Naar aanleiding van dit ‘patchwork’dak stuurde Frouke mij deze schitterende foto’s met de volgende tekst: ‘Deze neogothische kerk staat ergens in een totaal verlaten streek tussen een aantal dorpen in Hongarije (in het grensgebied met Servië). Waarschijnlijk heeft hij gehoord bij een landgoed van een grootgrondbezitter, die ter meerdere ere van zichzelf en hopelijk ook Onze Lieve Heer deze kerk heeft laten bouwen. De stijl hoort thuis in een stad… en absoluut niet in de achtertuin van een landgoed midden-in-de-wereld en tussen een paar keuterboerderijtjes. Het patroon van de pannen is kostelijk van kleur en motieven. Des te groter was het gevoel van vervreemding toen we inderdaad achter de kerk het zeer aan groot onderhoud toezijnde landhuis ontdekten, waar we in de tuin onder de enorme bomen een verzameling psychiatrische/geriatrische patiënten ontwaarden die in verschillende maten van lethargie voor zich uit zaten te staren. Als ik filmer was koos ik het geheel direct als decor voor een of andere “film noir”… Zo’n plek, met zo’n combinatie van uitbundige vrolijkheid en diepe triestigheid blijft je bij. Het zijn ontdekkingen om nooit te vergeten en niet vindbaar in enige reisgids…’
Frisse, vrolijke dakpannen. Nog mooier dan het dak van de Stephansdom. Triest om te lezen wat zich achter de kerk afspeelt. Deze beelden staan voor altijd op je netvlies!
Prachtig dak en de toren heeft iets van kant .
Was ik nog jong zou ik zo achter die kerk willen beginnen .
Zo droevig als mensen in zo,n situatie apatisch bijeen zitten . Daar moet toch hulp geboden kunnen worden .
Wat een prachtig dak is dit en wat is de ligging van de kerk mooi beschreven. Ik zou de sfeer zo willen proeven.
mooi dak en toch een triest verhaal.
De sint Jan in Den Bosch, de kerk in Breda (weet de naam niet) om er maar eens twee te noemen…ook prachtige bouwwerken, net als de twee kerken waar je het vandaag over hebt. Maar wat is dat toch met de meer zuidelijke (en oostelijke) europese volken dat ze alles zo mooi, kleurrijk versieren? Er is in Polen een dorpje waar de huizen allemaal van volksschilderkunst voorzien worden. Als je hier een huis wat sprekender van kleur maakt dan wit of een donkere tint, krijg je de welstandscommissie over je heen (zoals in Sittard!).Zelfs in het nabije Duitsland kun je veel versieringen op gevels zien. Met mooie gevelstenen probeert Nederland ook wat kleur te brengen in zijn behuizing maar van mnij mag het wat meer zijn!
Wat een schoonheid dit kerkdak in Tompa.Het verhaal daarbij wekt belangstelling naar meer foto’s van in en exterieur van deze kerk.
Prachtige daken, triest verhaal maar oh wat goed beschreven Frouke. Heel beeldend.
Anneke SK
Allemaal hexagonnetjes. Wat mooi en inderdaad een prachtige locatie voor een film.
Ik ga straks met mijn dakpannen spelen denk ik !!?
Misschien geeft het de patienten toch nog een prettig gevoel door naar dit dak te kijken.
Een somber schilderij met een kleurrijke rand. Wrang.
MiekeS, ik ben het helemaal met je eens. Als de “welstandscommissies” er niet zouden zijn, zag Nederland er veel vrolijker uit.
Wel erg mooie fotos weer. Tompa lijkt me wel leuk om eens te bekijken.
groet,
annemarie
Ja, dat interieur, dat wilden wij ook graag zien, maar de kerk zat potdicht, restauratie aan de gang.We moeten dus zeker nog eens terug! Wat betreft welstandscommissies en vrolijkheid, klik maar eens op http: //www.begraafplaats.org/bp/ro/sapanta_merry_cemetery/index.html Laat je verrassen! Zelfs begraafplaatsen kunnen dus vrolijk zijn! Maar of het er hier in NL zo veel vrolijker op zou worden als we de welstandscommissies helemaal af zouden schaffen? Ik weet het niet..er is veel bureaucratie, dat klopt, maar het houdt ook sommige vreselijk lelijke dingen tegen. Vergeet niet dat dit soort kleurige vrolijkheid, de kleuren van de huizen, de beschilderingen, zo’n kerk, zo’n kerkhof, allemaal wortelen in eeuwenoude tradities en ja, die hebben wij ook, alleen andere en met minder kleur erin, dat is waar. Toch , humor is ons ook niet vreemd: op de daken van de St. Jan van Den Bosch zitten /staan allerlei figuren, van heel vroom tot handwerkslieden, tot rare dierfiguren, narren en andere grappen. Er is een heel mooi boek over, weet zo gauw even geen titel enzo. Helaas zit het allemaal zó hoog dat je het normaal nauwelijks kunt zien. En vergeet onze kleurenpracht in en aan de Staphorster boerderijen niet en in de huizen van Hindeloopen en Marken (een blauw en een geel, pffff..!) maar ja, dat zat binnen, naar buiten toe zijn wij Nederlanders altijd wat terughoudender geweest toch?
Frouke, met zulke kerkhoven zou ik kiezen voor een begrafenis i.p.v.een crematie!
Ik ook….
@frouke, het wordt niet voor niets ‘Het vrolijke kerkhof’ genoemd!
De link:
http://www.begraafplaats.org/bp/ro/sapanta_merry_cemetery/index.html
Iets meer vrolijkheid aan de buitenkant van de Nederlandse huizen zou geen kwaad kunnen!
Gelukkig kan iedereen zijn huis wel van binnen met vrolijke kleuren aankleden.
wat een ontdekking plots zoeits moois te zien!
Geachte Berthi,
Heeft u voor het archief van het dakpannenmuseum – per Email een paar foto’s van het kleurrijke dak, Zonder de bijgeschreven teksten van bezoekers ?
met dank, Huub Mombers
Ned. Dakpannen museum te Alem
berthi, geef de heer Mombers mijn e-mailadres maar door ,dit soort dingen houdt Eddy liever zelf in de hand, dank je bij voorbaat!
Sorry Berthi, het was al laat…ik maakte een denkfoutje: De hr Mombers kan het beste zijn vraag via het mailformulier (zie links bovenaan deze blog) aan jou doorspelen en jij dan weer aan mij. Dan nemen wij zeker contact met hem op. Nogmaals dank!
@Frouke, ja, dat is de beste manier! Zodra ik een reactie heb van Huub Mombers, dan hoor je het van mij.
Ik herinner me het verhaal van het erwtenmannetje. (lagere school!!)
Een van de bouwers aan de St-Jan kreeg elke middag zijn pannetje met eten bezorgd. Maar op een dag was hij dat maaltje met altijd weer erwten zó zat dat hij het omschopte. Dat werd door de steenhouwers vastgelegd. En moet daar ergens boven op/in die bogen een plekje gekregen hebben.
Toch ook een beetje vrolijkheid. Ja én vermaning dat ook.
@ine, enig verhaal! De volgende keer als ik in Den Bosch ben, neem ik mijn camera mét lens mee en ga ik zoeken naar het erwtenmannetje!
Berthi: even een handje helpen?
http://www.sint-jan.nl/sintjan.html
Kijk bij mythen dan wijst het zich vanzelf.
Ooo het gaat iets anders.
feiten en weetjes en dan aan de linkerkant mythes en verhalen.
vergeet ik nog te zeggen dat je St-Jan in de oranje balk moet kiezen.
Jammer geen rechtstreekse link. Dat was makkelijker 😉
Dank voor de link naar de St Jan! het erwtenmannetje is daar ook te vinden, mooi!!
@ine, leuk die mythes en verhalen over de St. Jan! Nu weet ik waar ik moet zoeken met mijn fotocamera. Of het gaat lukken…?