Herman Berkhout

‘Deze wollen Volendammer kleding draag ik bijna altijd. Het is bedoeld voor op vissersboten, maar ik woon en werk in Amsterdam. In de zomer is Volendammer kleding te warm. Dan draag ik Urker broeken, die zijn van katoen. Ik verzamel alles wat met klederdracht te maken heeft: sieraden, boeken, hoeden. Volgens mij ben ik de enige in Amsterdam die zich zo kleedt. Ik heb er altijd al anders uit willen zien’, vertelt Herman Berkhout (56) in een interview voor Volkskrant magazine.

Er is nog maar weinig klederdracht voor mannen te vinden, daarom laat Herman Berkhout veel kleding namaken door een Turkse kleermaker. Per jaar kost het hem 300 euro. Voor voorbeelden kijkt Herman naar mensen uit dorpen, die op zondag naar de kerk nog in klederdracht lopen. De jas, de broek en het vest dat hij draagt komen uit Volendam. Het vest is van een oud damesschort gemaakt. In een stoffenzaak in Rouveen kocht hij het overhemd. De sieraden zitten vastgenaaid aan zijn kleren. De Zeeuwse knopen komen uit de 19e eeuw en de ketting is uit 1840. De klompen heeft hij gekregen en de pet is uit een Engelse hoedenzaak. Herman krijgt veel positieve reacties op zijn kleding. ‘Ik ben er zelfverzekerder door geworden’, vertelt hij.

Foto: Victor Bergen Henegouwen

24 gedachten over “Herman Berkhout

  1. Berthi je maakt me nieuwsgierig(dat ben ik van nature al hoor) dus gauw even googelen wie is nou HermanBerkhout ??
    wat het ook worden mag…. ik kwam op de site van Backyard alvast een mooi gedichtje tegen van de Vlaardingse stadsdichter Kees Alderliesten…dus dat heb ik toch alvast maar weer mooi meegepakt.
    Vorige week nog een dichter gehoord uit Maassluis…die in de trant van Toon Hermans
    voor het Maassluise krantje wekelijks een gedichtje maakt.
    we wachten af wat het geworden is morgenochtend voor’t ontbijt gauw kijken !!

  2. p.s. kon het toch niet laten om nog even te kijken en ja hoor daar staat hij…de andere Herman Berkhout.
    Zoals je misschien nog wel weet heb ik Zeeuwse wortels en zag gelijk die broek zoals de WalcherseBoeren ook droegen
    de rits was er nog niet …dus het is een grote klep….en die noemden ze in de volksmond DE VARKENSVALLE (dat is een luik in het varkenskot wat ze neer lieten als de varkens gevoerd moesten worden) Hij is weer mooi…in Zeeland zie je het haast niet meer misschien op hoogtijdagen maar deze man laat alles weer herleven.
    Welterusten !!!

  3. Dat is met recht een folkloreman .
    Het overhemd dat hij draagt doet me denken aan mijn Opa die droeg ook zo,n soort boezeroen met zo,n smal boordje .
    Nu zie ik hem weer zitten achter de werktafel van z,n schoenherstel de werkplaats genoemd . Aan de andere zijde tegenover hem zijn zoon , die was ook met een winkel begonnen . Schoenen , maar ook paardentuigen van leer en ook dat touwwerk voor op het land . De tuigen werden ook gerepareerd . Ik ruik alweer het leer .
    En Opa kon goed zingen net als mijn Vader , Oom heb ik nog nooit een noot horen zingen .
    Zo klonk er vaak : “Mijn Sarie Marijs” door de werkplaats .
    Ja ik lees het bij Lies Huizer de klep van de broek . Ik moest er direct aan denken zou die Turkse kleermaker nou wel een echte klep in die broek genaaid hebben ?
    En over de Zeeuwse mannen dracht die is ook maar weinig nog te zien . Ik moet nodig eens de EO om opheldering vragen want in hun zangdiensten waar vaak mensen te zien zijn uit Staphorst en ook Zeeland . Dan zie ik vaak Zeeuwse mannen met zo,n mooie ronde hoed op dapper zingen . Hoe moet ik dat rijmen , een man doet toch zijn hoofddeksel af bij het betreden van een kerk .En de vrouwen nu nog soms altijd met gedekt hoofd , tenminste in erg strenge Ger.Kerken .
    Herman heeft dus folklore uit diverse windstreken op één lijf .
    Ik maak mij wel een beetje zorgen over mijzelf ik heb soms veel verhalen van vroeger en ik denk dat ik tegenwoordig wel een enkele keer in herhaling verval .
    Dus mocht het schoenmakerverhaal je erg bekend voorkomen ga dan met rasse schreden even door de werkplaats .
    En onder tussen ligt menig één al op één oor .’
    Allemaal lekker dromen en tot morgen !

