Lezing: Lotusschoentjes

Sittard is de plaats waar Weefkring Zuid-Limburg haar bijeenkomsten houdt. Op 17 januari 2006 was ik bij ze op bezoek voor de lezing over mangeldoeken en vanmiddag was ik er opnieuw om mijn verhaal over de lotusschoentjes te vertellen en te laten zien. Wederom zaten de weefsters aandachtig en geboeid te luisteren. Niet alleen zij genoten, maar ik ook.

20 gedachten over “Lezing: Lotusschoentjes

  1. Leuk om daar iets over vertelt te krijgen! En wat fijn dat iedereen daar zoveel plezier aan beleefde.

  2. @Marijna, heel graag vertel ik elke keer opnieuw het verhaal over de geschiedenis van de lotusschoentjes. De meeste mensen weten vaag iets over de lotusschoentjes waardoor ze dan ook met veel belangstelling luisteren. Bovendien is iedereen zeer verbaasd als ze authentieke lotusschoentjes zien.

  3. Berthi wat zou het leuk zijn als je voor Merkwaardig ook eens over de Lotus schoentjes komt vertellen.
    We houden moed… wie weet !! het staat nu zwart op wit.
    groetjes van Lies

  4. Het lijkt mij ook enig om het verhaal eens te horen en de schoentjes in het echt te zien.

  5. Afgelopen week zag ik nog een programma op tv over de schoentjes en daar kwam één van de laatste vrouwen die dit nog had aan het woord en ook een vrouw die dit allemaal net niet meer meegemaakt had. Heel indrukwekkend.

  6. Ja Berthi, ik zou je lezing ook wel eens willen beleven. Dus op een Merwaardig-dag is een goed idee van Lies.

  7. Een tijd gelden stond er een heel groot artikel over de Lotusschoentjes in het De Limburger. Had jij daarvoor een gesprek gehad met de betreffende journalist?
    Zou grappig zijn, toen had ik nog nooit van jou gehoord, maar het artikel intrigeerde mij wel.

  8. Haha…het lijkt wel alsof we een petitie aan ’t ondertekenen zijn.
    Want ja ik sluit me graag bij de anderen aan.

  9. Hallo Berthi daar ben ik weer met een reisverhaal. Een jaar of tien geleden waren we in China, ergens in the middle of nowhere. Families hadden daar huizen in de grond uitgegraven. Holwoningen dus maar dan onder het maaiveld. Grote families woonden daar bij elkaar, ieder in een eigen grot. De stammoeder droeg nog lotusschoentje. Ze kon er niet ver mee lopen maar leefde haar leven in volle tevredenheid half onder de grond. Ik heb nog foto’s van mijn maat 39 naast haar piepkleine voetjes. Helaas ze zijn nog van voor het digitale tijdperk dus in kan ze niet zo maar sturen. Misschien dat Rob er iets op weet. Een lezing bij Merkwaardig, ik sluit me bij de petitie aan.
    Anneke SK

  10. @willy, weet je nog welk programma dat was? Misschien kan ik via uitzending gemist het programma alsnog zien.
    @Birgitte, klopt helemaal. De foto’s waren van mij afkomstig en ik heb gesproken met de journalist van Dagblad De Limburger/De Limburger.
    @Anneke SK, blijf vooral je reisverhalen vertellen. Ik hoor/lees ze graag. Het is op en top genieten voor mij omdat ik zelf niet zo reislustig ben! Ik reis alleen via internet over de wereld!:-)
    Kan je de foto misschien scannen?

  11. We zijn op zoek gegaan. Helaas de foto die ik me herinner heb ik niet ingeplakt. Dat wordt dus nog even langer zoeken in de dozen met niet ingeplakte foto’s. Ik heb er wel een ingeplakt waar de mevrouw helemaal (samen met mij) op staat maar daar zie je haar voetjes nauwelijks, de mijne zoveel te beter. Rob zei ook al dat we kunnen scannen, dus ik zoek nog even door.
    Anneke SK

  12. Het is ook leuk hoor, we zien weer dingen van tien jaar geleden. Zo van weet je nog. Het is echt geen probleem. Maar nu ga ik gauw slapen. Morgen moet ik vroeg op want ik ga naar quiltles in Amsterdam.
    Welterusten,
    Anneke SK

  13. @Hilly, helemaal vooraan liggen leggings die bij de schoentjes horen die er pal achter staan. De legging zorgde ervoor dat je het windsel niet zag. Een extra verfraaiing dus.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *