Handwerkende vrouwen II

Deel I van Handwerkende vrouwen tref je aan in deze log. Vandaag het vervolg. Kleurrijk en hopelijk ook vrolijk gaan deze vrouwen door het leven.

Anneke Schoonenberg Kegel maakte de eerste drie foto’s in San Cristobal de las Casas in de streek Chiapas in Mexico. Anneke: ‘Wij kwamen daar aan na een lange nacht gereisd te hebben met de openbare streekbus. Je staat dan wat wankel en slaapdronken op de benen. Maar de markt van de Tzotzil-indianen is ’s morgens, dus toch direct ernaar toe om deze foto’s te maken. De indianen trekken uit hun dorpen in de omringende bergen naar de markt om er hun waren te verkopen. Het toerisme heeft in San Cristobal, een typisch koloniaal plaatsje, nog geen hoge vlucht genomen zoals aan de kust van Mexico. Het stadje ligt op ruim 2000 meter hoogte, voor Mexicaanse begrippen is het er dus koud vandaar ook die dikke rokken.’

De laatste foto is door Anneke gemaakt in Guatemala.







20 gedachten over “Handwerkende vrouwen II

  1. Nijvere vrouwenhanden .
    Het mag zeker na vele zwaardere arbeid die vrouwen ook moeten verrichten wel een rustpunt zijn om met velen samen zittend te werken . Wat een stapels liggen er en zo kleurrijk .
    Ik zou er wel even langs willen wandelen om alles van nabij te bewonderen .
    Iedeeen is erg ernstig bezig .
    Is het een samenwerkingsverband of werkt een ieder voor zich ?
    Eigen kleding versieren en ik denk het meest voor de verkoop .
    Het garen waarmee gewerkt wordt , de patronen .
    Voorgetekend , overdracht van bestaande patronen die zo lange tijd blijven voortbestaan .
    Zoals overal zullen er wel eens veranderingen bedacht worden of zo maar ontstaan . Veel motieven leven vaak voort . We zien het overal gebeuren .
    Mooie beelden om er nog wat over na te dromen op dit rustige weekend .

  2. Dank je wel voor deze mooie foto’s. Het is goed om je blik te verruimen en verder te kijken dan je eigen wereldje! Handwerken verbindt vrouwen met elkaar en zorgt er in grote delen van de wereld voor, dat vrouwen een (deel) eigen inkomen kunnen verdienen. Da’s weer eens andere koek dan mijn gehandwerk als hobby…goed om hier bij stil te staan!
    groetjes van Lupineke

  3. Wat kijken ze ernstig. Maar ja, het is dan ook een verschil of je voor je hobby màg of voor je levensonderhoud moet handwerken.

  4. De eerste drie foto’s zijn genomen in San Cristobal de las Casas in de streek Chiapas in Mexico. Wij kwamen daar aan na een lange nacht gereisd te hebben met de openbare streekbus. Je staat dan wat wankel en slaapdronken op de benen. Maar de markt van de Tzotzil-indianen is ’s morgens dus toch direct ernaar toe om deze foto’s te maken. De indianen trekken uit hun dorpen in de omringende bergen naar de markt om er hun waren te verkopen. Het toerisme heeft in San Cristobal, een typisch koloniaal plaatsje, nog geen hoge vlucht genomen zoals aan de kust van Mexico. Het stadje ligt op ruim 2000 meter hoogte, voor Mexicaanse begrippen is het er dus koud vandaar ook die dikke rokken. Een Duits echtpaar Frans en Gertrude Blom heeft in de jaren 50 een centrum om de indianen te helpen opgericht, Na Bolom. Het is er nog steeds maar functioneert nu o.m. als hotel. Over het leven van Gertrude Blom heeft Inez van Dullemen in 1993 een mooi boek geschreven Het land van Rood en Zwart.
    Anneke SK

  5. Geweldig Anneke,wat een prachtige foto,s .Volgens mij “lijden” wij aan dezelfde “ziekte”.Te weten reizen en handwerken en foto,s maken van handwerkende vrouwen.Misschien leuk om elkaar eens te ontmoeten?Volgens mij komt de vrouw op de onderste foto uit Guatemala zo aan de kleding te zien.Of vergis ik mij?Verder ga ik meteen op zoek naar dat boek.