  4. Herman, lekker deze kleding blijven dragen, het staat je goed.
    Elma

  5. Net als Lies ben ik ook benieuwd, wie is deze Herman Berkhout?
    Tijdens het lezen moest ik denken aan een andere verzamelaar uit Amsterdam, Herman Roza. Door zijn textielcollectie blijft hij wel in onze gedachten.
    Elma

  6. 300 euro per jaar voor maatkleding….ik zal er mijn man toch eens op aanspreken!
    Zo te zien zit het heerlijk. Ik kan me levendig voorstellen dat een man liever dit draagt dan het harnas dat men ‘kostuum’ noemt!

  7. Deze kleding ziet er toch nog fantastisch uit en voor 300 euro per jaar mag hij er helemaal zijn. De sieraden zetten nog een puntje op de i. Helemaal toppie.
    @ Gerry jouw verhaal kende ik nog niet maar al zal het de 2x of 3x zijn, ik geniet er nog steeds van.

  8. Het lijkt me heel lekker zitten en warm.
    Ziet er goed uit gewoon mooi doen waar je zin in hebt.

  9. Dit aagje was ook gelijk op zoek naar dé Herman.
    Vraag mij af wat voor vrij/artistiek beroep hij heeft.
    Ik vind het schitterend staan.
    Lijkt mij lekker dragen.
    En leuk dat iemand terug grijpt naar een stukje cultuur.
    Vraag mij wel af of dit in de reguliere werksfeer wordt geaccepteerd.
    In de hippie tijd mocht ik er ook graag ‘anders’ bij lopen maar de werknemers accepteerden dat niet.
    In de jaren 70 hebben DH en ik met boerenkielen gelopen.
    Kinderen op klompen, geitewollen sokken, bakkersjasjes, schortjes wat was dat heerlijk ongedwongen.
    Daar hoef ik nu niet meer bij ze mee aan te komen.
    Zie nu ook vaak mannen met een rib cord gemeente jasje lopen.
    Degelijke praktische sterke kleding.

  10. Heerlijk zo’n individuele man in deze uniforme samenleving! Hoera voor Herman Berkhout!

  11. Mooi dat er nog mensen zijn ,die de klederdracht in stand houden.Compliment voor Herman Berkhout.
    Over kledredracht gesproken.We stonden voor 14 dagen terug met de camper op Urk.Op zoek naar Urker borduurwerk in hun klederdracht,bezocht ik samen met manlief het Urker Museum”Het oude raadhuis”.Mijn man geen liefhebber van musea,volgde mij toch trouw.Bij binnenkomst viel zijn oog gelijk op een boekje over vissersschepen,die ontbrak aan zijn collectie.Zijn dag kon niet meer stuk.
    Dus nu opzoek naar borduurwerk.Op ons rondgang kwamen we eerst een geborduurde schilderij tegen met alle namen van Vissersdorpen in Nederland.Ook de naam van ons dorp stond erbij.Leuk.
    Verderop kwamen we in een aangekleed huisje met erin een echtpaar in klederdracht,die ons te woord stond.
    De mevrouw vertelde dat ze alleen de plooien in de rok met een soort smockwerk borduurden.En als de beuk van effen stof was gemaakt,wilden ze daar nog wel een kleingheid op borduren.Mijn conclusie was:Ze houden meer van poetsen als van borduren.
    Dat blijkt ook nog wel uuit het volgende:Toen we weer terug naar de camper liepen kwamen we langs een snuffelschuur.Mijn man liep door,maar ik moest toch even naar binnen en vond daar een compleet pakket Counted cross Stitch Sunset met als afbeelding een mevrouw tussen haar naai en borduurspulletjes.Garen stof en het patroon helemaal compleet van 1996.Sammen met nog een patroon met kerstafbeeldingen gingen ze mee voor €1,00 ook mijn dag kon niet meer stuk.
    Volgens Elma is het patroon van het pakket geschikt voor de pronkrol.

  12. @Lies Huizer, ik weet dat je roets in Zeeland ligt, en heb ik vandaag weer iets geleerd: Varkensvalle!
    Wie weet wordt Herman Berkhout trendsetter en volgen meer mannen!
    @Gerrie, mooie dierbare herinnering!
    Herman vertelt dat het hem niet uitmaakt waar de streekdracht vandaan komt, als het maar prettig draagt. Toevallig zit de kleding uit Volendam het best, zegt hij!
    Gerrie, je hoeft je echt geen zorgen over jezelf te maken. Wij onthouden ook niet alles!:-) Vertel je verhalen, wij horen/lezen het graag!
    @Elma, jij hebt een heel goed geheugen. Herman Roza was een gedreven verzamelaar van o.a. streekdrachten. Onlangs is er in Hilversum een veiling geweest van zijn collectie streeksieraden en -drachten.
    Herman Berkhout woont en werkt in Amsterdam waar hij eigenaar van een platenzaak is. Hij zal een opvallende verschijning zijn en veel aandacht naar zich toetrekken, zeker door toeristen, maar wie weet, werkt dit in zijn voordeel en stijgt zijn omzet!:-)
    @mieke s, binnenkort kan ik je man in soortgelijke kleding tegenkomen?:-)
    @Saskia, ja prachtig! Gisteren is Google begonnen met het feestvieren!
    @marian’ne m, hierboven beschrijf ik al dat hij eigenaar is van een platenzaak.
    Ik zie hem niet als timmerman of metselaar bijvoorbeeld!
    Geweldig dat jij altijd je eigen weg bent gegaan, en nog steeds doet! Ik ben niet anders van je gewend!:-)

