De ramp van 1953 in kruissteek

De aanleiding voor de expositie De ramp van 1953 in kruissteek in het Historisch Museum De Bevelanden in Goes, is een schenking van een borduurlap met als onderwerp de ramp van 1953. Heb je dierbaren verloren dan helpt borduren bij het rouwproces. Miep van Riessen zag als negenjarige de evacueetjes het klaslokaal binnenkomen, op haar school in het midden van het land. Later op de middelbare school was er een jongen die familie had verloren. Eén ding bleef Miep van Riessen altijd bij: ‘Gepraat werd er nooit.’ Ook later niet, toen ze trouwde met een Zeeuw. ‘In zijn familie waren elf lege plaatsen, maar niemand die er ooit over sprak.’ In 2003 startte Miep aan een omvangrijk werk: ‘De Verdronkenen.’ Miep schilderde de Zeeuwse Eilanden op een doek van 2,5 x 1,5 m. Hierna begon ze met borduren. Steekje voor steekje. Met carbonpapier werden de namen en de bijbehorende geboortedata op het doek aangebracht. Elke naam in grijs, groen of wit garen, draagt zijn eigen verhaal. Bijzonder is de laatste vermelding. Het gaat om het kindje van de familie Van der Straten, geboren op de rampdag en nog diezelfde dag omgekomen. Een naamloze, want de baby is nooit officieel aangegeven. Vader werd gered, moeder en vier kinderen verdronken. ‘1835 + 1 slachtoffers, Van der Straten, jongen, 1 februari 1953’, is geborduurd op het doek. Het werk nam uiteindelijk vijf jaar in beslag. Dit zeer bijzondere kunstwerk, samen met andere borduurwerken over de ramp van 1953, is te zien tot en met 9 mei 2010 in het Historisch Museum De Bevelanden in Goes.

Bron: Reformatorisch Dagblad
Foto: Jan van de Ven

19 gedachten over “De ramp van 1953 in kruissteek

  1. Zo’n bijzonder werk. En ook een prachtig verhaal. Door het geduldige werk van Miep van Riessen blijven die namen altijd “bewaard”. Ook dat kleine babytje.
    Ik had er al iets over gelezen op de site van het museum.

  2. @ine, dit vind ik een heel indrukkend werk en zou het graag in het echt zien, maar of ik voor 9 mei in Goes kom…

  3. Zeer indrukwekkend. Het lijkt me vreselijk dat er niet over dierbaren werden gesproken.

  4. Toen werd er niet over gesproken, nu wordt al slachtofferhulp geboden als je bij wijze van spreken in de hondenpoep getrapt hebt. Er zal wel ooit een middenweg gevonden worden.
    Ik geef deze tentoonstelling door aan mijn zus in Terneuzen.

  5. Als de dag van gisteren herinner ik mij de dag van de watersnoodramp .
    We kwamen bijna nergens aan toe , iedereen leefde mee en iedere nieuwsuitzendingng werd beluisterd .
    Er kwamen inzamelingsacties voor kleding dekens en wat er verder nodig was , iedereen kon immers best wat missen .
    Vele jaren later hier in het westen van ons land hadden wij een buurman die als kleine jongen net op die ongelukkige dag bij zijn Opa logeerde in de pastorie waar zijn Opa predikant was .
    Totdat er redding kwam zaten ze op de zolder met de enorme watermassa om hen heen .
    De toen nog kleine jongen heeft zijn verdere leven problemen ondervonden door de ramp zo meegemaakt te hebben in vele uren van grote angst .
    Gelukkig dat je tegenwoordig met ervarings deskundigen spreken kunt en in vormen van schilderen , borduursteken of in woorden schrijven alles vastleggen en op deze manier wellicht beter door je omgeving begrepen wordt .
    Veel herinneringen nu zoveel jaren later , met deze tentoonstelling .

  6. Daar word je heel stil van …….
    Ga proberen als we uitgewinterd zijn een dagje richting Goes te gaan om dit “levenswerk” in het echt te zien.

  7. herinneringen aan de ramp zijn er legio bij mij. maar dit werk…om koud van te worden. Het er niet over spreken komt veel voor vanuit deze periose. Is oook zo herkenbaar bij de verzetsmensen de de concentratiekampen.

  8. Negen jaar oud en net die dag thuisgekomen uit het ziekenhuis, de blindedarm moest eruit. Liggend op de divan in de kamer luisterde ik naar de radio over deze grote ramp, er was nog geen t.v. die de beelden in de huiskamer bracht.
    Bijzonder om het geduld op te brengen om al deze namen te borduren. Achter elke letter zit een groot verdriet.
    Elma

  9. Wie heeft er niet over gehoord zou je bijna zeggen, ik was 1 .
    Tegenwoordig door de film nu bekend bij weer een nieuwe generatie.
    Heb de film ‘per ongeluk’ gezien, want zou er niet voor kiezen.
    Toch goed om te memoreren en als dat door handwerk kan is dat helemaal mooi.
    Na al die jaren alsnog/nog steeds verwerken !!

  10. Miep, hier word ik stil van..! wat een ongelooflijk groots werk heb jij hiermee verricht. Zo’n mooi eerbetoon aan de slachtoffers om hen eeuwig in herinnering te houden, geweldig! Ik heb op jouw site een beetje vergroting kunnen kijken en ik hoop binnenkort in de gelegenheid te zijn om een bezoekje aan Goes te gaan brengen.

  11. @Gerrie, het is heel fijn dat we tegenwoordig met anderen kunnen praten over onze nare belevenissen. Toch moeten we oppassen dat we niet doorslaan zoals Mieke S aanhaalt. Een gedeelte van het verwerkingsproces moet de persoon zelf doen. Een handreiking hierbij is natuurlijk van harte welkom.
    @lineke, het zal zeer indrukkenwekkend zijn om dit werk in het echt te zien.
    @basje, ik denk dat jij een boek kunt schrijven over je eigen ervaringen uit je leven. Misschien heb je aan één boek nog te weinig!
    @marian’ne m, net als jij was ik er nog niet in 1953. Ik ben erg blij dat er het boek van Rik Launspach is en de film. Het is belangrijk dat de nieuwe generatie hiermee kennis maakt. Een ramp van een dergelijke omvang mag nooit vergeten worden.
    @monica, mooi dat jij waarschijnlijk een bezoek aan Goes gaat brengen.

  12. Wij woonden in Zaandam, zeven jaar was ik toen de dijken in Zeeland doorbraken. De buurman van drie huizen verderop vertrok met zijn fiets en een schep op de bagagedrager. Hij ging helpen bij het dichtmaken van de dijken. Een beeld om nooit te vergeten.

  13. Ik heb het in het echt gezien! Indrukwekkend en schitterend. Zij had een hoekje tijdens een kunstroute in Schagen afgelopen jaar.

  14. @nel tip, een beeld dat op je netvlies blijft!
    @lheurebleue, het is te hopen dat dit werk vaak tentoongesteld wordt!
    @10-eke, wat zal zij veel belangstelling hebben gehad!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *