Tot en met 13 februari 2010 is de expositie Sweet Memories te zien in het Stadsmuseum Almelo. Een dierbaar voorwerp. Een voorwerp met herinneringen en verhalen. Prettig weemoedig. De vaas van oma, de pijp van overgrootvader. Het poëziealbum van een jong gestorven meisje. Dergelijke voorwerpen staan centraal in de zoektocht naar de geschiedenis van de eigenaar. Wie was die oma? Waar kwam ze vandaan? Wat deed overgrootvader eigenlijk? Wie was dat meisje? Wat mankeerde haar? Per vitrine wordt zo naar aanleiding van een dierbaar voorwerp telkens één persoon gepresenteerd.
Tussendoor is dan nog de tentoonstelling Kerstkribjes te zien van 12 december tot en met 9 januari 2010. De kribben komen uit verschillende particuliere verzamelingen en zijn behalve in het Stadsmuseum Almelo te zien in verschillende woon- en zorgcentra, zoals De Hofkamp, Eugeria, De Klokkenbelt, Friso woon- en zorgcentrum, Het Meulenbelt, De Koppel en de Theresiahof in Bornerbroek. Er is een routekaart gemaakt waarop de verschillende locaties zijn aangegeven. Overigens zijn er ook kantklosschilderijtjes te zien met kerst als onderwerp.
Terug naar Sweet Memories. Iedereen heeft minstens één dierbaar voorwerp met een mooi verhaal. Dat kan van lang geleden zijn, maar ook onlangs bij je gekomen zijn. Het voorwerp wordt gebruikt of zorgvuldig opgeborgen om slechts bij speciale gelegenheden tevoorschijn te komen. Ik heb vandaag mijn bijzondere vulpen op de foto gezet. Enkele jaren geleden kreeg ik deze vulpen cadeau van de kinderen. Ik ben er erg blij mee. De vulpen is me zeer dierbaar en ligt altijd bij mijn agenda. Jij hebt vast ook een dierbaar voorwerp met een mooie herinnering?
ik denk dat ik mijn halve huis wel kan beschrijven op die manier, ik heb veel dingetjes waar herinneringen aan kleven, sommige voorwerpen zijn kostbaar en andere niet maar dierbaar zijn ze hoe dan ook.
Wat een mooie en lieve pen, veel dingen die ik heb zijn me erg dierbaar en het gekke is dat het juist dingen zijn die in waarde niets te betekenen hebben, maar owee als er iemand aankomt, dat mag niet. Mijn dierbaarste bezit is een klein Esso poppetje gekregen van mijn broer die in 1962 bij een auto ongeluk om het leven kwam, 26 jaar oud en ik was 18.
@marcella, ook ik heb meerdere dierbare voorwerpen, maar deze pen springt er voor mij uit.
@Lous, het gaat bijna altijd om de hele kleine dingen, een simpel briefje kan al heel bijzonder en speciaal zijn, daardoor weer dierbaar.
Zo jong en dan om het leven komen. Vreselijk! Bewaar het Esso poppetje goed!
Wat mooi en herkenbaar zelf heb ik ook veel dingen onafgemaakt breiwerk steen van familiedag boekenlegger van kleinzoon die nu 20 is toen 4 wat schrijf je altijd leuk Berthi k hoop er nog heel lang van te genieten kan begrijpen dat er op de pen staat dat ze trots op je zijn vr groet Henny
Voordat ik de reacties las dacht ik, ik heb zoveel dingen die mij dierbaar zijn. Ben ik dan de enigste die meerdere dingen bewaren om daar je herinneringen vast te houden. gelukkig lees ik nu dat de meeste onder ons het zelfde hebben. Mijn rookstoel van Oma Hoeksema, het dienstbrilletje van Joop, de theekopjes van overleden familie en vrienden. Straks denk ik hoe had ik dit toch kunnen vergeten. Vorige week tussen de babyspulletjes gezocht omdat het buurmeisje van 25 jaar geleden nu zwanger is. Haar tante heeft voor mijn DS toen een wit kanten overalletje gemaakt. Piepklein. Deze krijgt ze van mij. Als je je babydoos open maakt wat kom je dan weer mooie dingen tegen. Maat 47 zijn uitgegroeid uit sokjes van 4 cm.
Ook ik heb veel sweet memories. In mijn portemonee zit bijvoorbeeld al heel lang een oude cent, die aan één kant groen geëmailleerd is. Een kleuterschoolwerkstukje van mijn jongste broer, die inmiddels al 47 jaar oud is.
Hoe ouder je wordt hoe voller je huis met dierbare herinneringen. Het begint met de eerste pijp van opa en de bril van oma uit 1910. Dan overlijden de ouders en komen bij het opruimen van het ouderlijk huis zoveel dierbare, soms halfvergeten voorwerpen te voorschijn. Zoals het klokje in de kerstboom waar je altijd op eerste kerstdag mee mocht klingelen. Dan de spulletjes van de kinderen, de babykleertjes, de eerste briefjes, de foto’s. Nog weer later de kleinkinderen (de negende komt eraan. En dan nog de reisherinneringen. We reizen veel en nemen veel mee naar huis. Kortom ons huis is gevuld met dierbare herinneringen aan een heel leven en we hopen dat het nog veel voller mag worden.
Anneke SK
In mijn gang hangt een smal kastje met glazen plankjes. Ooit aangeschaft om de miniatuur vrachtauto’s van Ton in te zetten.
Bij Ikea gekocht, nadat het bouwpakket in elkaar was gezet wilde ik het erg graag ophangen voor de verjaardag van Ton. Het was te zwaar om alleen op te hangen, maar wie stond er op het juiste moment op de juiste plaats HILDA.
Na een paar jaar werd er een nieuw kastje gekocht voor de vrachtwagens en werd het kastje in gebruik genomen door alles wat ik maar tegenkwam en voor ons waarde aan herinneringen had. Een suikerpotje, overgebleven van mijn eerstse servies. Een melkkannetje van het servies van mijn oma.
Een poederdoos die ik geborduurd heb als jong meisje met een roosje van petit point
voor de verjaardag van mijn moeder. En zo kan ik nog wel uren doorgaan.
elma
Zelf heb ik niet zozeer een dierbaar voorwerp,maar ik heb een herinneringsquilt gemaakt van stofjes,kleedjes, broches,minimerklapje,klein kantkloswerkje,foto,s van de kinderen,handwerkjes van de modevakschool,kanten kraagje van mijn verlovingsjurk(voor meer dan 40 jr) en zo nog meer dingen.Dat is me een verzameling verhalen geworden,waar ik en velen van geniet. Maar Berthi, dat zo,n cadeau van je kinderen je dierbaar is,kan ik me heel goed voorstellen.Wat een waardering,geweldig.Groet,Leida
Dierbare herinneringen , het zijn er vele .
Heel belangrijk van een dierbare is wel alles wat er in huis nog is bewaard aan handgeschreven notities , een stapeltje agenda,s en zo maar ergens een fladdertje met een aantekening , misschien heel snel gedaan eens naast de telefoon . De agenda,s heel precies in zeer fijne letters alles bijgehouden .
Van mijn Vader zijn er nog enkele boeken keurig gekaft en altijd in mooie letters de titel voorop het boek , op de rugzijde een etiketje met de titel en op de eerste pagina natuurlijk zijn naam en datum wanneer het boek was gekocht .
Zus lief stuurde mij eens copieen van fotos van de jachtclub waar aan Vader deelnam .Ik had de foto,s zelf niet en wat was ik blij dat ze heel attent ook een copie had gemaakt van de achterzijde van het handschrift van Vader .
Sommige dingen in huis waren eigenlijk al een beetje afgeschreven om ze weg te doen en dan komt er een tijd dat het allemaal steeds meer een herinnering is geworden en kun je het niet meer missen .
Een zeepdoosje met nog een restantje van een heerlijk geurend zeepje alsof het nog net gebruikt is .
Het geurtje is een beetje aan het verdwijnen en ik dacht toch weer zo,n stukje kopen en gewoon voor de geur in de kast leggen , en ik kan het nergens meer vinden bij de drogist .
De naam ben ik ook al kwijt , maar wie weet . . .
Dank voor je verhaal weer. en herinneringen zijn waardevol. Heb niet veel oude voorwerpen, ben in de 40 jaren veel verspeeld, Kreeg daaarvoor imijjn de plaats van een keniis !!! het trouwboekje van mijn grootouders, Had dat van mijn ouders ook en nu dus 3, mijn eigen boekje erbij- Ik had een heel oude vader en niet zo jonge moeder dus voor mi zijn de data heel belengrijk. Fijn weekend.
@Henny, dank je wel voor je compliment!
@Hilda, we hebben allemaal veel mooie dierbare herinneringen. Ik heb één speciaal zeer dierbaar voorwerp uitgekozen.