  13. Tegenwoordig kijk ik regelmatig naar regio uitzendingen op TV .
    En nu hier vissersdorpen ter sprake komen , er is weer belangstelling voor macrame en schiemanswerk . Er worden de prachtigste dingen gemaakt . En ja voor schiemannen moet je natuurlijk bij de zeelui zijn .
    Dus ik zou zeggen wie ook de regio,s kan bekijken houd het in de gaten .
    Mensen van allerlei pluimage waren bezig , maar leuk dat er echte oude zeebonken mee werkten .

  14. Dat was een plezier om te lezen.Man naar mijn hart, draag wat je lekkker zit en dan voel je je en heel stuk beter,. Ik kan me de schoenherstel-werkplaats van Gerrie goed voorstellen, Ken het van dicht bij,vroeger dan, zie de schoenmaker nog zitten, leest op de schoot en de kleine spijkertje voor het vastzetten van de zool in de mond,

  15. Sinds jaar en dag zocht ik een oude wollen vissersbroek, tot mijn vrouw – een jaar of vijf geleden- er een voor me vond op de noordermarkt in Amsterdam. Daarna was er geen houden meer aan.Buren kwamen aandragen met de kleding van hun opa uit Volendam, een erg klein mannetje, maar ik had wel de voorbeelden in handen. Mijn turkse kleermaker in de Westerstraat kon aan de slag en heeft drie jassen (twee gevoerde en een enkele en drie vesten gemaakt. Van een klant van me kreeg ik een winterbroek, zeker 80 jaar oud in nieuwstaat van de allerdikste stof waar ik de winter in doorbreng.
    ik moet bekennen dat die driehonderd euro het bedrag is dat ik nu per jaar uitgeef, de maakkosten waren wel wat hoger….
    In Rouwveen bij de firma Stegerman koop ik de stof (het moeilijkste van al is goede stof te vinden), de hemden en oude Staphorster werkschorten die ik laat vermaken tot vest.
    Ik ben altijd op zoek naar literatuur, foto’s en tekeningen van mannenkleding.De klederdrachtboeken richten zich wel erg op de dameskleding, over mannenkleding (details) is weinig te vinden.
    sinds een jaar of vijf loop ik altijd in klederdracht en op klompen, (heb geen schoenen meer).
    in het begin was dat wel moeilijk, maar inmiddels weet ik niet meer beter en ik krijg eigenlijk uitsluitend aardige reakties. vooral turken en surinamers vinden het erg mooi; vet cool man en willen alijd weten waar ze die broek kunnen kopen.

  16. Herman Berkhout, leuk dat je hier reageerd en een aanvulling geeft voor ons.
    Echt leuk dat je er zo bij loopt.
    En inderdaad in de klederdracht boeken staat minder over de mannenkleding, de dames hebben langer in dracht gelopen denk ik.
    In plaatselijke musea, in dorpen waar dracht werd gedragen, hebben ze vaak wel boekjes uitgegeven over hun dracht.
    Zo ken ik een boekje uit de plaats Huizen (NH) waarin ook de herendracht wordt beschreven.
    Leuk dat de buitenlandsemensen het ook zo waarderen.
    Nog veel plezier met het dragen en succes met zoeken/maken.

  17. Nog even de reacties nalezend schoot me opeens iets te binnen: jaren geleden begon een Marokkaanse man in de stad Groningen met een kraam op de markt. Hij verkocht er Marokkaanse etenswaren, gekleed in Marokkaanse dracht met daaronder Hollandse klompen, want hij wilde ook integreren!
    Later had hij een supermarkt en restaurant.
    Ik kom niet meer geregeld in de stad dus of hij nog zo rondloopt………

  18. @Herman Berkhout, erg leuk dat je hier een reactie plaatst en ons nog meer vertelt over de kleding.
    Het is jammer dat er over mannenkleding veel minder te vinden is. Het zijn ook altijd de mannen die als eerste uit de dracht stappen.
    Boeken over streekdrachten kom je tegen op de (grote) boekenmarkten. En misschien is het een idee om lid te worden van de kostuumvereniging:
    http://kostuumvereniging.web-log.nl/nvkkms/2006/06/kostuumverenigi.html
    Ik ben er zelf ook lid van. Zij organiseren interessante dagen, hebben een jaarvergadering met een verkoopmarkt en geven elk jaar een jaarboek uit. De moeite waard. Het is een vereniging met veel kennis.
    Leuk dat de mensen zo positief reageren op de kleding.
    Ik wens je veel draagplezier en wie weet tot ziens op een van de dagen van de kostuumvereniging.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *