Fransje Killaars had de eer om de statenzaal van het provinciehuis in Maastricht te voorzien van een kunstwerk. De wanden van de ronde zaal zijn behangen met textiel in horizontale banen met verschillende structuur en kleuren. De kleurschakeringen zorgen voor een rustgevend effect dat uitstekend past in een zaal waarin felle debatten plaatsvinden. Het kunstwerk heeft 50.000 euro gekost en dat lijkt veel geld voor een zaal waarin slechts zeven keer per jaar wordt vergaderd. Reden om de zaal vaker te gebruiken. Stel de zaal open voor vergaderingen van Limburgse organisaties. Voordat dit gebeurt zal er eerst fel gedebatteerd worden. Zoals het vaak gaat, is de één voor en de ander tegen.
Bekijk het filmpje via deze link.
Om deze fraaie zaal wat vaker te gebruiken kunnen wij er een gezellig breidagje houden.
We gaan dan oefenen met de draad links, zo zullen wij het maar noemen. Als je dit onder de knie hebt wil je niet meer anders.
Elma
@elma, dat zie ik wel zitten! (^_^) (*_*) (^_^) (*_*) (^_^)
Helemaal voor Elma, maar mag het dan in een andere lokatie!
E+na ik stel voor met de naaimachines en een aantal qiilters in dde ene hoek en een grote quiltmachine in het midden,. Ik weet nooit goed hoe ik zulke begragen moet inschatten , vooral niet in een crisistijd, Mooi is anders vind ik, en wie ben ik een dom oud mens
sorry voor de tikfout Elna en die bedragen zijn veel geld
mmmmm….smaken zullen wel verschillen, maar ik heb absoluut niet een gevoel van “een zekere warmte”zoals in het filmpje gezegd wordt. de kleuren en de combinaties zijn me veel te koel/kaal. Ik brei liever in een wat gezelliger omgeving Elma! Dan wil ik als verstokte rechtsbreier zelfs wel eens dat linkse gedoe proberen (heb ik al eens op mn eentje gedaan, maar lukte gewoon niet, tenminste bij averechts. En stiekem kan ik het natuurlijk niet uitstaan dat ik dat niet kan…)
De zaal heeft zo iets van een circustent.
Ach ja, daar worden ook (woord-)kunstjes vertoont, zullen we maar denken.
Omdat u waarschijnlijk niet zo gauw mijn reactie zult lezen als ik die op de juiste plaats zet, volgt hij hier:
Reactie op DOG in Japan. Per toeval kwam ik op uw log en heb daar de vele verhalen gelezen over die geweldige Zeeuwse merklap van zo’n 126 meter lengte. Vol bewondering heb ik voor deze schitterende merklappen gestaan en weet u waar? in Huis ten Bosch in Japan. Dus was uw log voor mij een feest van herkenning, termeer daar ik ook de reportage over de verhuizing van Huis ten Bosch naar het historisch museum in Nagasaki op uw log heb bewonder. Ook dat museum hebben we bezocht. Met een groep van 29 mensen waren we in oktober in Japan ter gelegenheid van 400 jaar handelsberekkingen Nederland – Japan.
Ik heb vanzelfsprekend uw log adres aan mijn medereizigers doorgegeven.
Met vriendelijke groeten
Petra Hoks
ik kan dit geen kunst vinden , vind de lappen rommelig hangen…kleurgebruik is wel mooi en het ziet er in elk geval beter uit dan eerst….
Textiel brengt warmte met zich mee, zo ook in de grote statenzaal. Het is een groot verschil met de eerdere koele koude zaal.
Of dit de naam kunstwerk verdient…
Textiel brengt niet alleen warmte maar ook een gigantische hoeveelheid stof met zich mee.
Maar het is wel een KUNST om € 50.000,00 in de wacht te slepen met al deze meters stof.
Dat is € 7.142,85 per vergadering
Basje had het liever gezien als een quiltobject door “de Haagse Bee”
Elma
@Petra Hoks, ontzettend leuk om te horen dat jij met 29 reizigers in Japan was op het moment dat de DOG daar ook was. En dan kom je per toeval weer op mijn blog!