Van Hongarije naar Guatemala, van daaruit naar Jemen om kennis te maken met de wasrituelen van dat land. We zijn er nog niet, want vandaag komen we samen met Elly in China aan waar zij in mei voor vakantie was.
Elly: ‘Deze foto’s maakte ik in het zuiden van China toen we over de Li-rivier voeren van Guilin naar Yangsou. Aan de oevers zag ik op veel plaatsen de vrouwen hun was doen. Soms met een paar dames samen, maar vaak ook alleen of zoals die ene mevouw in het gezelschap van haar buffel. Het water was in mijn ogen niet echt schoon te noemen, zo hier en daar zag je industrie liggen, dieren werden er gewassen en soms zaten mensen ook in een overduidelijke hurkhouding. Het cruisescheepje dat voor ons voer had, net als ons eigen schip een keuken op de achterplecht. En staande op het dak van ons schip was ik er getuige van dat ze de groenten en de vaat wasten in de rivier. Het eten aan boord zal best gesmaakt hebben, maar ik heb er niets van geproefd…’
Via de afgelopen logs zijn we er achter gekomen dat in diverse landen op de voor ons ouderwetse manier wordt gewassen. Bijna niet voor te stellen.
Het idee dat in de rivier de was wordt gedaan, de groente en de vaat wordt gewassen en mensen hun behoefte doen… onbegrijpelijk. Het is maar goed dat je niets hebt gegeten op het cruisebootje, de kans was groot dat je daarna ziek van boord stapte.
We reizen wat af met z’n allen. Prachtig Elly, foto’s en verhaal. Reizen verbreedt de blik op de wereld dat blijkt maar weer. Ver weg is het prachtig maar oh wat zijn we onmetelijk rijk in Nederland, financiële crisis of niet. Alleen al het feit dat er schoon drinkwater uit de kraan stroomt vinden we heel gewoon. En onze wasmachines sparen zo veel tijd die we b.v. kunnen gebruiken om te handwerken.
Anneke SK
Weer een wasverhaal, zonder dat ze het van elkaar wisten werden er heel veel foto’s gemaakt van vrouwen aan de was. Ieder dacht dan denk ik aan thuis aan hun moderne wasmachine.
Op de derde foto draagt de vrouw een moderne jeans.
Inplaats van je hond neem je gewoon je buffel mee.
Soms is het maar goed dat je niet weet wat je allemaal aan boord eet.
Door problemen met de uitvoer van Marrokko naar Spanje hebben wij van Tanger naar Marseille gevaren op een schip uit Cassablanca. Gelukkig ben ik de laatste dag pas in het kombuis wezen kijken, anders had ik geen hap door mijn keel kunnen krijgen.
Het geslachte schaap hing zo in de keuken en niet in een koeling.
Weer een wasdag vandaag , maar wel op een ander plekje op de aardbol .
Vrouwen die wassen en op het scheepje wordt druk gekokkereld door het manvolk .
Of het water schoon is voor de was en afwas dat is dus niet zo al te zuiver .
De vele flesjes met drinkwater die tegenwoordig over de toonbank gaan , alleen maar om zo af en toe een slokje te kunnen nemen . Ze sjouwen het overal met zich mee .
Voor mij veel te lastig en of die enkele slokjes er wat toe doen .
Het is veel beter om af en toe een flink glas met vocht te drinken , dan zo,n klein slokje . Het kraanwater hier is goed te gebruiken om te drinken .
Wat gebruiken wij sloten water , we draaien onze kraan maar open .
Waar zo opeens de waterflesjes drang vandaan is gekomen ik weet het niet .
Na het zien van al de wasrituelen langs de waterkant moeten wij toch wel heel goed beseffen in welk een rijkdom we leven .
En met meer vreugde onze schone kleren uit de kast halen .
Ja, die luxe,onze wasmachines en -drogers (die ik overigens niet heb, die laatste),in vergelijking met de situatie in andere landen, jullie hebben allemaal gelijk, maar toch..mijn verhaal over de wasplaats in hongarije heeft een klein beetje een andere nuance: natuurlijk was wassen daar vroeger ook een loodzwaar onderdeel van het huishouden, maar het bijzondere van die wasplaats nu is dat de vrouwen in het dorp er trots op en blij mee zijn. Ze hebben praktisch allemaal een wasmachine, maar soms gaat er dus niets boven het water uit de bron, zacht en schoon en een lekkere klus als het warm is en voor de zware textiele stukken zoals lopers machinesparend. Ze beschouwen het als een luxe en ik weet dat de vrouwen uit de omliggende dorpen er ook best jaloers op zijn! Niet alles wat “armoe” lijkt, is het ook!
Ik heb ook nog een “smakelijk”verhaal…In datzelfde Zuid-China gingen we eten in een klein restaurantje langs de kant van de weg.Het toilet was een meter of tien terug en heel ingenieus tegen de berghelling aan gebouwd.Je hing boven een gat in de grond,maar dat is vaker de gewoonte in het buitenland.Het speciale van dit gat was,dat alles wat je daarin deponeerde,terecht kwam in het onderlangs stromende riviertje.Wel hygiënisch dacht ik nog.Totdat ik goed keek en zag dat de kokkin van dat restaurantje tien meter verder in datzelfde riviertje de andijvie stond te wassen,terwijl mijn “jeweetwel”eraan kwam.Kunnen jullie begrijpen dat ik toen maar aan de crackers ben gegaan? Sorry,het is een smerig verhaal en heeft niets met textiel te maken,maar wel leuk toch??
Ik heb al vaker geschreven dat de reizen die ik gemaakt heb me terug brachten naar het Nederland van mijn jeugd of nog verder terug in de tijd naar de verhalen van opa’s en oma’s.
Heerlijk om de reacties te lezen die jouw stukjes teweeg brengen Berthi! groet Elly
Al die verhalen over wasplaatsen brengen verkoeling bij de hitte !
Hier heeft de WASMACHINE weer zijn best gedaan en slapen we vannacht tussen de frisgewassen en buiten gedroogde lakens !
@Anneke SK, het is goed om af en toe stil te staan bij onze rijkdom. We hebben het heel erg goed.
@Elma, ze zeggen niet voor niets dat het maar goed is dat we niet alles weten.
@Gerrie, door al deze wasverhalen realiseren wij ons weer eens hoe goed we het hebben.
@Frouke, je hebt gelijk.
@Thera, brrrrrrrrrr, ik zou ook geen trek in eten hebben!:-) Je houdt er wel een leuk verhaal aan over!:-)
@Elly, verhalen en reacties zijn verbonden met elkaar!
@Mien B., … en nu nog hopen dat vannacht de temperatuur goed daalt.
Heb heerlijk door de textielpost heen gebladerd. Zo leuk om alle verhalen te lezen!
@boomkruiper, leuk dat jij zo enthousiast reageert op textielpost. Ik geniet er ook zo van!
ik heb genoten van je wasplaatsenreeks – zo’n universele plekken op de hele wereld. heel wat anders dan ons handig maar eenzaam wassen …