  6. De onderste foto komt inderdaad uit Guatemala. Goed gezien Thera.
    Reizen, lezen, handwerken, foto’s maken, muziek (luisteren want ik kan niet spelen), kunst, er is zoveel waar ik van houd.
    Ben jij lid van Merkwaardig. Het is de bedoeling dat ik 9 oktober naar de ontmoetingsdag ga. Misschien zien we elkaar dan daar?
    Fijn weekend,
    Anneke SK

  7. In een boek over shetland breien las ik dat vrouwen daar breiden om geld te verdienen. En dan MOET je. Nu de levensstandaard op de shetland-eilanden niet meer mede afhankelijk is van breiwerk pakken ze geen naald meer in de hand….
    Voor ons hobbyhandwerkers is het moeilijk voor te stellen dat mensen hiermee bezig zijn uit bittere noodzaak. Ik denk dat dát de reden is waarom er zulke sombere gezichten te zien zijn. Handwerk is daar van levensbelang en geen hobby.
    Maar het blijven mooie handwerken en mooi foto’s.

  8. Wat kijken wij toch graag naar deze foto’s.
    Prachtig om te zien. Wij boffen maar dat Anneke zulke mooie reizen heeft gemaakt en dank zij de web-log van Berthi ons mee kan laten genieten.
    De vrouw op de eerste foto is bezig met een blousje net zo een als ze er zelf draagt.
    Zo kun je uit kleine lapjes de mooiste kledingstukken naaien.
    En nog allemaal zonder leesbril.

  9. Misschien kijken ze daarom wel zo ernstig. Ze moeten zo turen zonder bril.
    Anneke SK

  10. Mooie foto’s!
    En oma Mien gaat nu 3 knikkerzakken naaien. De kleindochters hebben al hun lievelingskleuren aangegeven.Dat wordt zoeken in de lapjes.

  11. @Anneke SK, dank je voor de toevoeging die ik zometeen bij de log zal schrijven.
    @Thera, bol.com is toch wel handig. Nieuw of antiquarisch, het maakt niet uit, het is vaak bij deze internetboekhandel te vinden.
    @Mien B, ha leuk, het is weer knikkertijd!

  12. Anneke….ik ben inderdaad lid van Merkwaardig,maar ik heb voor de 9e oktober al iets anders.Mocht je het leuk vinden,dan kan je via Berthi mijn e-mailadres vragen en kunnen we misschien een afspraak maken.Anders wordt het januari,want dan is er weer een Merkwaardig dag.

  13. Die laatste foto….heeft die mevrouw nu allemaal reepjes geweven stof voor zich. En is haar blouse dan uit zulke reepjes gemaakt?
    Of zou het toch een grote lap zijn geweest.
    Ben ik eigenlijk wel duidelijk? 🙂

  14. Ik ging eens zoeken:
    Huipiles is de traditionele blouse voor vrouwen. Het bestaat meestal uit 2 of 3 stukken geweven stof, die naderhand aan elkaar genaaid wordt.
    Hoera voor t internet!

  15. Hallo Ine, dank voor je linkjes. Fijn he dat we tegenwoordig alles kunnen opzoeken op het internet. Doe ik ook steeds. Vooral nu ik een laptopje in de woonkamer heb.
    De mevrouw op de laatste foto heeft allemaal reepjes geweven kralen voor zich. Daar maken ze de mooiste tassen en ceintuurs van. Je kunt gemakkelijk een extra koffer vullen met al het moois dat je onderweg ziet. We hebben dan ook altijd overgewicht op de terugweg.
    Thera ik stuur Berthi een mailtje.
    Groetjes,
    Anneke SK

  16. Kom ik net uit de zitkamer en zag het carnaval gebeuren in Rotterdam , ook een heel kleurig iets . Ik zat mij al te verwonderen over al de costuums die ze meestal zelf maken , veel materiaal en tierlantijnen . Dat is dus echt voor deze feestelijke dag . Nu weer even op internet en natuurlijk de linkjes richting google langs gaan , wat een kleurenpracht .
    De avond is al ver gevorderd en zo meteen komt Berthi met haar programma voor de nieuwe dag . We kunnen het bijna niet bijbenen . Ine heeft de linkjes gevonden met alle aanvullingen van Anneke , dank juliie wel .
    Zo was het met nagenoeg geen zon vandaag toch een heel kleurige dag .
    Er kwam zoveel moois voorbij , genieten om het allemaal te bewonderen . Wat leren we weer veel .

  17. @Ine, er komt nog een foto met een huipil. Maar je zag al eerder een mooie foto van een huipel, namelijk hier:
    http://berthi.web-log.nl/berthi/2010/07/wasplaats-in-guatemala.html#tp
    Prachtige links! Inderdaad heel handig dat we alles via internet kunnen opzoeken, maar… textielpost is daarom extra charmant omdat we de informatie via de ‘ouderwetse’ manier binnenkrijgen.
    @Gerrie, ik zag bij het Jeugdjournaal het zomercarnaval voorbijkomen. Schitterende kleurrijke kostuums, en op zo’n grauwe dag als vandaag geeft het extra kleur.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *