kleding is té mooi en té sjiek, maar uiteraard prachtig voor een schilderij.
Het is een prachtig plaatje van een lief meisje . Wanneer je er goed over nadenkt zou je zeggen dit meisje treedt op in een toneelstukje . Eigenlijk geen kleding waarin een kind zich goed kan bewegen .
Het geheel ziet er heel mooi uit .
En het is een fijne combinatie van kleuren en motieven .
Het doet me ook weer even denken aan een Zondagmiddag dat wij door moeder opgetut werden , want de vriend van ons buurmeisje had net een foto apparaat gekocht , hij zou ons fotograveren . Mijn zusje nog erg klein werd vooral gemaand haar jurkje netjes en schoon te houden , dat was wel even moeilijk . Toch zijn er die middag aardige foto,s gemaakt .
Prachtige kleding maar inderdaad kun je als kind je dan niet uitleven. Dat heb ik nu ook. Sjieke kleding in de kast maar wanneer draag ik het. Door de week ben ik het huis aan het bij houden of duik ik de tuin in. Zondags ben vaak te lui en kom ik laat op gang. En asl ik nu naar buiten kijk trek ik ook liever een spijkerbroek met een trui aan. Het lijkt wel herfst.Bbbrrr.
Hilda, zoals jij het beschrijft, dat is heel herkenbaar!
Maar wat is het een prachtig portret dat je ons vandaag laat zien Berthi!
vrolijk meisje, maar of het hofleven destijds zo ongedwongen was als nu…Ik kan me nog steeds verbazen dat mensen met een kwastje en een beetje verf zoiets kunnen neerzetten, ](Is niet erg respectvol maar ja…)
En dan te bedenken dat kinderen snel groeien. Waarschijnlijk heeft ze deze outfit slechts een enkele keer kunnen dragen.
Ik kan me trouwens niet voorstellen dat (een dochter van) een schilder zulke verfijnde kleding bezat.
Het is waarschijnlijker, dat ze het in werkelijkheid nóóit aan heeft gehad, maar dat de schilder de kleding heeft geschilderd terwijl het op een stellage hing.
LiesbethJ, begrijpelijk dat je dit twee keer wilde zien. Het is (zeker voor handwerk-geïnteresseerden zoals wij) een prachtig schilderij!
Zou het rode lijfje van de jurk los zijn met een rok? of zit het aan elkaar? Het is niet te zien. Wat een schoonheid dat jurkje! En er is niet nieuws onder de zon want ik ben een ballonjurkje aan het maken voor m’n jongste, daar moest ik direct aan denken. Weer een mooi blogje, Berthi! Bedankt!
groetjes Antje
Prachtige kledij.Maar de kledij van onze kleinkinderen zijn wel zo practisch.Maar het is en blijft een prachtig plaatje.
Wat een mooie kaart. Deze schilder moest welgesteld zijn geweest, wil hij zijn dochter deze kleren laten dragen.
Wij (ons kantgroepje Amsterdam) hebben altijd nog eens het idee gehad om Maurits een zusje te geven, het is er nooit van gekomen.
ha,ha, ha, wat een praktische opmerkingen lees ik hier 😉 Het is een pláátje dit meiske en haar jurk is prachtig. De kleding in die tijd zat nu eenmaal niet zo comfortabel als die waar wij ons in mogen hullen. Elma, wat een prachtig idee, een zusje voor Maurits, komaan pak de klosjes en zit niet te dralen 😉
Wat een PLAATJE !
@Saskia, ik heb het schilderij twee keer gezien!:-) Een keer in Haarlem en een keer in Antwerpen!
@Antje, het rode lijfje is inderdaad los van de rok. Het lijfje valt in de rok. Op de afbeelding zie ik de smalle band van de rok. Ik zal mijn tekst aanpassen want ik beschrijf het niet duidelijk.
Jouw dochter zal stralen in haar ballonjurkje.
@Elma, tijd vrij maken en aan het zusje voor Maurits beginnen. Alleen is ook zo alleen!
Okee Berthi. Ik heb over de quootjes heengekeken. Dacht dat de hele tekst van Liesbeth was. 😉
Ik had moeten schrijven:
Berthi, begrijpelijk dat je dit twee keer wilde zien. Het is (zeker voor handwerk-geïnteresseerden zoals wij) een prachtig schilderij!
wat is dit toch een mooi plaatje.
en speciaal door de holbein steek.
Mij valt vooral het gezichtje van het meisje op, meestal zie je op schilderijen uit die tijd de stijve, volwassen gezichtjes van kinderen die eigenlijk helemaal geen kinderen mochten zijn. Maar dit meisje is echt een kindje, met een heel lief meisjesgezichtje! Kijk eens naar die oogjes! Prachtig schilderij!!
ja, hier heeft ze een ondeugend lachje – ik hoop dat het lachen haar niet te snel is vergaan …
@Saskia, het is ook lastig als ik zoveel tekst schrijf!:-)
@MM, leuk dat jij iets schrijft over de Holbeinsteek. Deze steek vind ik nu ook zo speciaal aan dit schilderij. Maar ook hoe het meisje is neergezet, een beetje ondeugend zoals een kind hoort te zijn. Dit schilderij is absoluut favoriet bij mij.
@lupineke, zo is het!
@lheurebleue, als de vader zijn dochter op deze manier portretteert dan mag ik aannemen dat hij het ondeugende van zijn kleine meisje best mag en dat zij dit hopelijk haar hele leven heeft behouden.
Wat een prachtig portret! Ik herinner me dat ik naar die tentoonstelling ben geweest,jaren geleden.I.v.m.textielpost zou ik graag het adres van Berthi willen hebben . is het mogelijk dat via mijn hotmail te krijgen? Bij voorbaat dank.
@MarianneP, ik zie het schilderij van Magdalena zo voor me ondanks dat het inmiddels tien jaar geleden is dat het schilderij in het Frans Halsmuseum hing. Heb je eenmaal dit schilderij in het echt gezien, dan vergeet je het nooit meer.
Als je mij een mail stuurt via het mailformulier dat linksboven op mijn blog is te vinden, dan stuur ik je een berichtje terug met mijn adres.
Prachtig, wat een lief gezichtje en die onderkant van de jurk, zo mooi geschilderd!