Erg mooi cadeautje voor je buurmeisje. Poeh, maat 47! Dat is leven op grote voet!:)
@Saskia, heel mooi!
@Anneke SK, julie hebben echt eens huis vol dierbare voorwerpen en bijzonder mooie verhalen. Heb jij een boekje met herinneringsverhalen gemaakt van al deze dierbare voorwerpen? Dat vind ik echt bij je passen.
@elma, heb ik dat kastje over het hoofd gezien teon ik bij je was?
@Leida, schitterend zo´n herinneringsquilt. Heb je er een logboek bij gemaakt?
@Gerrie, het kan niet anders of jij hebt zeer, zeer veel dierbare herinneringen aan vele voorwerpen. We mogen altijd genieten van de meest mooie verhalen uit het verleden waarbij vaak een voorwerp, klein of groot, naar voren komt.
@basje, heel, heel bijzonder!
@Hilda en ik dacht even dat ik de enige was die niet kon kiezen uit al die dierbaarheden 😉
Zolder opruimen.
jaja maar waar láát ik al die sweet memories?!
😉
Ik ben een echte hamster!
Hallo Berthi
Grappig jouw opmerking over een herinneringsboek. We komen net terug van een leerlingenavond piano. Mijn dochter is pianiste en haar leerlingen hadden uitvoering. De jongste leerling (mijn kleinzoon!!!!) is vijf jaar. Hij speelde een aangepaste Kleine Nachtmusik en natuurlijk Sinterklaasliedjes. Haar oudste leerling is reeds volwassen en speelde Brahms. Thuisgekomen denk ik nog even bij Berthi kijken en ik lees jouw idee over een herinneringsboek. Mijn man roept al jaren dat ik mijn verhalen voor de volgende generatie op moet schrijven, mijn dochter heeft er ook om gevraagd. Ik kan er echter nog steeds niet toe komen. Maar wie weet ooit…..
Anneke SK
Bijn ruchama op haar werk maken ze herinnerings boeken voor de beginnende dementerenden.
Daarin komen dan belangrijke dingen te staan die hun herinneringen weer kunnen prikkelen.
Ze heeft er zelfs een work-shop over gekregen op haar werk.
Ze heeft mij een boek gegeven met allerlei vragen die je kan beantwooorden over haar en mijn leven.
eerlijk, ik heb nog geen letter gezet na 2 jaar. Té gevoelig zoveel dingen weer ophalen, ik ben een sentimentele druif !!;-))
In huis liggen allerlei klenoodjes van overleden familie leden en van de geboorte van de kinderen.
Vond pas een zakje met blonde krullen die ik afgeknipt had van mijn zoon (16) toen drie jaar. Voordat hij naar school zou gaan, hij erd door dat haar vaak als meisje an gezien. De krullen zijn nooit meer terug gekomen en ondertussen heeft hij een bijna zwarte bos haar.
@Anneke SK, zie je wel! Had ik goed gedacht! Een herinneringsboek moet jij écht gaan maken, zeker nu je dochter er ook om vraagt. Het is een leuke klus die helemaal bij je past. Morgen beginnen…
Dat zal een super gezellige avond zijn geweest. Oma en opa beretrots op kind en kleinkind. Dit zijn mooie dierbare momenten. In het boek noteren, met een leuke foto!
@marian´ne m, prachtig dat ze bij Ruchama op haar werk speciale boeken maken voor beginnende dementerenden. Mijn foto die je bovenaan op mijn blog ziet, heb ik op verzoek gestuurd naar een therapeute. Zij gebruikt de foto voor dementerenden.
Misschien kan je morgen beginnen?
Ach ja, haartjes afknippen. Wie heeft dat niet gedaan. Ik heb ze in het album geplakt.
Berthi@ Je krijgt een herkansing, kastje kijken.
elma
ik laat herinneringen te gemakkelijk aan elk voorwerp en elk snippertje papier hechten waardoor weggooien een vreselijke klus is …
@Berthi maatje 47 is van mijn DS. Dan heb ben we thuis nog DH met maatje 48+.
Ja,Berthi,
Heb alles opgeschreven en achter een van de werkjes verstopt. Leida
@elma, ha fijn!
@lheurebleue, gewoon bewaren…
@Hilda, ik kan me zo’n grote maat niet voorstellen. Wij leven allemaal op kleine voet!:-)
@Leida, heel goed!